Chapter 23
written by syaeinxxan
Mariana's Point of View
"The plane is about to land.Prepare yourselves! " Aniya ng captain ng sinasakyan namin ni Captain Rios kasama ang mag-asawang tumulong saamin sa isla.
Mabuti nalang ang nandoon sila.Kung hindi, malaman nandoon parin kami ni Captain hanggang ngayon.
Speaking of Captain...
Napatingin ako sa kanya na tahimik na nakaupo doon habang ang tingin ay nasa labas ng eroplano.Mukhang malalim ang nasa isip niya.Kanina pa kasi siya tahimik.
Magmula kasi ng magkausap kami kagabi, tungkol kay Gab,hindi na niya ako kinakausap pa which is good for me.Para narin makalimutan na ang lahat ng nangyari.
Ilang sandali pa ay nakalabas na kami ng eroplano.Inalalayan kami ng mabubuting mag-asawa hanggang sa makarating na kami sa labas ng airport.
"Maraming salamat po sa lahat ng tulong." Nakangiting sabi ko sa kanila at bahagyang hinawakan ang kamay nila.
"Walang anuman iha.Mag-iingat kayong dalawa.Bagay pa naman kayo,e."Pabirong sabi ni mrs. Remi.
Napatingin naman ako bigla kay Captain na kausap si mr.Rex;asawa ni mrs.Remi.
"Oh siya.Mauna na kami.Mag-iingat kayo.Sana magkitakita pa tayo!"
Yumakap ako sa kanilang dalawa bago nila kinuha ang nga bagahe nila ay tuluyang sumakay sa koyse nilang nakapark sa harap ng airport.
Binigyan ko sila ng matamis na ngiti at kita ko sa side mirror nila ang pagngiti ni Mrs.Remi sa huling pagkakataon.Nang makalayo na sila.
Nag-aalangan akong lumapit kay Captain Rios.
"Ah.Captain..." hindi ko maituloy-tuloy ang sasabihin ko.Hindi ko kasi alam ang sasabihin ko.Ano ba dapat?
"I guess this is the last time we can meet,Mariana." Biglang sabi nito.Napangiti nalang ng pilit.Aalis na kasi siya ng pilipinas papuntang ibang bansa dahil magpapakasal na pala siya sa girlfriend niya.
Oo!Kagabi ko lang din nalaman na may girlfriend pala talaga siya at malapit na silang magpakasal pero bakit ganun nalang niya akong halikan?Hayy.I guess kailangan ko na 'yon kalimutan.
I'll just remember it like a chapter of my life.
"Goodbye Captain." Nakangiting sabi ko.
"Goodbye,Mariana.I think I'll miss your presence.Nasanay na kasi ako,e"
Natigilan ako bigla at napatingin sa kanya na ngumiti nalang din.
"Ako din po, Captain.I'll be missing you." I said at bigla nalang niya akong niyakap ng mahigpit.
Napayakap nalang ako bago kami nagkahiwalay ng yakap, may ibinulong siya pero 'di ko 'yon narinig.
"Goodbye again,Mariana."
Biglang dumating ang isang black na kotse which happens to be his car.Nakitawag kasi kami kanina kila mr.mrs.Remi sa mga pamilya namin at aasahan kong si lola ang susundo sakin.
Nung tinawagan ko siya,parang may problema sa tono ng boses niya at nung tinanong ko,personal nalang daw niya sasabihin.
Bago pa tuluyang makapasok sa kotse niya si Captain, tumingin pa siya sa akin at ngumiti pero iba 'yung ngiti niya.Parang ang lungkot.
Wala!Iba lang siguro ang nakita ko.'Yun ang napagusapan namin bago kami umalis sa islang 'yon.Ang kalimutan ang lahat at bumalik sa normal na buhay.
Mabuti ng ganito,bago pa lumawak ang nararamdaman ko.Oo!Muntik na akong mahulog sa kanya pero lagi kong iniisip sina Cris at yung si Gian at Giana.Ang pamilya ko.Ayokong mawala nalang 'yon.
BINABASA MO ANG
Ruined Bastards #01: Owned by a Psychopath
RomanceMariana Friaz ay isa lamang ordinaryong babae na may ordinaryong buhay ngunit lahat ng 'yon ay nagbago nang ibinenta siya ng kanyang tiyo sa lalaking may mental illness.Sa isang psychopath na sobrang obsess sa babaeng mahal niya. He can do everythin...
