Bölüm 10 ︱ Güçlü Olma Telaşına Terkedilmiş

178 21 42
                                    

Keyifli okumalar dilerim 🐦

Asaf'ın gözlerine bakarken ne diyeceğimi bilemez halde dudaklarımı bir kaç kez açıp kapattım. Demir'i duymuş gibi görünmüyordu fakat içime düşen kıvılcım çoktan her yeri tutuşturmuştu.

"Kim gelmiş?"

"Ben geldim, Asaf." Demir yanımdan içeri geçip Asaf'a selam verdikten sonra salona doğru yürümeye başladı bu rahat ve saygısız tavrı nereden geliyordu bilmiyordum ama hoş değildi. Asaf tekerlekli sandalyesiyle döndüğünde onu iteklemek için ellerimi uzatmıştım ki omzunun üzerinden bana döndü,

"Gerek yok, ben hallederim."

Ellerim elektrik çarpmış gibi sızlayarak iki yanıma düştüğünde sertçe yutkundum, Demir'i duymuştu da onu sevdiğim için bana kızmış mıydı? Neden aramızda buzdan tuğlalar var gibi hissediyordum?

"Hoş geldin Demir,"

Demir çoktan koltuğa oturmuş, sol bacağının üzerine attığı sağ ayağını sallıyordu. Asaf'ın arkasından salona girdiğimde Demir benimle bir kez olsun göz kontağı kurmamı, bakışlarını Asaf'ın yüzüne sabitlemişti.

"Buraya seninle bir konu hakkında konuşmak için geldim."

Rüyamda yüksek bir yerden düşüyormuşum gibi hissettiren bir his tam kalbimin ortasına kuruldu, Demir dudaklarını her araladığında o hissin kurduğu hakimiyet artıyordu. Asaf'a onu sevdiğimi söylerse ne yapacağımı ya da durumu nasıl toparlayacağımı bilmiyordum hatta Asaf'ın beni dinlemek isteyip istemeyeceğini bile bilmiyordum.

"Seni dinliyorum."

Demir uzun bir zaman sonra ilk kez gözlerime baktı dudaklarımı birbirine bastırıp yalvarır gibi başımı iki yana salladım sevgimin ortaya çıkmasına ve bu sonucunda meydana gelecek hiçbir şeye hazır değildim.

"Hazan..."

Kalbimin bir an için durduğunu hatta zamanın da benimle durduğunu ve boşlukta sıkışıp kaldığımı sandım, kanım damarlarımın altında çalkalandıkça görüşüm puslanıyordu. Gözlerim açık çeşmenin altında kalmış cam fanus gibi kontrolsüzce dolarken, alt dudaklarımı dişlerime kurban etmiştim.

"Hazan sana kırgındı." Dedi sonunda Demir, bir an aklıdan ne geçti ne için fikrini değiştirdi kestirememiştim.

"Hazan..." Asaf başını bana çevirdiğinde, çenemle omzum paralel olacak şekilde ona doğru döndüm. Dolmuş gözlerimdeki yaşlar onun bakışlarıyla titrediğinde, derince çektiğim nefeste titredi.

"Sana söyleyemedi çünkü hakkı olmadığını düşündü ama bence var. O gün Hazan'ı hastaneye ziyaret etmek için Elif'le gelmen onu çok üzdü."

Asaf'ın bakışları saniyelik onu bulduktan sonra bana döndü, dudaklarında sıcacık bir gülümseme belirirken kalbimdeki kuşlar yattığı yerde çırpındı.

"Özür dilerim, bunu direkt senden duymak isterdim. O gün seni çok merak ettim annem sadece Elif ile gidersem müsaade edeceğini söyledi o yüzden onunla geldim. Geldiğimde uyuyordun o yüzden açıklama yapamadım."

Sonunda dayanamayan yaş sağ gözümden yanağıma yuvarlandı o kadar süratliydi ki çenemden elime damlaması saliseler sürmüştü. Asaf elini bana doğru uzatırken Demir sesli bir şekilde kalktıktan sonra sehpanın üzerinde duran peçeten alıp yanağıma bastırdı.

Demir "Ağlama," dediğinde peçeteyi alarak Asaf'ın kucağına inen eline baktım, göz yaşımı mı silmek istemişti? Yoksa ben mi yanlış anlamıştım.

KUŞLARI ÖLDÜREN ADAMHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin