Güzel Ve Çirkin [YiZhan Ver. ✓]

5| Hüzün.

Güzel Zhan, soğuğu hissetmemek için sıkıca sarıldığı babasının kokusunu soluyordu.

Hazırladığı güzel bir kahvaltıdan sonra ablalarını kaldırmış, ardından bugün içerisinde gideceğini söyledikten sonra onlar ile uzunca vedalaşmıştı.

Üzerine en kalın paltosunu giyip babasını atının yanında beklerken hayvanın parlayan tüylerini tarayıp onu da bir güzel sevmişti.

Her şeyi bir daha göremeyecek olma ihtimalini düşünmesi gözlerini doldursa da kötü düşünüp kötü şeylerin olmasına izin vermiş olmak istemiyordu.

Babası nihayet göründüğünde ata çıkmış, babası da ata bindikten sonra onu sıkıca kucaklayarak atın ayak izlerini beyaz kar üzerinde bırakmalarını sağlamak için dizginleri kavramıştı.

Şimdi ise soğuğa rağmen dolu gözlerinin taşmaması ve yaşlarının gözünün kenarında donmaması için gözlerini açmıyordu. Babasının soluklarını dinlerken arada gülümsüyor, ona karşı olan nazik davranışlarını beynindeki projeksiyondan izliyordu.

Birkaç saatlik sarsıntılı yolculuğun ardından at şaha kalkarak dururken güzel Zhan babasına sarılabildiği en sıkı sarılmayı vererek atın üzerinde kalabilmişti.

Kaptan oğlunun kendine olan sıkı sarılışını bozmamak için dirense de geldikleri şatonun kapısı kendiliğinden açılmış, âdeta onları bahçeye davet etmişti.

Oradan ise kendinin girip giremeyeceğini bilmiyordu. Canavar belki de kendi hayâl ürünü olabilirdi fakat şatonun varlığı bir gerçekti ve orada, hemen ileride canavarın kaybolmadan önceki tüyleri duruyordu.

Kaptan elini titrekçe dizginden çekip karnını sıkı sıkıya tutan oğlunun eline götürdükten sonra birkaç dakika okşadı, iyi şeyler olacağını düşündü.

Birkaç saniye sonra şatonun giriş kapısından gelen çınlama ile ikisi de oraya dönmüş, ardından birbirlerine baktıklarında attan inmeleri gerektiğini düşünerek ayaklarını beyaz karın üzerine basmışlardı.

Kaptan oğlunun üşüyen sıska bedenini süzüp dolu gözlerini sildikten sonra onu kucaklayarak kendine çekti ve o masum kokusunu ciğerlerine doldurarak geriye çekildi.

"Seni kurtarmanın yolunu arayacağım oğlum,"

Güzel Zhan yaşlı gözlerine rağmen en güzel gülümsemesini babasına bahşederken kollarını babasının omzuna sararak onun yanaklarını öpmüş, ardından ise açık olan büyük kapıya ilerlemişti.

Kaptan bunun bir kâbus olmasını dilerken oğlu çoktan bahçeye girmiş ve o koca demirli bahçe kapısı ardında ağlayan bir baba bırakarak canavarın emrine kadar kapanmıştı.

一•