Ruh parçam (girlxgirl)

Mavi- Ortalık yangın yeri

Burağın manolyanın kolunu tutmasıyla gerilen sinirlerim manolyanın Burakla aramıza girmesiyle biraz sakinleşmişti benim  için araya girmişti diye düşünürken  o son söylediği  benim kimsenin himayesine ihtiyacım  yok sözleri kafamı karıştırmaya yetmişti.

Sınıfa  girdiğimizde sinem bir şeyler anlatıyordu aklım  sinemde olmamasına rağmen gülüyordum kız çok  çaba veriyordu gülmem için o esnada ayağa kalkan manolyayı gördüm ön tarafta yalnız oturan Mehmet'in yanına  oturduğunda sıra arkadaşı bana özür dileyen gözlerle bakıyordu ama onun yapacağı ne vardı ki, manolya gitmişti zincirle tutamazdık sonuçta. Ben onları izlerken tüm neşem kaçmıştı manolyanın kahkaha attığını gördüğümde sinirlerim iyice bozulmuştu bana ne oluyordu ben kimseyi ciddiye alan birisi değildim hele eşcinsel olmayan bir kız için hele hele ailemize emanet birisi için böyle bir durumda olmayı kendime yediremiyordum. Onun elinin çocuğun ceketinin üstünde ki bir ipliği aldığını görünce ona seslendim ama hiç oralı olmadı, ders arasında  kahve içmeye gittiklerini duydum hemen arkasından sıra arkadaşını yolladım sonuçta onunla bir anlaşmamız vardı . Okul böyle böyle biterken onlar yine önde  biz yine arkada, Mehmet'in seni eve  bırakabilir miyim dediğini duymak benim için son noktaydı manolyayı kolundan tuttuğum gibi motora götürdüm beni sabahki sarması gibi tutmuyordu eve gidemezdim bu sinirle bir şeyler yapmalıydım bir şeyler konuşmalıydım ama ne diyebilirdim.

Kafa  dinlemek için gittiğim koya çevirdim motoru motordan inmesini emrettim resmen ve hemen indi aslında bu söz dinleyen hallerini sevmeye başladım. Bana meraklı gözlerle bakarken ben her seferin tam konuşacakken sustum o kendini anlatmaya başladı himayende olduğumu biliyorum ama ben senin özel hayatına karışmıyorum belki Mehmet'ten hoşlanıyorum olamaz mı dediğinde aramızda ki mesafeyi ışık hızında almış olmam lazım ki bana şok içinde bakakaldı.

Olamaz manolya

-Neden olamaz mavi sen sinemle bademcik ameliyatı yaparken iyi belki bende Mehmet'e ilgi duydum belki bende onu öperim

Sinemden bahsetmesiyle ilgim başka yöne kaydı

-Ne o sinemi  mi kıskanıyorsun yoksa

-Hayır canım ben hem heteroyum dediğin gibi bir kızı neden kıskanacakmışım

Bunları  konuşurken bir adım daha yaklaşmıştım o artık motora dayalı haldeydi ve aramızda mesafe yok denecek kadar azdı, öyle ki saçlarının kokusunu alabiliyordum.

-Okulda Mehmet'in yanına beni kızdırmak için gitmediğini ve ondan gerçekten hoşlandığını söylersen ve ben buna gerçekten inanırsam seni rahatsız etmem gerçekten beni hiç kıskanmadın mı

Ben bunları söylerken o evrende nerde olduğunu unutmuş gibi gözlerime bakıyordu ve ben konuşurken gözleri dudaklarımdaydı sanki kulakları duymayı unutmuş ve dudak okumaya çalışıyor  gibiydi ve uzun bir bekleyişten bana tek söyleyebildiği

-ÖP BENİ oldu.

Dudaklarıma değen dudakları arasında onu öpmemi söylediğinde  nefes alışım artık benim değil gibiydi o ise bu güne kadar görmediğim bir ifade ile çelik gibi mavi gözlerle gözlerime bakıyordu.

-Mavi öp beni

Dudaklarına kapanan dudaklarım sanki çöllerde susuz kalan bir insan gibi doymuyordu nefessiz kalmam umurumda değildi hiçbir zaman şu anda yaşadığım heyecanı hissetmemiştim onun öpücüğüme verdiği tepki ve inleme sesleri onu daha itmeme ve motora yaslanmasına sebep oldu şu an onunla sevişebilirdim ama daha kimseyi öpmemiş ve belki bunu deneyim olarak görebilecek birisi için bu fazla olabilirdi o bana karşılık verirken bedenimde gezen ellerini fark ettim onu durdurmazsam bu sahilde birlikte olabilirdik ,  onu kendimden uzaklaştırırken bundan memnun olmamış gibiydi. Ellerim iki yanında o motora dayalı dururken alınlarımız birbirine değiyordu.

-Sanırım bu Mehmet'ten hoşlanmıyorsun anlamına geliyor manolya derken gülümsemem çok çapkındı bunun farkındaydım

Sanırım mavi diye cevap verirken sesi titriyordu ve dudaklarıma küçük buseler konduruyordu her öpücük sonrası tek cümle kurarak buna devam ediyordu. Saçları  esintiden çevremizi sarıyordu şu an onun varlığı öyle  yoğundu ki benim için büyük anlamı olan şu anın onun için ne anlama geldiğini bilmiyordum.

Eve  dönüş yolunda kafamda hep aynı şey dönüp duruyordu

-Peki şimdi ne olacak?