Ondergang

Delfick

Ik keek voor me, en zag mezelf in een jurk. Het zag er afschuwelijk uit. Ik trok het uit en keek gefrusteerd naar mijn kleren. Niks was mooi om aan te trekken naar delfick. Ik keek naar mijn telefoon dat op tafel lag, ik zou nog altijd Eva kunnen bellen. Maar het punt was ik had tegen haar gezegd dat ik niet zou gaan. Een zucht kwam uit mijn mond. Ik keek op de klok en zag dat ik minder dan een uur had. Ik trok een simpele broek met een witte T-shirt erop. Ik keek in de spiegel en zag mezelf staan. Ik keek gefrusteerd, het zag er niet wauw uit. Ik bedoel wat ik aan had kon ik ook naar school dragen. Ik keek nog een keer in de spiegel en liep naar beneden. Het was al laat geworden, normaal gesproken zou ik nu een comedie film kijken. Ik keek zenuwachtig voor me uit, zou hij wel komen?
Nu ik na dacht, wist hij wel waar ik woonde?, kut ik had geen adres gegeven.
Ik nam mijn hoofd tussen mijn handen, ik verkloot ook alles, net toen ik wou gaan huilen ging de bel.
Ik rende naar de deur, het zou zeker weten de buurvrouw zijn. Ze zou gaan kijken of ik me netjes gedroeg. Ik opende het.

Ja, Ja, 1-Geen jongens thuis, 2- Geen feestjes, 3- En niet laat slapen.

"wat?"

Ik keek meteen op, god zeg me alsjeblieft dat hij het niet is.

I ik b bedoel, laat maar!

Hij keek me aan alsof hij een moeilijke formule moest oplossen.

"Kom je nog?"

Ik keek beschaamd weg, mijn wangen werden meteen rood. Hij zag er heel leuk uit met zijn spijkerbroek en zwarte T-shirt, je zag dat hij spieren had onder zijn T-shirt.

Ik nam plaats naast hem, hij had een range rover, hoe ik dat weet?, dat komt door alle films die ik kijk. Het was heel ongemakkelijk, hij sprak niet tegen me. Ik wist ook niet precies hoe ik een gesprek moest beginnen. Want ja wat hebben wij met elkaar gemeen?

Wist jij dat er in Delfick een schietpartij was paar jaar geleden?

Toen ik dat aan hem vroeg, wou ik me voor mijn kop slaan. Daarom zeg ik ook altijd, het is beter als ik mijn mond hou.

Hij keek verward op. Het leek alsof hij aan iets anders dacht.

"Huh?, wat zij je?"

Ow, niks!

Ik keek voor me uit en zag een grote reuzenrat, dus dat betekende dat we vlak bij delfick waren. En mijn instict had gelijk ook want na paar minuten zocht Jazz een parkeer

Toen we na een half uur wachten binnen waren, leek het wel leuk. Je zag allemaal blije gezichten.

"euhh, Natalie ik kom zo ja?, red je je wel?"

o ow, ja, ja!

Nadat Jazz weg was keek ik om me heen. Eerlijk gezegd kende ik niemand hier. Ik stond daar maar als een debiel. Dus liep ik maar naar een hotdog kraampje. Het was een lange rij, maar dat was juist de bedoeling. Dan zou het lijken alsof ik wachtte.

"Aaahhhhh, het duurt zoo lang"

die stem zou ik uit duizenden herkennen. Marcie Millar. Ik probeerde niet op te vallen.

"ahhh, kijk eens aan, is dat nou Natalie?"

Ik keek toch maar op. Ow Marcie, wat doe jij nou hier. Om mijn zin bij te steunen gebaarde ik met mijn hand erbij. Marcie begreep mij wel, want wat deed Marcie Millar nou in Delfick. Moest zij niet in een dure restaurant zitten met haar rijke vader. Nou we het over haar vader hebben, Marcie's vader is 1 van de rijkste mannen in Coldwater, hij verkoopt auto's

Marcie kneep haar ogen tot spleetjes, ik wist dat ik haar woedend had gemaakt. Maar eerlijk gezegd boeide het me helemaal niet.

"Ow w8, ging jou moeder niet met andere mannen, nadat je vader overleed?"

Ik werd woedend, Marcie kon alles flicken maar bij me vader ging ze te ver.
Ik liep naar haar toe en kwam vlak bij haar gezicht.

Klopt het dat je Aids hebt?

De volgende moment voelde ik een brandende gezicht. Marcie had me vol op mijn gezicht geslagen. Voor ik zou gaan janken liep ik weg. Ik rende technisch gezien naar de wc's, zelfs dat kon ik niet, ik botste tegen iemand aan.

S sorru , s so rry

"Natalie?"

Ik keek op en zag dat het Jazz was, lekker dan, op 1 dag 2 keer vernederd.

Hij pakte mijn kin vast en keek naar mijn linker wang.

"Wie heeft dit gedaan?"

Zijn ogen werden donkerder dan eerst, ze leken nu helemaal zwart.

Ik wist niet wat ik moest zeggen, ik kon het niet over mijn hart krijgen om te zeggen dat Marcie mij sloeg.

Ow dat, ik wees met mijn vinger naar mijn wang. Dat is niks joh, ik liep tegen een kraampje aan.

Hij keek me lang aan, elke idioot zou weten dat ik loog, maar hij zij niks waar ik dankbaar voor was.

"En heb je nog zin in een attractie?"

Ik knikte en liep achter Jazz aan.
Hij stoptte bij een achtbaan, die over zijn kop ging. Ik keek er bang naar, ik had hoogde vrees, maar als ik dat zou gaan zeggen, zou ik alles verpesten. Ik wou dat 1 ding tenminste leuk zou zijn.
We staptten in, en deden onze gordels om. Ik keek nog of alles wel goed zat.

Jazz, keek met een grijns op.

"Bang dat je gaat vallen, Engel?"

dat woordje Engel, zorgde ervoor dat ik allemaal vlinders in mijn buik kreeg.

N ne e.

" Ik wed op alles dat je gaat schreeuwen."

Ik keek koppig op, ik wist ook dat ik zou gaan schreeuwen, maar ik gaf het niet toe.

Nee, ik schreeuw niet, ten eerste is dit een kinder attractie.

Hij keek me aan, en glimlachtte kort.

Ik voelde dat we om hoog stegen, tot nu toe ging alles goed. Ik had nog geen kik gegeven. We reden met volle vaart naar beneden. Ik voelde dat mijn gordel niet goed zat. Ik probeerde het goed te zetten, maar daardoor sprong het open.

over paar seconden, zouden we met volle vaart naar beneden gaan. Ik keek nog een keer naar mijn gordel maar het luktte niet. Laatste moment voelde ik dat ik naar beneden viel.
Lucht ging door mijn haren, mijn kleren wapperde. Ik wist dat ik opslag dood zou zijn. Ik keek voor het laatste keer voor me en zag allemaal tekenningen op de muur. Een Engel met vleugels, allemaal engels. Alles werd opslag zwart voor mijn ogen. Ik voelde dat ik naar voren viel. Iets hards kwam tegen mijn buik aan. Het leek alsof alle zuurstof uit me ging.