ျပန္လည္ေမြးဖြားေသာ ခ်စ္ျခင္း အခန္း ၉

273 4 0
                                    

        အဲရစ္မရေတာ့ အထဲကဟာက တင္းမာလာကာ မထိန္းနိုင္ေတာ့
    "အား သခင္ႀကီး ကၽြန္ေတာ္ မရေတာ့ဘူး အာ့အာ့ အား"
        ေျပာေနရင္း ၿပီးသြားတာေၾကာင့္ ရွီဂ်င္းပါးစပ္ထဲ သုတ္ရည္ေတြနဲ႔ ျပည့္သြားသည္။
     အဲရစ္ ရွက္ရႊံ့တုန္လွုပ္စြာ ေျပာလိုက္တယ္။
"သ သခင္ႀကီး ေတာင္း ေတာင္းပန္ပါတယ္ ဟင့္
ေထြးထုတ္လိုက္ပါ  " ဟုဆိုကာ လက္ခံ ေပးရန္
ၾကဳံးထလိုက္သည္။ ရွီဂ်င္းက အဲရစ္ရင္ဘတ္ကို
ဖိထားကာ ပါးစပ္ထဲကဟာေတြကို ေထြးမထုတ္တဲ့အျပင္ အဲရစ္လီးကို စုပ္ေနရင္း အရည္ေတြကို
မ်ိဳခ်လိုက္သည္။အဲရစ္မ်က္လုံးျပဴးသြားကာ
  "  အား သခင္ ဘာလို့ အဲ့လိုလုပ္တာလဲ "
   "  ခ်စ္လို့ပါ့ အခ်စ္ရယ္ "ဟုေျပာကာ အဲရစ္ေပါင္ေလးကိုဆြဲကားကာ ဖင္ေလးကိုလၽွာႏွင့္
လ်က္ေပးလိုက္သည္။အဲရစ္မွာ
    " အာ့ ဟင့္ သခင္ႀကီး ညစ္ပတ္တယ္ဆို အာ့     
     အာ့ အြန္း အာ့ သခင္ႀကီး "
    "  ႁပြတ္စ္ ပလပ္ပလပ္ ႁပြတ္စ္ ရွီး ပလပ္"
      ရွီဂ်င္း ဖင္ေပါက္ေလးကို ပတ္ပတ္လည္လိုက္လ်က္လိုက္၊ အဝေလးကို အျပားလိုက္လ်က္ခ်လိုက္ႏွင့္ သၾကားတြင္းကိုေတြ႕သလိုလ်က္ေပးလိုက္သည္။အဲရစ္ထြန္႔ထြန္႔လူးကာ
သူလက္ႏွစ္ဘက္နဲ႔ သူ႔နို့ေတြကိုသူ႔ဘာသာေခ် ​ ကာ feel တက္ေနသည္။
      " အာ့ အာ့ ဟင့္ အား ေကာင္းလိုက္တာ သခင္ရယ္ အာ့ ရွီး အင္းအင္း အြန္း အာ့ ရွုး   အား အား  ဟင့္ အာ့ အာ့"
        ရွီဂ်င္း အဲရစ္ဖင္ဝေလးကို လ်က္ေနတာကို 
ရပ္လိုက္ကာ အဲရစ္ျဖစ္ေနပုံကိုၾကည့္ကာ ျပဳံးလိုက္သည္။
        "အခ်စ္ အရမ္းလိုခ်င္ေနၿပီလား"
       " အဟင့္ ဟင့္ လိုခ်င္ေနၿပီ ဟြန္႔ ေပးပါေတာ့"
        ရွီဂ်င္းသူ႔ဟာကို ကိုင္ကာ အဲရစ္အဝေလးေရွ႕ ေတ့ကာထားလိုက္သည္။အဲရစ္ ရွီဂ်င္းက အရမ္းၾကမ္းတာေၾကာင့္  နာမွာေၾကာက္ေနသည္။ဒါေပ့မယ္ ရွီဂ်င္းကအရမ္းျငင္သာေနတာေၾကာင့္ အံၾသသြားရသည္။
          ရွီဂ်င္းကသူ႔ဟာကို အဲရစ္မသိတဲ့ဟာနဲ႔
လူးလိုက္ကာ အဲရစ္အဝေလးထဲကို ျဖည္းညင္းစြာထည့္လိုက္သည္။ နာက်င္ေပ့မယ္ ျငင္သာတာေၾကာင့္ အရမ္းမနာက်င္ရ။
"အာ့ အာ့ သခင္ႀကီး အာ့ အာ့ "
" အရမ္းနာလို့လား အခ်စ္" ရွီဂ်င္းက အဲရစ္ကိုနမ္းလိုက္ကာ ေမးလိုက္သည္။အဲရစ္ ရွီဂ်င္းေက်ာျပင္ကို လွမ္းဖက္ကာ ေခါင္းခါျပလိုက္သည္။ရွီဂ်င္းျဖည္းျဖည္းခ်င္းသြင္းလိုက္ကာ အဆုံးထိဝင္သြားေတာ့သည္။ အဲရစ္က ရွီဂ်င္းဟာ ကၽြတ္ထြက္သြားမွာစိုးသည့္အလား အသားကုန္ဖက္ထားလိုက္သည္။
" အာ့ အာ့ အခ်စ္ အာ့ အာ့ အင္း အား"
"  အာ့ အား အ သခင္ႀကီး အင္း အာ့ အာ့   "
       ရွီဂ်င္းက တင္ပါးက အရမ္းမႂကြဘဲ ကပ္ၿပီးလိုးေပးလိုက္သည္။တစ္ခ်က္ခ်င္း ခပ္ျဖည္းျဖည္းေဆာင့္ေပးေနတာမို့ အဲရစ္သာယာမွုအျပည့္အဝခံစားေနသည္။
"အာ့ ဖတ္ အာ့ ဖတ္ဖတ္ အင္း အာ့အာ့ အမ္း
အြန္း အာ့ အခ်စ္"
"အြန္း အာ့ အာ့ အင္း အာ့အာ့ အမ္း အာ့အာ့
အဟင္း အမ္း သခင္ႀကီး အြန္း"
         အဲရစ္သာယာေနမွန္းသိတာေၾကာင့္ ရွီဂ်င္းအဲရစ္ေျခေထာက္ကိုကားလိုက္ကာ ေျခေထာက္ၾကားထဲတိုးဝင္လိုက္သည္။အဲရစ္ပုခုံးေလးႏွစ္ဖက္ကို ကိုင္လိုက္ကာ ခပ္သြက္သြပ္ေလးလိုးေပးလိုက္သည္။
  "အား အခ်စ္ အား အရမ္းေကာင္းတယ္ အား"  "အာ့ အာ့သခင္ႀကီး အာ့အာ့  "အဲရစ္ကိုယ္ေလး
က ရွီဂ်င္းလိုးလိုက္တိုင္း ေရွ႕တိုးေနာက္ငင္လွုပ္ရွားေနသည္။ရွီဂ်င္း အားပါလာကာ ပို၍ ျမန္လာသည္။ တဖတ္ဖတ္ အသံမ်ားလည္း ပို၍က်ယ္ေလာင္စြာ ထြက္လာသည္။
        အဲရစ္ မနက္စာစားရင္း အိမ္မက္အေၾကာင္းကို စဥ္းစားေနသည္။ *အရင္တုန္း​ကမက္ရင္ ဘယ္သူမွန္းမသိဘူး၊အခု ယူရွီဂ်င္းကိုလာမက္ေနတာ ငါ႐ူးေနလို့ပဲ အဲ့ေကာင္ကိုေဒါသထြက္လိုက္တာ ငါ့ကိုဘယ္အခ်ိန္ထိဒုကၡေပးမွာလဲ*
         အဲရစ္သူငယ္ငယ္က ေနခဲ့တဲ့မိဘမဲ့ေက်ာင္းမွာ စေန တနဂၤေႏြ သြားၿပီး အျမဲလုပ္အားေပးသည္။ သူ႔ေမြးစားမိဘေတြကို သူငယ္စဥ္ကေနရာကို ျပန္ၿပီးကူညီကာ သူ႔ရဲ့မိဘအရင္းေတြမ်ား ေတြ႕မလားဆိုၿပီး အတင္း ကိုရီးယားမွာေက်ာင္းလာတက္တာျဖစ္သည္။
သူဟိုကမိဘေတြကို ဖုန္းဆက္လိုက္ကာ အဆင္ေျပေၾကာင္းေျပာလိုက္သည္။ သူမဆက္တာၾကာ၍ အရမ္းေပ်ာ္ေနကာ က်န္းမာေရးဂ႐ုစိုက္ရန္ ေျပာကာအေတာ္ၾကာေအာင္ေျပာလိုက္သည္။
             ရွီဂ်င္း တစ္​ေယာက္တည္းေနတဲ့ အိမ္မွာ ဆန္းဂ်ဴးတို့ႏွစ္ေယာက္ေရာက္ေနကာ သူကို့ အေတာ္ေဒါသထြက္ေနၾကသည္။
      "မင္းေတာ္ေတာ္ ရက္စက္တာပဲ ငါတို့ကို ဘယ္လိုလုပ္တာလဲ မင္းေဆးသုံးတာလက္လြန္ရင္ဘယ္လိုလုပ္မလဲ "ဟုတစ္ေယာက္ တစ္ေပါက္ေျပာကာ အံတႀကိတ္ႀကိတ္ လုပ္ေနသည္။
       ရွီဂ်င္း ရယ္ခ်င္ေသာ္လည္း "မင္းတို့ေတြသူမ်ားကိုလုပ္ေတာ့ အဲ့လို့ကိုယ္ခ်င္းစာဘူးလား
ငါငယ္ငယ္တည္းကေပါင္းလာတဲ့ သူငယ္ခ်င္းေတြမို့ အဲ့ေလာက္ေလၽွာ့ေပးလိုက္တာ"
       ဆန္ဝူးက" မင္းက အဲရစ္ကိုလုပ္လို့အဲ့လိုလုပ္တာလို့မေျပာနဲ႔ေနာ္"
        ရွီဂ်င္းက  "ဟုတ္တယ္ "
        ဆန္ဝူးတို့ႏွစ္ေယာက္စလုံး ေအာ္ေတာ့ သည္။ "ဘာ အဲဒါမင္းပဲ အဲ့ေကာင္ေလးကို
ကစားမယ္ဆို အရင္လည္းကစားရင္ သုံးေနၾကကိုခုမွ"
         ရွီဂ်င္း   "ငါစိတ္ေျပာင္းသြားၿပီ မင္းတို့ကိုလည္းတစ္ခါတည္းေျပာမယ္ အဲရစ္ကငါ့အပိုင္"
       "  မင္း မင္း "ဟုဆိုကာ ႏွစ္ေယာက္လုံးစကားမေျပာေတာ့ ရွီဂ်င္းသက္ျပင္းခ်ကာ
"မင္းတို့ လက္ဆအရမ္းၾကမ္းတယ္ လူေသနိုင္တယ္ ေနာက္ဘယ္သူ႔ကိုမွအဲ့ေလာက္မသုံးၾကနဲ႔
အေပ်ာ္လြန္ၿပီး ဒုကၡေရာက္မယ္"
          တနလၤာေန႔ ေက်ာင္းဖြင့္ေတာ့  အဲရစ္ တိုက္ခန္းေရွ႕မွာ ရွီဂ်င္းကိုေစာင့္ေနလိုက္သည္။
သူနဲ႔သြားဖို့ ဖုန္းဆက္တာမို့ ေစာင့္ေနရတယ္။ရွီဂ်င္းကားကို ရပ္လိုက္ကာ အဲရစ္ကိုေရွ႕ခန္းမွာထိုင္ခိုင္းလိုက္သည္။ေက်ာင္းေရာက္တဲ့အထိ စကားတစ္လုံးမွ မေျပာဘဲ ဆင္းမလို့ျပင္ေနတဲ့အဲရစ္လက္ကိုလွမ္းဆြဲလိုက္သည္။
          " ဘာျဖစ္လို့လဲ ၾကည့္ရတာ ပိတ္ရက္မွာငါ့ကိုမလာလို့ စိတ္ေကာက္ေနတာလား ငါေနာက္ရက္ေတြကို ကိုယ္ဖိရင္ဖိ ဂ႐ုစိုက္ေပးမယ္ေလ"
           အဲရစ္လက္ကို ဆြဲထားတာမို့ "မဟုတ္ပါဘူး မင္းကားနဲ႔လိုက္လာရတာ စိတ္က်ဥ္းက်ပ္" လို့ေျပာၿပီး ထြက္လာလိုက္သည္။ ရွီဂ်င္းအလာ ေစာင့္ေနတဲ့ ေကာင္မေလးတစ္သိုက္ ေအာ္ဟစ္ေနတာေတာင္ ခဏေလာက္ၿငိမ္သြားသည္။သူ႔ကိုအထူးအဆန္းျဖစ္ေနကာ တစ္ေယာက္ တစ္ေပါက္ ေျပာေနၾကသည္။ သူအျမန္ေလၽွာက္ရန္ျပင္တုန္း ရွီဂ်င္းက အေနာက္က ေဆာင့္ဆြဲလိုက္ေတာ့ ရွီဂ်င္းရင္ခြင္ထဲေရာက္သြားသည္။
            သူ ရွီဂ်င္းကိုေမာ့ၾကည့္လိုက္ေတာ့ "မင္းကိုကားနဲ႔ေခၚလာေပးတာ ငါ့အိတ္ေတာ့မင္းသယ္သင့္တယ္"  အဲရစ္ကို အိတ္ေပးကာ ပုခုံးေပၚလက္တင္လိုက္သည္။
*ဘယ္သူက လိုက္ခ်င္ေနလို့လဲ ေသာက္ေကာင္ သူပဲအမ်ိဳးမ်ိဳး *
              အဲရစ္က ပထမႏွစ္ပဲရွိေသးကာ ရွီဂ်င္းက ေနာက္ဆုံးႏွစ္မို့ အေဆာင္မတူ
             " ေရာ့ မင္းအိတ္ ငါသြားၿပီ"
              " ခဏေနဦး ထမင္းစားရင္ ငါနဲ႔တူတူစားမယ္"
               ေနာက္ဆုံးေတာ့ ေက်ာင္းခန္းထဲေရာက္ခဲ့ၿပီေလ။ အသက္ဝေအာင္ေတာင္မရွူလိုက္ရ ဟယ္နာတို့ကအနားေရာက္လာကာ
က်န္တဲ့လူေတြက သူကိုအာ႐ုံစိုက္ေနၾကသည္။

***စဥ္းစားတဲ့ေနရာကစကားကို*....*နဲ႔ျပထားတယ္ ဖတ္ရတာရွင္းမလားလို့ အဆင္ေျပမေျပ ေျပာပါေနာ္ စကားေျပာတာေတာ့"......"ဒီလိုသုံးထားတယ္***

ျပန္လည္ေမြးဖြားေသာ ခ်စ္ျခင္း Where stories live. Discover now