"han jisung, buradayım!" gergince ellerimin terini pantolonuma sildim ve jisung'un kafenin kapısından buraya gelişini izledim.
"naber?" elindeki çantasını yere koyarak oturdu deri koltuğa.
"iyiyim. sen?" sesimin titremesi artık alışık olduğum bir durumdu.
"bende iyiyim. bir şeyler söyleyelim mi?" eliyle menüyü aldı ve içecekler listesine baktı.
"olur. ben ice amerikano ve bitter çikolatalı kek söyleyeceğim sen?" biraz daha baktıktan sonra bana döndü.
"ice latte ve limonlu ama çikolata soslu cheesecake." hâlâ cheesecake'leri seviyordu. eskiden hep bir yere çıksak cheesecake yemek isterdi. gelecekte cheesecake dükkanı açmak istediğini bile söylemişti.
"iyimisin? gözlerinde dolmuş, bir şey mi oldu?" görüşümün bu kadar bulanık olmasının nedenini şimdi anlıyordum.
"uh, iyiyim. alerjim var o yüzden gözlerim yaşarıyor." aklıma gelen ilk bahaneyi söylemiştim. o da inanmışdı, en azından artık sorgulamıyordu.
bir kaç dakika sonra sifarişlerimizi aldık ve ödevimiz üzerinde çalışmaya başladık. kore'yi ingilizce kullanarak anlatacak ve bir sunum hazırlayacaktık.
tabii ben ona değilde önümdeki kitaplara odaklana bilsem.
____________________________________
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
