Dorośli mówią nam od małego, że potwory nie istnieją.
Oni zawsze są pewni swego.
Tutaj wprowadzają nas w błąd.
Ich kłamstwa zaciśniają się w kąt.
Oni nie chcą widzieć prawdy.
Wypierają się jej najbardziej, jak tylko się da.
Lecz prawda zawsze ujrzy światło dzienne.
Potwory żyją wśród nas.
Mijam je wszędzie.
Choć byśmy chcieli - nigdy nie pozbędziemy się ich z naszego życia.
Na początku są mili.
Chcą, żebyśmy się z nimi zaprzyjaźnili.
Obiecują nam wiele - w końcu to ,,prawdziwi przyjaciele''.
Kiedy w końcu zaciśnie się pętla ,,zaufanie''.
Nie mają skrupułów by nami pogrywać.
Tańczymy, jak oni nam zagrają.
Wtedy nie zwracamy uwagi na otoczenie.
Lecz kiedy już mamy olśnienie.
Robi się, za późno by cokolwiek odkręcić.
Mówią raniące nas słowa.
Wbijają nam nóż w plecy.
Odchodzą i zostawiają nas w potrzebie.
Wtedy gdy ich najbardziej potrzebujemy.
Myślą, że sami na nogi staniemy.
Odwracają się od nas i opuszczają.
Nad niczym się nie zastanawiają.
Myślą tylko o sobie - dla nich to była, po prostu czysta gra.
A teraz jesteśmy zbędnym balastem.
Odzywają się wtedy, gdy czegoś chcą.
Nie można dać się nabrać, na te ich gierki.
Trzeba po prostu uważać z kim się człowiek zadaje - ludzie są różni, lecz niektórzy mogą się okazać gorsi, niż byśmy przypuszczali.
Wracam po dość długiej przerwie. Wiem, że miałam rzucać systematycznie rozdziały, ale po prostu miałam wiele rzeczy na głowie (tak, wiem słaba wymówka).
CZYTASZ
Wiersze też mają duszę..... √
Poesía,, Wyrażaj swe myśli za pomocą pióra'' ,, Pisząc wyrażasz siebie'' Zapraszam serdecznie do czytania mojej poezji. Jedne wiersze są długie inne krótkie, ale wszystkie prosto z serca pisane.
