EKSİK|texting|

0.8

İyi okumalar.

Yade, Yankı abisine mesajlaşmayı anlatmak için odasının kapısını çalmıştı, abisi o sırada masasında ders çalışmak ile meşguldü. Kapı sesi ile dersini bırakıp sandalyesine yaslandı. İçeriye kendisinden iki yaş küçük kız kardeşinin girdiğini görünce yüzüne bir gülümseme kondurdu.
Yade, abisinin odasına girip kapıyı kapattı.

"Müsait miydin abi ? "

"Sana her zaman müsaitim güzelim."

Yade, adımlarını abisinin yatağına yönlendirdi ve yatağa oturdu. Lafı uzatmadan konuya girmeyi düşünüyordu.

Yankı zaten kız kardeşinin hâlinden bir şeyler olduğunu çözmüştü.

"Bana bilinmeyen bir numara yazdı bugün."

Yankı kaşlarını kaldırarak kardeşine bakıyordu. Konunun tamamını dinlemeden sinirlenip ani hareketler yapmak istemiyordu.

"Yazgı abim için yazmış."

Histerik bir kahkaha attı Yankı. Bu kişi her kimse sinirlerini bozmaya başlamıştı bile. Kendi yetmezmiş gibi bir de Yade'yi rahatsız etmişti.

"Bana da yazdı." Dişlerinin arasından sinirli bir ifade ile söylemişti bunu. Başlarına bela olacağı kesindi.

"Ben birkaç kişiden şüpheleniyorum."

"Kimlerden Yade ?"

Yade, abisinin yatağından kalkarak pencere kenarındaki pufu abisinin yanına çekti, masadan kağıt ile kalem alarak şüphelendiği kişilerin ismini yazdı.

"Kız olduğunu anlamışsındır diye düşünüyorum, erkek olsa bana yazacak cesareti olmazdı zaten."

Yankı, kafasını sallayarak kardeşini onayladı.

"İki gün önce de Instagramdan Selen yazdı, Yazgı abim için yaptıklarından dolayı pişmanmış."

Yankı saçlarını karıştırarak düşünmeye başladı, durduk yere neden böyle bir şey yapıyorlardı ?

"Sinirimi bozmaya başladılar. Yani sen bu kişilerden şüpheleniyorsun." Kardeşinin kağıda yazdığı isimleri aklında sorgulayıp analiz ediyordu.

"Pınar en son ihtimal benim için, sevgilisini kaybetmek istemez ama belki başına taş falan düşmüş olabilir diye listeye onu da ekledim. "

"Sherlock Holmes kesildin başımıza."  Gülerek kız kardeşini dinleyen Yankı, bir taraftan da haklı buluyordu.

"Dalganı sonra geçersin abiciğim, baş iki şüphelim: Nehir ve Açelya."

"Niye onlar ? "

"Nehir, başından beri abime yapılan şeylere karşı çıkıyordu, Açelya ise o kızın abime olan bakışlarında bir şeyler vardı."

"Peki, Gökçe ? "

"Sevmiyorum o kızı eğer bilinmeyen oysa saçını başını yolmayı düşünüyorum."

Yade, abisinin gözlerine baktı, ne yapacağını merak ediyordu.

"Ne düşünüyorsun ? Ne yapacaksın ?"

Yankı, parmaklarını masaya tıklatıp belirli bir ritim oluşturmuş, aklındaki planı düzenleme aşamasına almıştı.

"Okula gidip hepsinin ağzına sı-" Kardeşinden dolayı edeceği küfürü yarıda kesmiş, şirince Yade'ye bakıyordu.

"Bende gelirim o hâlde."

Yankı, kaşlarını çattı, böyle bir şeye izin veremezdi çünkü Yade'nin gelmesi demek birçok sözü yutması demekti, aynı zamanda kavga ihtimali de aza iniyordu fakat Yankı hepsine haddini bildirmek istiyordu.

"Olmaz."

"Olur."

"Olmaz Yade."

"Yazgı abime söylerim eğer beni götürmezsen."

Yankı, kardeşinin tehdidine göz devirmişti, işini biliyordu bu kız. Yaşına göre oldukça zeki ve sinsiydi. Korkmuyor değildi. Hatta bazen beni suya götürür, sussuz getirir diye düşünüp gülüyordu. Yade'nin gelmesini onayladıktan sonra kız kardeşi zafer gülüşü ile odasından ayrıldı. Yankı ise kuracağı cümlelerden tut ki kavga olursa nasıl hamleler kullanması gerektiğine kadar düşünmeye başlamıştı bile.