1- Zaman Şavkı

9.2K 697 761
                                    

Multi: Fleurie- Sirens

Ben geldiiimm🌺

Benim balçiçeklerim, narçiçeklerim, çiçek bebeklerim nasıllar? Özledim sizi LAN!

Kabalaşmayayım Neys zjlajzkajzka

Bu hafta çok fazla dalga konusu geldi buraya biliyonuz mu? Burunları akmış zırlak bebeler zjkajzmajzkaka

Hadi bakalım. Oy ve yorum bol olsun. Şimdi gidip başka birine bölüm yazayım bende...❤

Ben bu bölüme benim en sadık dostumu ekledim. Tanıyanlar bilir. Çok duygusallaştım şu an. Bölüm sonu görüşelim..

Ve keşke yara bandı emojim olsaydıda buraya bir yarabandı alsaydım. Ben foto bıraktım.

Sonra onları bir ay ve gece olarak hayal ettim.

İyi okumalar çiçeklerim🌺

(Buraya bir ay ve gece alalım↙)

🌗

Zaman; parmakları kırılmış yaralı küçük bir çocuktu

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

Zaman; parmakları kırılmış yaralı küçük bir çocuktu.

Onu iyleştirmek, kötü an'ların zehrini akıtmak isterdim.

Oysa ben zamandan çok daha fazla yaralı bir kızdım.

Adana'nın hafif esintili rüzgarı saçlarıma vuruyor, yumuşak dokunuşlarla yüzümü yalayıp geçiyordu. Oturduğum salıncak koltuğumda gözlerimi kapatarak sallandım ve bu esintinin tadını çıkardım. Akşam güneşinin kızıl ışınları terasa şehvetli bir anı raks etmiş, bunun sevinciyle gülümsüyordu. Kısa tırnaklarımı salıncağın yüzeyine sürttüm.

Huzurlu hissediyordum.

Havanın soğuğuna tezat sıcak bir gündü. Annem, alt kattaki komşumuz Feride yengelerin evine gitmişti, babam işe, evimizin küçük veledi ise kim bilir yine hangi fare deliğine girmiştir. Ben de yalnız kalmanın verdiği bu değeri, yalnızlığımı paylaştığım dostlarımla dinliyordum.

Sadık dostum Şeftali,
İçimi ısıtacak bir kahvem ve;
Olmayan ülkenin saklı diyarını sunan, kelimeleriyle beni bir bebek gibi sarmalayan romanlarım. Kitaplarım.. Beni; benimle buluşturan, göğüs kafesimin kilidini açan, kendim olduğum yer.

Sadece kendimim.

Yalnız kendimleyim. Benliğimle.

Dilem ACAR'la.

Çalan zille yerimde huzursuzca kıpırdandım ve kapadığım gözlerimi açarak, sallanmayı bıraktım. Avuçlarımı uzatıp, masanın üzerinde ki dumanı tüten kahvenin sıcaklığına kavuşturarak bir yudum aldım ve damağıma yayılan aromasıyla gülümseyip, kapıyı açmaya gittim. Siyah taytım sayesinde rahat hissederken, üzerime giydiğim sweatshirtü çekiştirdim. Yumruklanmaya başlayan kapıyla oflayıp açtım. "Geldim anne!"

GECENİN KEFARETİHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin