I Don't Want To Be Loved ʚNovel Çeviriɞ

9. Bölüm

"...Ne?"

Kont şaşkına döndü.

"Önce sakinleşip Lady Rihannan ile sessiz uygun bir konuşma yaptıktan sonra..."

"Seni soysuz!"

Kont Alessin dişlerini sıktı.

Yaşlı uşak bilgili ve bir adamdı.Sadakati nedeniyle onu etrafta tutuyordu.İşinde iyiydi ve karısı ve kızı onu seviyordu.

"Bana ihanet edeceğini ve onun tarafını tutacağını mı söylüyorsun?"

"Peki.Hem seni hem de Rihannan'ı atacağım!"

Kont çılgınca merdivenlerden yukarı çıktı.Tek seferde elini Rihannan'a salladı ve Rihannan bunu bekleyerek gözlerini kapattı.Buraya geleceğini biliyordu,ama iyi,Saldırısı kont Alessin'i dışarı atmasını kolaylaştırır.

Boom!

Ancak hissetmesi gereken yanan karıncalanma hissi yerine yerde yuvarlanan birinin sesi duyuldu. Rihannan gözlerini açtığında Mary'nin yerde yattığını gördü.

"Mary!"

Kont,Rihannan'ı değil hizmetçiyi dövdüğünü fark ederek dilini tıkladı. Mary aniden adım attığı için bilmeden yanlış kişiye vurdu. İçini çekti ve tekrar elini kaldırdı ama bu sefer yaşlı uşak onu yapmak üzere olduğu şeyden alıkoydu.

"Kont Alessin,dur!"

Bu sırada Rihannan, Mary ile ilgilendi. Çok kanıyordu.Eğer bir yetişkin olan Mary'e bu ölçüde zarar verdiyse,ya tokatı alacak olan kişi o olsaydı? Rihannan bir mendil çıkardı ve Kont'a bakmadan önce Mary'nin yanağındaki kanı sildi.

Kont Alessin hiçbir zaman şiddetli bir adam olmadı.Elbette,kusurları vardı ama o tür bir adam değildi.Ne de olsa o çok önemli bir adamdı.İnsanlar onu bir kültür ve ahlak adamı olarak biliyordu.onun gibi Bir asilden bu bekleniyordu.Halka açık olduğu zaman Rihannan'ın annesiyle temel görgü davranışlarını korurdu.Hikayelerini bilmeyenler cennet
Tarafından eşleştirildiklerini düşünürlerdi.

Gerçekte,Kont zenginliğe ve kendisine ait olduğunu düşündüğü mülke karşı büyük bir takıntıya sahipti.

Rihannan'ın annesi onun açgözlülüğünü ve zenginlik arzusunu hiç görmedi, sadece onun büyüleyici tarafını gördü.

Kendisine ait olduğunu düşündüğü şey götürülecek gibi göründüğünde,aniden aklını kaybetmişti.

"Kont Alessin,neden bu şekilde davranıyorsunuz?"

Jeffrey'in azarlaması üzerine Kont,bir an için soğukkanlılığını ve haysiyetini kaybettiğini fark etti.Bir asilzadenin onurunu mahvettiği için utanıyordu.

Kont bir adım geri çekildi.

Jeffrey hızla Rihannan ile Kont arasında bir mesafe oluşturdu.

Eğer kusurlu bir şey bulursanız,o zaman mahkemede medeni bir şekilde tartışırız,hakikat ve onurla.Kont,bu bir Arundell asilzadesinin erdem ve gururu. Dahası,bir kadını ve bir çocuğu,öfkeyle ve sebepsiz yere vurmaya çalıştınız. İnsanlar öğrenirse ne düşünürdü?

Kont'un yüzü,aşağıdaki hizmetkarların onları şaşkın yüzlerle seyrettiğini görünce kızardı.Bir hanımefendiye ve karısına saygı göstermek,aynı zamanda bir Arundell asilinin sahip olması gereken temel kültürdü.

Ama hizmetkarların gördüğü için Kont utanmıştı.

"Kont,lütfen Leydi Rihannan'dan uzaklaşın.Bir Kont'un saygınlığını kaybetmeyin."

"Jeffrey."

Kont dişlerini gıcırdattı. ÇYaşlı adamı her zaman kendi tarafında bir diken olarak görmüştü.Her zaman çok dürüst ve kendini beğenmiş.

"Kovulmak için can atıyorsun gibi görünüyor.bu davranışlarını geleceğimi sanıyorsan yanılıyorsun.Altımda dinlemeyen köpeklerin olmasına gerek yok."

Rihannan, babasının bir zamanlar söylediği benzer sözleri duydu.

Leticia'nin zorbalığı aşırı derecede büyüdüğünde,Jeffrey Kont'a onun çılgınca taşkınca davranmasına izin vermemesi gerektiğini söyledi.Kont onu benzer sözlerle tehdit etti.

Ve Jeffrey aynı cevabı verdi.

"Bırakacağım.Zaten çok fazla yaşlandım.Evet,korkuyorum ama gözüm kapalı yaşamak istemiyorum."

Rihannan, sonuncusundan farklı olmayan cevabına hafifçe gülümsedi.Ve hemen sonra,Jeffrey kovuldu. Hizmetkarların çoğu Kont'un seçilmiş köpekleriyle değiştirildiği için kimse bir daha konuşmaya cesaret edemedi.

Ama şimdi işler tamamen farklıydı. Annesinin ölümünün üzerinden sadece bir gün geçmişti.Hizmetçi ve hizmetçilerin çoğu,annesinin Kont Alessin ile evlendiğinde getirdiği işçilerdi.

Kontes öldüğüne göre,efendileri artık Kont değil Rihannan'dı.

Ancak durumu kavrayamayan Kont bağırdı.

"Neden bana aptal gibi bakıyorsunuz? Onu hemen buradan çıkarın!"

Bazıları onun sözleriyle irkildi,ancak çoğunluk sessiz kaldı ve kıpırdamadan durdular.

Kimse hareket etmediğinde Kont'un yüzü değişti.