Pustka przede mną.
Nic nie widzę przed sobą - jedynie ciemność.
Obracam się w tył myśląc, że zobaczę jasność.
Jednak to na nic, nadal ciemność jest wszędzie.
Gdzie bym się nie obejrzała.
Tam zawsze ona jest i będzie.
Zaczynam panikować.
Ta otchłań sprawia, że mam ochotę się schować.
Nie mogę nigdzie uciec.
To boli tak straszliwie!
Próbuje myśleć powściągliwe.
Lecz na nic się to zdaje!
Mam wrażenie jakby ta ogromna otchłań,
pochłaniała mnie w całości.
Utknęłam sama w wielkiej czarnej nicości.
CZYTASZ
Wiersze też mają duszę..... √
Poetry,, Wyrażaj swe myśli za pomocą pióra'' ,, Pisząc wyrażasz siebie'' Zapraszam serdecznie do czytania mojej poezji. Jedne wiersze są długie inne krótkie, ale wszystkie prosto z serca pisane.
