I Don't Want To Be Loved ʚNovel Çeviriɞ

24. Bölüm

Adam çocuğa dramatik gözlerle baktı. Fazla seçeneği kalmamıştı, bunu çok iyi biliyordu ve bu yüzden inledi, inledi ve belinin yanından sarkan çantayı büzdü ve gergin bir şekilde uzattı. Dudakları huysuz denizcilere doğru eğik, çarpık bir gülümseme takıyordu.

“Ah, evet, böyle davranmayalım, ne dersiniz? Neden önce sakinleşmiyorsunuz, kulağa nasıl geliyor? Benim… Yani küçük çocuk, kendini kaybetti. Bu kadar. Kızmanıza gerek yok. Buna ne dersiniz. Bu çantayı özür dilememin bir göstergesi olarak alın," diye endişeyle gülerek ileri doğru eğildi ve elini uzattı.

Hepsi sert ve korkunç bir yüze sahip olan denizciler, büyük çantanın içinde şıngırdayan bozuk paraların sesiyle hemen aydınlandılar. Bir denizci hemen çantayı adamdan aldı.

"Evet, katılıyorum dostum. Bunu gerçek erkekler gibi halledebiliriz”, dedi denizcilerden biri. "O çocuğu terbiye etmeyi öğrenmelisin dostum, yoksa erkenden ölecek."

"Ha-ha, evet..." adam endişeyle güldü.

Denizci omzunun üzerinden baktı ve arkadaşlarına baktı.

"Kızgın değiliz, değil mi?" dedi.

"Hayır, elbette hayır!" Bir denizci, "Küçük çocuğun aklını kaçırdığını merak ediyordum" dedi. "Her şey yolunda. Artık iyiyiz."

Geri kalanlar şiddetle başlarını sallayarak kabul ettiler. Bir noktada birisi içki içmek için bara gitmelerini önerdi ve yaptılar; daha sonra sarhoş bulundular.

İskelede sadece adam ve oğlan kaldı.

Adam alnındaki soğuk teri sildi ve mavi denize bakan çocuğa baktı. "Majesteleri, neler oluyor? Nektarsız bir arı olarak kafam karıştı! Lütfen bana neler olduğunu anlatın Majesteleri."

Genç kral birkaç gün önce hiç bir uyarı yapmadan kapısını çarparak açtı - ona giyinmesini ve hazırlanmasını söyledi. Hızlı. Sonra ata atladılar ve hemen güneye dörtnala koştular. Bir açıklama bile alamamıştı.

Birkaç gündür uykusuz ve yiyeceksiz yollarda kalmışlardı ve adam çok aç kalmıştı. Genç kraldan kısa bir dinlenme istedi. Atın dinlenmeye ihtiyacı olduğunu, aksi takdirde aşırı çalışmaktan öleceklerini söyledi.

Genç kral onun değerlendirmesine başını salladı ve sonunda ara verdiler.

Adam rahatlayarak gülümsedi.

Daha sonra yakındaki bir hana girdiler ve iki halk arasındaki sohbeti dinlerken aceleyle yemek yediler.

"Evet, konakta ne olduğunu duydun mu?"

Kont Alessin'den bahsediyorsun, değil mi?

"Ya, o."

"Ya. Yakın zamanda karısının öldüğünü duydum. Cenazeden erken ayrıldığını duydum. Karısının gömüldüğünü görme zahmetine bile girmedi. Onun da bir aşk macerasından gayri meşru bir çocuğu olduğunu duydum. Karısı öldüğünde, o çocuğu evine getirdi, ancak öz kızı onu ve gayrimeşru çocuğunu hiç yokmuş gibi dışarı attı."

"Ha. Bu nasıl oldu?"

"Öz kızı, konakta başka bir kadından çocuk istemedi."

"Bekle, bu nasıl mümkün olabilir? Neden bir unvanı olan Kont 'kendi evinden' ve kendi kızı tarafından atılsın?"

"Merhum Kontes'in asil kraliyet kanı olduğunu duydum. Malı evlilik için çeyizdi. Sözleşmede ölmesi durumunda varisinin çocuğu olacağı imzalandı. Sanırım Kont'un karısının malları üzerinde hiçbir hakkı yoktu."

"Tanrım, kendi kızı tarafından kovulduğuna inanamıyorum. Ne utanç verici!"

"Biliyor musunuz, Kont'un dik başlı bir kızı var. Onun geleceği hakkında endişelenmeyecektir."

"Gördün mü, işte bu yüzden kızım olmayacak. Tanrım, neyle uğraşacağımı hayal edebiliyorum, ama sonunda bir tane alırsam, en iyisi onun itaatkar küçük bir kız olacağına inanmak. Böyle gevşek bir çocuk yetiştiremezsin. Evimde değil."

Hancı'nın karısı, iki adam son skandalı dinlerken esrar karıştırıyordu.

"Senin derdin ne?" sinirli bir şekilde dedi. “Nasıl bir baba, karısı ölür ölmez başka bir kadından piç bir çocuğu eve getirir? Bu kesinlikle onun nasıl bir adam olduğunu anlatır! Pis bir piç, işte bu!"

"Ne kadar saçma sapan konuşuyorsun, seni cahil kadın! Kontes işini düzgün yapmış olsaydı, Kont'un arzularını yerine getirmek için başka birini bulmasına gerek kalmazdı! Sadık kalacaktı! Hah! Kontesin yatakta balık olduğuna bahse girerim!"

"Ne? Ah, yani bu kadının hatası mı? O çürümüş beyninde ne gibi aptal değerler var?! Yemeğimi hak etmiyorsunuz! Hepsini tükürün, sizi lanet piçler!"

****