IDOLINIZATION: Lovers To Strangers (Delight Series 1)

10

CHAPTER 10





“Bakit inisip ko ba ‘tong gawin?”



Dean shrink himself on to his seat. Napatawa na lang ako sa kaniya. Naghire siya ng driver since ang gagamitin namin ay ang van ni Lucs, baka magasgasan pa ni Dean. “Enchanted Kingdom lang naman tayo pupunta bakit naka LV ka?”




I was wearing a Louis Vuitton boots, with my hand-carry that is from LV too. “Ay bakit ikaw naka-Gucci?” he was wearing the iconic Gucci hat. “Wala kang pake.”




Papunta na kami sa bahay ni John. Quite surprising, malapit-lapit bahay niya sa company. “Uy wait lang boss. Na ayun na siya!”



Tinigil ng driver ‘yung van. Grabe ‘yung suot niya. He is wearing a hoodie, cap, sunglasses and mask. Makikilala pa kaya siya ng mga fans? “Good morning!” bati niya sa amin nung binuksan namin ‘yung pinto. Umupo siya sa likod namin. “Si Abigail naman!” sigaw ko. Sinabi ko na rin sa driver ‘yung address.



“Nakatira pala siya sa pinatayo kong apartment,” pabulong na sabi ni Dean. I looked at him very fast and nodded. “Kaya nga, ilibre mo na rent oh. Kawawa ‘yung bata, ang mahal ng tuition niya sa Ateneo!” magmamaka-awa ko kay Dean.



“Oo na.” napangiti ako sa tuwa. Grabe, ganun lang pala kadali ikumbinse ang isang De Castro.



“Na ‘yun na siya!” saktong tumigil ‘yung van sa harap ni Abi. Binuksan  ko na ang pinto, as expected from Abi. She is wearing a flower, pastel dress just above her knees with black sneakers. May dala rin siyang hand-carry.



“Hello,” bati niya sa amin habang nakasakay ng van. Katabi ko siya, si Dean at John ay nasa likod namin. “Okay, to the Enchanted Kingdom na po,” sabi ni Dean sa driver.



“Wala ka man lang designer goods Abi? Kahit notebook lang?” panglalait ni Dean. Hindi pa rin ba sila magkasundo?



“Anong gagawin ko sa mga designer notebooks? They work the same, mas mura pa ang scribbles at spring leaf dyan sa designer goods na sinasabi mo,” backlash ni Abigail sa kaniya.



“Yung damit mo san galing?” tanong ni Dean, ulit. Hindi ko namalayan nakatulog na agad si John, baka pagod sa trabaho. Ni-shh ko ‘yung dalawa at sinabihan na mag-usap ng pabulong para hindi magising si John.




“What the heck is Ukay-Ukay?”




After a long drive, nakarating na rin kami sa Laguna. “Hello!” bati ni Abigail sa mga staff sa E.K.



“Hindi ka ba nahihiya?” tanong ni Dean habang sinusuot ang Gucci Sunglasses then inaayos ni John ang kaniyang buhok.



“Ay wala akong Sunglasses.” Hala, naiwan niya. Abi’s eyes are sensitive pa naman. Ibibigay ko na sana ang aking sunglasses pero



Sinuotan siya ni Dean ng isang iconic Gentle Monster sunglasses. “You can have it. I bought it for you.”



Kita ko ang pag-ngiti ni Abi kay Dean. “May something na ata sa dalawang iyan,” pabulong na sabi sa ‘kin ni John. Napatawa na rin ako. I am happy for them pero naga-alala lang ako kay Abi.



Paano pag-naging sila, malalagot sila sa parents ni Dean. “I am worried pero alam ko na ipaglalaban ni Dean si Abigail sa huli.” John caress my back.



“Someday, dadating rin ang para sa iyo.”



Napatingin ako sa kaniya. “Sana, ikaw rin.”



Umunang pumasok si Dean dahil siya naman ang magbabayad. Sana hindi makilala ng mga staff si John pati paano naman nila makikilala si John? Hindi nga nila makikita ang buhok, nose, labi, eyes tapos nakahoodie at black sweatpants pa. “Hindi ka ba binabanas sa suot mo bro?” sabi ni Dean sabay akbay sa kaniya.



“Mas maganda kung walang makakilala. I want to protect you guys. Baka may magkalat ng false information about you.” Dean dramatically put his hand on his chest like he appreciated it.



“Bro, we are in the eyes of media rin. Fashion Designer at famous Architect kasama mo! Tapos ito oh!” inakbayan niya si Abigail which made her startled.



“Famous writer to oh!” napatawa si Abigail.



“Wait anong pen name mo?” tanong ni John. “Dawnes.”



John stayed silent for good 7 seconds until. “Ikaw ‘yun?! Huy may dala akong book mo! Paperma! Lodi!” kinuha ni John ang kaniyang cellphone at pinakita ‘yung picture na hawak-hawak niya ‘yung libro.



“Wait so sikat ka?” napatanong si Dean kay Abi. “Oo bro!” sigaw ni John na patalon-talon. I haven’t seen this side of his. He must be happy that he found the author of his fav book.



He is so cute. He is like a child.




“Sige, ilang books na ang nagawa mo?” tanong ni Dean tapos biglang nag-smirk. Oh shoot, tama kaya itong nasa isip ko?



“5 series and 4 stories. Total of 23 books sold.”



“Sige, if I have some time. Magpapagawa ako ng bookstore puro books mo lang, tapos lahat ng perang makukuha ibibigay ko sayo.”



Kahit naka-mask si John, kita ko ang pagnganga niya. Napatawa na lang ako sa reaction niya. Sana masanay siya sa ganto, it is just normal to us. Si Dean Marco ang nagsabi, ibig sabihin gagawin niya lahat ng mga pinagsasabe niya.



“Tapos papagawin kita ng merch store John.” Nagtalunan ‘yung dalawa. Hindi na ako naghintay pa sa ‘kin because he helped me a lot. Pinagawa niya ako ng pinakaunang store for free tapos binayadan ko na siya nung pinaggawa ko na ‘yung company. “Magrides na tayo!”



Hinila kami ni Abigail papunta sa isang ride. We gulped very hard. Ito ba ang una naming sasakyan?



“The Disk-O-Magic!” tuwang-tuwa na sabi ni Abigail. Nagkatinginan lang kaming tatlo, halatang takot at kinakabahan. “No hell no, I am gonna ride this. I can’t even do bungee jumping!”



Tatakbo na sana palayo si John nang kinapitan siya ni Dean. “Pagbigye na ang pinakabata, tara na.” hinila ni Dean si John paloob, habang si John ay sinusubukan umalpas sa kamay ni Dean. Well mas malakas and well build body ni Dean.



Lumakad na rin ako palapit sa kanila kasi hindi rin ako makakatanggi. Nakakahiya naman kasi ni-rent ni Dean ang buong place para magsaya kami. I don’t want to be KJ. “Kuya? Nakakamatay ba to?” kanina pa nagtatanong si John sa mga staff.



“Okay po ba lahat ng mga tools? Baka may loose screw baka lumipad kaming lahat sa langit!” takot na takot si John at this point. Nakatapak pa rin kami sa lupa. Not even 1 inches away.



“Okay lang po yan Sir! You are safe with us po!” nagsilayuan na ‘yung mga staff so malapit na kaming mag-take off.



Biglang tumaas na kami. “Ayaw ko na lord! Wag niyo po muna ako kunin!” naiiyak na sabi ni John. Napapatawa na lang ako sa kaniya. This height never shocked me, sanay na ako eh. “Pwedeng tumahimik ka muna please? Mamaya ka na sumigaw,” kalmang sabi ni Dean.




Umabot na kami sa pinakatuktok. “Oh no! Fuck-“



Bigla kaming bumaba. Wow that’s so fun.



“Let’s go!” kinig ko ang mga sigaw ng mga tao sa baba, encouraging John. “Sana’y wag kang sumuka habang tayo ay nasa ere!” sigaw ni Dean kay John.



Sumilip ako ng mabilisan kay John at parang mahihimatay na siya. Nakapikit na nga siya eh. “Isa pa!” bumaba pa ulit. Napapasigaw na lang ako sa tuwa.



“Pagod na pagod na ako!”




Biglang sumigaw si Dean out of nowhere. He is taking the chance to shout at the things he want to say. Maybe I could do that too.



“Gusto ko lang naman sumaya pero bat nangyayari ‘to sa akin!” sigaw ko naman. Napalingon na lang ulit ako sa kanila at nakatingin na sa ‘kin si John, like he is guilty of something.



“Gusto ko lang naman magmahal pero bakit ako sinaktan!” sumigaw na rin siya.



This ride is just a normal ride in the park but at the same time…it is meaningful. Mas maganda kung hindi mo kakilala ang mga kasama mo rito, and everybody can hear your insecurities.



Nakababa na kami. After that ride parang mas gumaan na ang pakiramdam ko. “Alis!” tumakbo palayo si John habang nakayuko. Nasusuka ata. “Wow that was so fun!” sabi ni Abi habang patalon-talon habang si Dean ay parang pagod na pagod sa trabaho.



“Isa pa nga po-“ tinakpan na ni Dean ang bibig ni Abigail sabay ngiti sa mga staff. “Sorry but no thank you.” Inakit na ako ni Dean palayo sa ride na ‘yun at nagpasya kami na magpahinga muna sa isang bench.



“Wow, that is so exhausting,” sabi niya sabay huminga ng malalim, trying to calm himself down.



“Hindi ba kayo nag-enjoy? Sorry dapat tinanong ko muna kayo kung gusto niyo. I am so selfish,” she said then pouted. Pinisil lang ni Dean ang pisngi niya at tumawa.



“Don’t worry it is not your fault.”

 

Sure bang magkaibigan lang yan? Baka sila na pala maya-maya. Gosh.



“Anong next ride?” bumalik na si John habang pinapahid ang kaniyang labi. Tumawa kami, sumuka nga siya.



Tumabi siya sa ‘kin. “Magpahinga muna tayo.” Kinuha ulit ni Dean ang kaniyang sunglass at sinuot. “Kumain kaya muna tayo?” suggest ko sa kanila.



Sa huli nakapasok na kami sa isang restaurant. Amazon grill ata ang name. “Ang sarap,” napasabi agad si Abi kahit nakatingin pa lang sa menu.



Hindi namin kailangan maghintay ng table since kaming tatlo nga lang ang costumers. “Grabe, bat ang daming mo in-order?” napatanong na rin si John kay Dean nang nakita ‘yung bill.



Napatingin si Dean kay Abi. “May baboy tayong kasama, fav niya pati ang barbeque.” Nagulat ako. How the hell he knows that Abi loves BBQ? Are they hanging out a lot?



Naglabas si Abi ng codal book. “Wala ka bang Ipad or macbook?” nagtatakang tanong ni Dean nang nakita rin niyang naglabas siya ng highlighters at ang kaniyang basag at outdated na tablet. “Why would I buy? They work completely the same?”



I heard Dean’s sigh. Gosh this boy is gonna spoil Abigail so much. “I will buy you a MacBook and iPad first thing tomorrow. So does an IMac and IPhone,” sunod sunod na sabi ni  Dean making John shock.



Lumapit ako sa kaniyang tainga at bumulong. “It is normal. Sobrang rich ni Dean, don’t worry.” I informed him. Tumango na lang siya and his face looks impressed. “Ambag ako pre,” he suddenly speaks up, tumingin kaming lahat sa kaniya at handang nang tumutol nang pinakita ang kaniyang bulky wallet.



“Apple pencil lang kaya ko eh.” Nagbigay siya ng 10k in cash. Napanganga kaming tatlo. “Ako na rin magbabayad ng ating kakainin ngayon. Nakakahiya naman, wala akong ambag.” Dagdag pa niya.



How can people hate this person, he is just so humble and friendly. “No need na pre, I can bayad this.” Conyong sabi ni Dean, siguro nagulat rin siya sa akyson na ginawa ni John. Hindi pa naman sila kasi ganun ka-close pero sana madagdagan ulit kami kasi nabawasan na kami ng isa.



“Ia-add kita sa gc namin sa insta! Wait lang!” kinuha ni Dean ang kaniyang cellphone at nagtype. Tumunog ang cp naming lahat including John.



:Deanly
-Welcome to the ObOb gang!



John smiled while looking at the screen. He is handsome and it is quite tempting.



:RyanJohnny
-Thank you!



:AbiDawnes
-Wag kang magback read. Mga kabobohan lang ang naka-type rito.



Hindi naman ako ang sinasabihan ni Abi kaya ako ay nagscroll pataas at napatigil ako sa isang message.



:AdiJames
-Thank you for being with my life. I am now signing off. May happiness and success come to you without me. I love you all but it is the time for myself.

AdiJames left the group




Ni-scroll back ko pa pataas. The memories, with Dean, Lucs and Adi. We are the incredibly 4.



:Deanly
-Grabe nandito si Mama, nakakainis naman. Gusto ko pa naman tumakas.



:AdiJames
-I will sundo you later.



:Deanly
-Why naman later? Ngayon na. Ipagsabi mo ako sa Mama ko.



:AdiJames
-My fiancé is my priority.



Ito yung bago kami magkahiwalay. Hindi ako nagtingin ng messages ko before and after that time because of my schedule.



:Deanly
-May probs ba?




:OliverLucs
-Hackdog. May problema ga?



:Adijames
-She is not answering my calls and texts.



:OliverLucs
-Pre, busy. Launch day bukas.



:AdiJames
-Kahit na. I am worried.




:AdiJames
-🥺My love @LeaKatarina. Galit ka ba sa akin? Did I do something wrong?🥺



:OliverLucs
-Mga pre, merong PM. ALAM NIYO BA ‘YUN.



:Deanly
-Ang lalandi ng mga pota.



:Deanly
-SIGE IPADAMOT MO PA KAMI. MAHAL KO RIN SI @LeaKatarina.🤙😍😍✨😍😘



:OliverLucs
-ALABYU @LeaKatarina😘😘😘😘😘😘😘😘😘😘😘😍😍



:Deanly
-🤝Kami ni Lucs pagmag ka group kami sa pagseselos.



:OliverLuvs
-🤬🤬 Ganto tayo pagnasa site.




Dahil dun napapunta ako sa messages namin ni Adi.



He blocked me



His Account is locked.



Sa messenger ganun din.



He unfollowed me on twitter and Instagram.



Hindi naman niya ginagamit fb acc niya. He completely disown me.



Nagscroll ako sa mga messages namin sa text. Scrolling to the top of the chat box then suddenly someone stopped me.



“The food is here na, why are your hands trembling?”



John’s worried face ang bumungad sa akin. Buti hindi ako umiyak kundi tatanungin nila ako kung bakit. Tinurn off ko na ang aking cellphone at tumingin ako sa kanila. Nakatingin si Dean sa aking cellphone, I think he knows why.



“Ganto na lang pala. Gawa na lang tayo ng bagong gc sa insta. Nakakasura. May epic pics ako sa gc na ito.” Takang-taka rin si Abigail pero nakumbinsi siya ni Dean.



Binuksan ko na ulit cp ko habang naghahayin ‘yung mga staff. Dinelete na niya. Parang may bumaril sa katawan ko, it is officially deleted.




Leanna, kaya mo ‘yan.



Isa lang ang nawala, nandito pa ‘yung dalawa. At may dumagdag pang dalawa. Stay strong for them.



“Let’s eat na.” I smiled at them and grabbed some fork and spoon. “Guys, pray muna!” pinalo ni Abigail ang kamay ni Dean nung kukuha na siya ng ulam.




Pagkatapos naming kumain, nag-ikot ikot kami habang nakain ng ice cream. Bumili ng mga souvenirs at iba pa.



“Tara rides na ulit tayo! Sayang ang panahon!” sabi ko sa kanila. Dean sighed while John crossed his arms and Abigail smiling at me.



“Space Shuttle naman tayo!” pag-aakit ko sa kanila. Tumalon sa saya si Abigail. Ito talaga partner ko eh, mahilig sa mga rides. Nag-apir kami ni Abi at naglakad papunta sa Space Shuttle habang ‘yung dalawang lalaki ay nasa likod namin.



“Nakapunta ka na ba dito Abi?” tanong ko habang natingin-tingin sa paligid. Tumango si Abi habang nakangiti. I am glad she is enjoying this. “Yeah, fieldtrip namin dati.”




Oo nga pala. Nakarating na kami sa harap ng ride. “Boys! Bilisan niyo nga!” nilagay ulit ni Dean ang kaniyang shades sa bodybag niya. “Nakakamatay po ba ‘yan?” agad na tinanong ni John ang staff. Tumawa kaming lahat sa kaniya.



“Ayaw kong sumama.” Pagpipiit sa amin ni John. “Sige.” Pumayag na kami.



Iniintay namin yung isang staff nang, “Sasali na pala ako.”



“Ate, nakakaturn off ba sa lalaki ang takot sa heights?” nakinig ako sa usapan ni John at ‘yung isang babaeng staff.



“Hindi ko po alam sir, depende po ata. Ewan ko pala.” Sagot naman nung babae. May kinausap si Dean sa telepono habang kami ni Abi ay naghihintay sa staff.



“Pumayag naman po ata yung girlfriend niyo po ah. Wag na po kayo sumama.” Tumaas kilay ko. Girlfriend? Sino ‘yung tinutukoy niya? Bumalik si Dean at lumapit kay Abi. Nagbubulungan sila na parang may sekreto na tinatago.



Hindi naman yata nila masasabi na girlfriend niya si Abi….wait……ako kaya ang tinutukoy nung babae?





“Yehey!” sumakay na kami. Tig-iisa kami ng seat. Ako ang una tapos si Abi, John at Dean ang kasunod. “Ready na ba kayo?!” sigaw ng mga staff. Sumigaw rin sila.



Ito ‘yung ride na kumuha ng kaluluwa nung teenage years ko.



Umandar na ‘yung ride. Grabe ang intense talaga. I love it.



“Anchor’s away!”



“Grand Fiesta naman!”



Ang dami-daming sinuggest ng pinakabata sa amin. Hindi naman kami makatanggi at minsan lang naman siya magsabi o kaya magutos nga mga ganyan.



“Gusto kong mag-cr!” sabi ni Dean



Nandito kami sa harapan nung may kabayo kabayo. “Hindi ko alam cr dito.” Sabi naming dalawa ni John. “Alam ko, tara na.”



Naglakad sila palayo. Shoot ang awkward naman. “Tara sa Grand Carousel.” Akit niya sa ‘kin. Hindi naman ako makatanggi kasi nakakahiya sa kaniya.




Tapos biglang umulan nung na—andar na kami. Nasaan na kaya yung dalawang yun?



“Gosh, sana tumila mamaya.” Pabulong niyang sabi pero kinig ko.



Tumingin siya sa akin at ngumiti. “Hindi ka nahihilo?” tanong ko sa kaniya.



“Hindi,”



“Sa iyo lang naman ako nakatingin,”