6

1.8K 282 162
                                    

Herkese iyi akşamlar umarım iyisinizdir !! ^^

Hepinize iyi okumalar !! 

Minho, Jisung ile birlikte kendi adını duyması ile şaşkınca onlara bağıran öğretmenlerine döndü. Neden ikisine de böyle davranıyor olduklarını bir türlü anlamamıştı zaten. 

Öğretmenleri Bay Kim ve yanlarında daha önce de Jisung'un yanında görmüş olduğu korumalardan bir kaç tanesi vardı. 

Minho daha onlara ne olduğunu sormaya zaman kalmadan korumalardan iki tanesi hızla yanlarına geldi ve Minho'yu kollarından tutarak dışarıya çıkarmaya başladılar. 

" Bir dakika Jisung ! Ne oluyor ? Neden bunu yapıyorsunuz ? "

Minho bir yandan bağırıyor ve ellerinden kurtulmak için çabalıyordu. Jisung ise duyduğu sesler ile ellerini yerde gezdirerek ayağa kalkmaya çalıştı. 

" Bırakın beni ! Jisung ! "

Jisung eline gelen küçük bir kutu ile ayağa kalktı ve Minho'yu tutabilmek için ellerini uzattı. 

" Minho ! " 

" Jisung ! " Minho ona seslenen Jisung ile daha çok çabalamaya başlamıştı ve ona ulaşabilmek için elinden ne geliyorsa yapıyordu. 

Bay Kim ise onların bu halini görünce gözlerini devirdi ve Jisung'un koluna girerek onu tekrar sınıfa götürmeye çalıştı.

" Ne oluyor ? Sen kimsin ? "

Minho bu sahneyi görünce bir çığlık bıraktı. " Bırak onu ! Bırak beni ! "

Korumalar kapıya kadar geldiklerinde Minho'yu bırakmış ve geçemesin diye de önünde durmuşlardı. Minho kollarının bırakılması ile kapıya doğru geçmeye çalışmış ama bu çabaları boşa çıkmıştı. Kapı kadar olan korumalara maalesef gücü yetmiyordu. 

" Bugünkü derse girmeseniz de olur Bay Lee. " 

Korumalardan birisi konuşunca Minho kapıdaki bakışlarını ona çevirdi ve duyduğu cümle ile kaşlarını çattı. 

" Buna sen mi karar veriyorsun ? Hem bu durumda ne böyle ? Beni neden onun yanına yaklaştırmıyorsunuz ? "

" Bu konuda bir bilgi veremem Bay Lee ama ders konusunda Bay Kim bu bilgiyi size iletmemi söyledi. " 

Minho kaşlarını çatarak korumaya baktı ama taviz vermeyen yüzünü görünce derin bir nefes vererek kendi aracına ilerledi. 

Şoförün açtığı kapıdan kendisini koltuğa attı ve gözlerini kapatarak sakinleşmeye çalıştı. Şoför kapıyı kapattıktan sonra kendi koltuğuna geçti ve gözlerini kapatan Minho'ya baktı. 

" Efendim eve mi gidiyoruz ? " 

Minho göğsünden yayılan ağrı ile konuşmaktansa sadece kafasını sallamak ile yetindi. Eve gitmekten başka çaresi yoktu ama yine de ne yapıp edip bu sorunu çözecekti.

-----

Minho ışıklarına baktığı evde son kez görünmediğini umarak kendini girmek istediği odanın yanındaki ağaca çıkmaya zorladı.  

İyi haber, şu ana kadar kimse onu fark etmediyse iyi bir şekilde kamufle olmuştu. Kötü haber, Bay Han'ın korumaları vasattı. 

Minho son kez derin bir nefes alarak açık olan camdan kendisini içeriye attı. Ama camdan atlarken burkulan ayağı ile kollarını ısırarak çok ses çıkarmamaya çalıştı. Şu saatten sonra birisi onun burada olduğunu anlarsa durum çok kötü yerlere gidebilirdi. 

" Kim var orada ?!" 

Minho, Jisung'un sesini duyması ile zorla yerden kalktı ve sekerek yatağında oturmuş korkuyla ne olduğunu anlamaya çalışan Jisung'un yanına gitti ve sessizce konuştu. 

"Benim Jisung. " 

" Minho ?!" 

Jisung'un bağırması ile ellerini onun ağzına kapattı ve kimsenin onları duymamış olmasını diledi. 

" Evet ailen çoktan odana gizlice birisinin girdiğini anlamıştır. Sanırım artık sessiz ol dememe gerek yok, bay bay Jisung. "

Minho ellerini Jisung'un ağzından çekerek kapıya doğru yöneldi ama gitmesini engelleyen bir şey vardı kapının önünde ona hırlayarak bakan köpeği görünce Jisung'un arkasına geçti ve korkudan nefesini tutmaya başladı. 

" Jisung o köpek beni yiyecek . "

Jisung, Minho'ya gülümsedikten sonra " Toben oldukça uysal bir köpektir. " dedi ve dizlerine vurdu. Beş saniye önce Minho'ya hırlayan köpek sanki hiçbir şey olmamış gibi Jisung'un yanına gitti ve ön patilerini Jisung'un dizlerine koyarak onu sevmesini bekledi. 

Jisung, Toben'i sevmeye başladığında konuşmaya başladı. " Senin burada ne işin var ? Yo dur. Asıl soru evimi nasıl buldun ? "

" Benim için çok kolaydı Jisung, bugün olan olaylardan sonra seni görmeyi bırakacağımı düşünmedin değil mi ? "

Minho kafasını Jisung'un omzundan sarkıtmış ve masumca ona bakıyordu. Jisung aldığı cevap ile şirince gülümsedi.

" Hayır bunu düşünmemiştim sadece bir anda odamda bu kadar çok gürültü duymaya alışık değilim ve korktum. " 

Minho duyduğu cevap ile gülümsemiş ve dudaklarını hemen yanında olan yumuşak yanaklara bastırmıştı. 

" Seni korkutmak istememiştim üzgünüm. " 

" Neden sürekli yanağımı öpüyorsun ? "

" Bundan rahatsız oluyorsan yapmayabilirim. Sadece yanakların çok yumuşak ve sürekli öpmek istiyorum. " 

Jisung duyduğu cevap ile kızarmaya başlamıştı yine de sessizce Minho'ya cevap verdi. 

" Ben... Hayır... Rahatsız olmuyorum. "

Minho aldığı cevap ile gülümsemiş ve tekrar ufak bir öpücük kondurmuştu. Daha sonra uzaklaşan köpek ile birlikte Minho Jisung'un arkasından çıkmış ve yüzünü daha rahat görebilmek için önüne oturarak Jisung'un dizlerinde boşta olan ellerini tutmuştu. 

Jisung ellerini Minho'nun elleri arasından çekerek yüzüne götürdü ve Minho'nun yüz hatlarını ezberlemeye çalıştı. İkisi de bir süre konuşmadan yüzlerini incelediler. Jisung dokunarak, Minho ise sadece bakarak. 

Jisung tekrar konuşmak için derin bir nefes aldı ve olduğundan daha da kızararak konuşmaya başladı. 

" Ben... Bende acaba seni öpebilir miyim ? " 

Minho ilk başta yanlış duyduğunu düşündü ama hayır gerçekti Jisung'un elleri hala yüzünde olduğu için kafasını onaylar anlamda salladı. 

Jisung aldığı cevap karşısında nefesini verdi ve gülümsedi. Elleri ile nerede olduğunu bildiği yüze yavaşça yaklaştı ve dudaklarını Minho'nun yumuşak dudaklarına bastırdı.

Saçma bir bölüm gibi ama değil gibi de ? Emin olamadım. Umarım beğenmişsinizdir ! Sizleri seviyorum !! 

I See | MinsungHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin