Selamlar ben geldim 🤟🏽
Bölüme yorum yapmayı unutmayın lütfen 🤟🏽
Akın dolu gözleriyle kızı kendine çekerek göğsüne yasladığında kollarında hissettiği o minik ellerle derin bir nefes aldı. Başının üzerine ufak ufak öpücükler kondurup kızın saçını sevmeye başladığı sırada az önce kıza tekrar ettiği şeyleri kendine söylüyordu bu kez.
''Karaca yanımda, güvende. Biz Çukur'da değiliz. Biz özgürüz...''
.
.
.
.
Elini atın yelelerinden yavaşça geçirdi Karaca. Biraz sonra hayatında ilk kez ata binecek olmanın heyecanı vardı. Bineceği atın yüzünü severken biraz olsun heyecanını dindirmek için başka şeyler düşünmeyi denediğinde o gece yaşananlar doldu beynine.
-
Karaca yavaşça ayrıldı abisinin kollarından. Geçirdikleri birkaç dakikanın ardından kendini artık daha iyi hissediyordu.
Yüzünde kurumaya başlayan yaşları sildiğinde yanında kendisine bakan abisine çevirdi bakışlarını.
''Sen aşağıya in telaşlanmasınlar-''
''Sen?''
''Ben de kendimi toparlayıp geleceğim.'' diyerek zor da olsa gülümsedi.
Akın gidip gitmemek arasında tereddüt etse de kızın haklı olduğunu kabullenerek çıktı odadan. Ağır adımlarla merdivenleri indiğinde evin kapısının sonuna kadar açık olduğunu gördü. Eli kendinden bağımsız bir şekilde belindeki silaha gittiğinde tedbirli adımlarla çıktı dışarı.
Herkesin kapıda dikildiğini gördüğünde hiç düşünmeden çekti silahını. Gözleri hızla babasını ararken ileride annesiyle yan yana olduğunu gördü. Onlara doğru ilerleyeceği sırada duyduğu sesle kanı çekildi Akın'ın. İçindeki öfke açığa çıkarken sinirli adımlarla ilerledi karşısındaki adama. Bir an bile düşünmeden yumruk attığında içinden daha fazlası geliyordu. Yeniden vurmak için hareketlendiği sırada Selim oğlunun kollarından tutarak geriye çekti.
''Akın dur! Akın! Dur dedim sana.''
''Ne durması baba?'' diyerek kurtuldu Akın Selim'in kollarından. ''Seni öldürüyorlardı, Karaca'ya kim bilir neler yaptılar kız korkusundan anlatamıyor bile-''
''Akın...''
''Sen sus!'' diye bağırdı bu kez araya girmeye çalışan amcasına. Gözünün önüne yeniden Karaca'nın az önceki halleri geldiğinde içindeki ateşin harlandığını hissetti. Yeniden adama saldırmak için hareketlendiği sırada Selim'in yaralı olduğunu bilen Yılmaz ve Savaş hareketlendi Akın'a doğru.
Bu sırada akan makyajını toparlayan Karaca ağlamış olmanın verdiği yorgunlukla çıktı odadan. Dışarıdan gelen sesleri duyduğunda telaşla çıktı dışarı.
Karşısında belki de görmeyi en son beklediği adamı gördüğünde saklanma ihtiyacı hissetti. Gözleri anında birkaç adım ötesinde duran Azer'i bulduğunda bir an bile tereddüt etmeden yaklaştı adama. Titreyen elleri adamın kolunu sardığında Azer beklemediği bu dokunuş karşısında ürpermişti. Arkasına döndüğünde karşısında savunmasız bir Karaca gören Azer kıza güven vermek istercesine gülümsedi. Ardından duruşunu dikleştirip yeniden önüne döndüğünde kızın tamamen önüne geçti.
