GECENİN KEFARETİ

3- Elzem

Multi: Peppina- Mademoiselle Noir

Süprizzz! Ben geldim balçiçeklerim!

Kimler özledi beni!!
Valla en çok ben sizi özledim. Nokta.

Yeni yılın ilk bölümüde hayırlı olsun İnşallah, Şimdi oyları ve en çokta yorumları esirgemeden bölüme geçin bakalım.

Ve 16k olmuşuz ha.. Maşallahhh

Lan yerim sizi ama.

Ehem neys. Uzatma Mevsim.

İyi okumalar çiçeklerim❤🌺

(Buraya bir ay ve gece alalım↙)

🌗

Zihnim; avuçlarında bir cehennemle yaşıyordu.

Her bir düşünceyle sanki sıkı bir yumruk haline geliyor, tırnak uçlarımla kanatıp dışarı çıkmayı dört gözle bekliyordu.

Patlamak, fışkırmak istiyordu. Yabaniydi.

Onu evcilleştirmeyi istemiştim. Ve bunu başardım. Arada, kanadı kırılmış bir kuş gibi aksasam da elimden bu kadarı geliyordu.

"Abla?"

Titreyerek kendime geldiğimde bakışlarımı nude tonlarındaki ojeli tırnaklarımdan çektim ve Efe'me baktım.

"Ne oldu?"

Sesim de fark ettiğim soğuklukla, otomatikmen kaşlarım çatılırken, akabinde ela gözlerinin ayçiçeği dalları titremişti. Yaprakları dalgalanmıştı.

O an kendime oluşan kızgınlığımla nefesim tekteye uğradı.

O benim canımdı.

Ayçiçek gözlerine sahip Küçük Prens'imdi.

Şimdi bakışlarını istila eden ayaz benim yüzümden olmamalıydı. Bu beni kahrederdi.

Onun için, kalbimde filizlenen ayçiçeklerinin açmasını sağlayacak şekilde gülümsedim. Gözleri parladı.

Benim ruhumu ısıttı..

"Bana kızmadın değil mi?" Kapının orada durmuş elinde tilkisi ile bana meraklı gözlerle bakıyordu. Aklıma neden kızacağım sorusu takılsa da hemen ardından beni şikayet ettiğini hatırladım. Bu afacan yüzünden bulaşıkları yıkamıştım. Hemde bulaşık makinamız varken..

Şu hayatta en nefret ettiğim şeylerden biri..

Ben somurturken kapı ağzından bana gülüp kaçması ise sinirlerimi bozmuştu. Sinsi velet..