Sensizliğimin İlk Şiiri

Hep Aynı Oyun Değil Mi Zaten?

Medeni'ye anlatmaya karar vermiştim.. Anlatmaya çalıştığımda sanki onu benden alacaklar gibiydi.. Onu kimseye anlatmak istemiyorum sadece bana ait olsun istiyordum.. Ki zaten bana ait değildi.. Fakat hayallerimin başrolü ona aitdi .. Anlatmaya başladım..
O öyle bir insan ki aklımla kalbimin yerini değiştirebilen tek insan.. Onu 3yıl 8 ay 1 hafta önce görmüştüm.. Köşede otururken benden içeri girmemi istemişti.. İlk şiirimi oracıkta yazmıştım.. Bir türlü konuşamadım onunla.. Utanmak mı denir yoksa aşk cilvesi mi bilmiyorum ama onu sevmek çok güzeldi... Düğün vardı o zaman ben oynamayı pek sevmezdim.. Ama o çok sever.. Nerden biliyorsun diyeceksin..
Onunla o günden sonra konuşamadım ama arabadayken bana yer vermişti.. Çok tatlı ve çok kibar hayat dolu bir insandı.. Arabada iken  elinde bir yüzük vardı o sırada onun bir sevdiği olacağını düşünüyordum ki vardı da... Bana kuzen derdi... Benim kuzenimsin derdi.. Bir defasında" Aaa kuzen naber ya" demişti.. İçimden" keşke sadece kuzenin değil de ben de senin herşeyin olsaydım" demiştim ama nafile... Orada üç gün kaldık.. Onunla konuşma fırsatım olmuştu. Çünkü benim ona baktığım gibi o da bana bakıyordu onunda bana karşı hisleri olabileceğini düşündüm.. Ama sadece düşündüm yapacak birşey yoktu.. Hani çocukluk aşkı derler ya öyle birşeydi... Arabadayken konuşuyorduk.. Kaç yaşındasın falan derken.. Konu sevgili konusuna gelmişti o çok hayat dolu biri olduğu için onunla ciddi takılmam imkansız gibi birşeydi.. Onunla olup gülmemek elde değildi.. Onun yanında olduğum zaman hayat dursun istiyordum.. Bana "Sevgilin var mı? "  dedi..
Sustum sonra  ve şunu söyledim " Sevdiğim var benim" dedim Gülümsedi ve şanslıymış dedi.. Ben de bir de kendisi bilse şansını.. Dedim sustuk..
Sır saklama ve birşeyi ömür boyu saklamaya gelmişti konu bana sana birşey versem ömür boyu saklar mısın? dedi
Evet dedim güldü ınanmam diyerek.. Birşey söyleyeyim mi Medeni?
-Söyle Zeynep
Ben onun bana verdiği peçeteyi hâlâ saklıyorum..
Şaşkın gözlerle baktı yüzüme.. Öylece kaldık "devam et" dedi usulca..
İlk görüşte aşktı ama daimiydi. Onunla ölüme kadar giderim.. Her yere giderim de o bana gel der mi be kardeşim?  Arada sorarım böyle sorular bakma sen beni  kusuruma Medeni.
-Tamam sıkıntı değil devam et.
Medeni beni can kulağıyla dinliyordu bense ilk defa bu kadar içlenmiş bir ah çekmişim
Daldı gözlerim ta ki Medeni Zeynep devam eder misin lütfen?  Diyene kadar..
Özledim onu..
- Nerde o şimdi hâlâ köyde mi?

Ah dedim keşke köyde olsaydı en azından Kahta'ya gelirdi dedim.. Yok eve o yok artık benden çok uzakta.. Ulaşılmazlığım demiştim ya ha tam da öyle.. Şimdi o başkasına üşür.. Şimdi o başkasına sarılır.. Hep aynı oyun değil mi zaten?  Hep kovalamaca sen ona, o başkasına.. Alış buna.. İstanbula gitti.. Giderken  benim ruhumda gitti, herşeyim onla gitti bir bedenim kaldı  onuda kara toprak alacak ya..
SEVİNCE NE Mİ OLUYOR?
BEKLEMENİN ESİRİ OLUYORSUN..
SADECE BEKLİYORSUN..
BEN DE SENİ ÖYLE BEKLİYORUM AŞK KOKULUM..