Menajerimi Ara | Senaryolar

DicBar beraberken Kıraç gelseydi..

02/02/21

Olur mu öyle şey? Tabii ki asacağım. Asmaz mıyım..

Barış'ın sözleriyle gülerek birbirimize yaklaştığımızda kapının çaldığını duyunca yerimde sıçradım.

"Beklediğin biri mi vardı?"

"Hayır, hayır yoktu."

Ben panikle ayağa kalkınca Barış kolumdan tutup beni arkasına aldı.

"Arkamda kal Dicle."

Kafamı sallayıp peşinden gittim kapıya geldiğimizde barış tam kapıyı açacakken ses duyuldu.

"Dicle benim, Kıraç."

Panikle Barış'a baktım.

"Şimdi n'apıcaz?"

Fısıldayarak söylediğim sözlere 'bilmiyorum' diye fısıldayarak cevap verdi.

"Barış sen benim odama geç ben babamı bir şekilde göndermeye çalışırım. Sakın çıkma tamam mı?"

Barış kafasını sallayıp yanağımdan öpüp odama girdi ve kapıyı kapattı.

"Dicle?"

"Geldim.."

Elimle saçımı ve üzerimi hızlıca düzelip kapıyı açtım. Karşımda babamı görünce gülümseyip elimle saçımı karıştırdım.

"Hoş geldin, neden geldin?"

Babam kaşlarını çatıp bana bakınca 'ne diyorum ben?' Diye kendimi sorgulayıp kapıyı açtım.

"İçeri gelsene?"

İçeri girip ayakkabılarını çıkartınca terlik koydum önüne giymesi için. Salona geçince ben de peşinden salona girdim.

"Neden burada yorgan var burada Dicle, üşüyor musun?"

"Yok hayır, televizyon izlerken ona sarılıp izlemek çok hoşuma gidiyor o yüzden."

Kafasını sallayıp oturduğunda ben de karşısına oturdum.

"Meral yok mu?"

"Meral.. Meral dışarı çıktı Meral gelecek o. Evet gelecek."

Panikle kurduğum cümlelerden yalan söylediğim açıkça belli oluyordu ama babamın beni yalan söylediğimi anlayacak kadar tanımadığı için bunun yalan olduğunu da anlamadı..

"Sen iyisin değil mi? Keşke Meral seni yalnız bırakmasaydı.."

"Sorun yok iyiyim ben."

"Bu kimin telefonu?"

"O.. o Meral'in telefonu ama evde unutmuş.."

Babam kafasını sallayıp geriye yaslandı. Etrafa göz gezdirince pizza kutularını görünce utançtan yanaklarım hafifçe kızardı.

"Şey ben bir şeyler atıştırıyordum da, sen aç mısın?"

"Hayır, aç değilim."

O sırada Barış'ın telefonu çalınca ikimizin de bakışları oraya döndü.

Abim arıyor..

"Ben bi bakayım da merak etmesinler.."

Başını sallayınca telefonu alıp açtım ve odama doğru ilerledim.

"Alo Aydın abi.."

"Dicle?"

"1 dakika Aydın."

Odama girip hemen kapıyı kapattım.

"Hemen Barış'a veriyorum."

Telefonu Barış'a uzatıp onu kolundan tuttum.

"Ben seni buradan çıkartacağım ama biraz beklemen gerekiyor tamam mı?"

"Tamam, bekliyorum ben seni."

Barış telefonu kulağına götürdüğünde odamdan çıkıp babamın yanına döndüm.

"Meral'in abisi gelmiş Meral'i almaya da şey telefonu unuttuğunu fark etmiş ondan aradı az sonra gelip alacakmış."

"Meral seni evde tek mi bırakacaktı o olaydan sonra?"

"Yok hayır.. Yani evet ama şöyle ki Meral markete gitmişti giderken telefonunu evde unutmuş sonra gelirken abisiyle karşılaşmış abisi de onu almaya geliyormuş çünkü teyzesi rahatsızlanmış yalnız kalmayayım diye beni de alacaktı yanına ama ben senin geldiğini söyleyince vazgeçti. Telefonu alıp gidecek."

Kaşları çatık bir şekilde beni dinledikten sonra kafasını sallayarak beni onayladı.

Ortama sessizlik hakim olunca içeriden gelen sesle hemen ayağa kalktık.

"O ses neydi?"

"Ben temizlik yapıyordum kova düşmüştür."

"Dur bi ben bakayım otur sen."

"Gerek yok baba kova düşmüştür ben bakarım şimdi. Hem Meral de gelir birazdan telefonu çıkarayım ben."

Babamı zorla ikna edip oturttuktan sonra içeriye gidip odama girdim.

"Bi sessiz duramadın Barış y-"

Odama girdiğimde yastığıma sarılmış bir halde yatan Barış görmeyi beklemiyordum.

Beni görünce hemen ayağa kalkıp yastığa baktı.

"Sen kokuyordu, dayanamadım.."

Gülümseyerek ona bakarken ona sıkıca sarılmak gelse de içimden içeride babam olduğu aklıma gelince bu düşünceden vazgeçtim.

"Şimdi beni takip et ve sessiz ol."

Barış'ın elinden tutup peşimden ilerleterek kapıya geldim. Kapıyı açtım ve Barış'ın geçmesi için kenara çekildim.

Elini tuttuğum elimi bırakmadan havaya kaldırdı.

"Seni böyle götürsem olmaz mı?"

"Çok tatlısın ama olmaz Barış babam içeride.."

Barış elimden öpüp elimi bıraktıktan sonra beni kendime çekip sıkıca sarıldı.

"Bunun bir telafisi olacak.."

Kulağıma fısıldadıktan sonra saçlarıma ufak bir öpücük kondurup benden ayrıldı ve arabasına yöneldi. Arabaya binip çalıştırdığında ona el salladım, o da bana karşılık verdi ve ardından gaza basıp gitti.

Arabası gözden kaybolduktan sonra içeriye girip kapıyı kapattım. Kapıya yaslanıp gözlerimi kapattım gülerek ve üzerime sinen kokusunu içime çektim.

"Dicle?"

Babamın bana seslenmesiyle hemen gözlerimi açtım ve yanına döndüm.

Yine karşısına oturacakken yanını işaret edince yanına gittim çekinerek. Oturmam için yana kayınca yanına oturdum. Kafamı eğip ellerimle oynarken sol kolunu yavaşça uzatıp omzuma attı ve beni kendisine doğru çekti.

Omzuna başımın değmesi ve gözlerimin kapanması bir olmuştu. Birkaç saniye sonra saçımdan öptü beni ve fısıldadı.

"Her ne olursa olsun artık hep yanındayımkızım.."