Sensizliğimin İlk Şiiri

Ben Seni Yazdım Onlar Şiir Sandı..

Seni yazarken hiç düşünmüyorum..

Sıradan ve hazır cümleler yazmıyorum..

Elim kalemimle dans ediyor dakikalarca..

Ama yazdıklarıma ne onlar verebiliyor ne de ben...

O kadar olmadık zamanlarda geliyorsun ki aklıma..

Engel olamıyorum duygularıma...

Dedim ya ben seni yazdım onlar şiir sandı..

Özlem ile kelimelerin dansıydı. ..

Umutsuzluk kapladı dört bir yanı..

Gözlerim seni arar oldu..

Hayallerim yine sana çıkar oldu..

Ne diyeyim be sevgili ben sensiz be çare oldum..

Ben seni yazdım soluma onlar şiir sandı kayıtsızca..

Yokluğunla sınandım..

Varlığına sığındım..

Ben seni şiir yaptım..

Her mısrada sana bağlandım..

Sen ki.. Beni yalnızlığımla bıraktın..

Ben seni yazdım soluma onlar ki şiir sandı kayıtsızca..

Ben seni şiir olsun diye yazmadım sevgili..

Bu dünyada olmazsa bile diğer dünya da müebbet olsun diye yazdım..

Sen ki vicdansızın ta kendisiydin..!

Gözlerimin içine bakarak susturmayı öğrettin..

Umutlara boğarak ağlatmayı..

Her yalnızlıkta kalemimle dost olmayı vaad ettin..

Ben, seni sen başkasının gözlerine bakarken yazdım..

Onlar şiir sandı..