fight for my girl

➸3 ~ ontmoeten

➸3 ~ ontmoeten

''Brooklyn, als je mee wilt dan moet je wel nu naar beneden komen!"' riep Lucas van onderaan de trap.

''kom eraan, een seconde!'' riep Brooklyn en maakte haar paardenstaart nog vast. Okay dit was het, ze gaat Sean weer na 6 jaar ontmoeten. Ze droeg haar donkerblauwe skinny jeans met een wollen trui die zijn opgerold halverwege haar arm. Ze heeft ook haal grijze laarzen aan en lange oorbellen.

Brooklyn was heel erg nerveus om Sean weer te zien, zal hij blij zijn om haar te zien, boos, verdrietig of zou hij haar gewoon compleet negeren. Ze heeft een naar gevoel dat Sean zal doen alsof hij haar niet kent. Brooklyn keek nog eens naar de ring die om haar vinger zat en wist gewoon zeker dat hij haar gaat negeren. Na dat hij gisteren uit het restaurant liep.

''Brooklyn!'' riep Lucas. Z'n stem klonk veel harder dan daarnet en toen ze naar de deur keek, zag ze Lucas bij de deuropening staan. ''waar doe je nou zo lang over?'' vroeg hij geïrriteerd.

''sorry, was in m'n gedachten'' zei ze en liep naar hem toe en deed haar armen om zijn nek. ''sorry'' zei ze en gaf hem een kus op de lippen.

''het is al goed, maar we moeten nu echt gaan'' zei hij en gaf Brooklyn nog een kus op de lippen en liet haar armen van zijn nek glippen en pakte haar hand vast en trok haar mee naar buiten.

Onderweg naar Anderson Inc. was een van de zenuwachtigste tijd die ze ooit heeft gehad. Ze bleef maar met haar vingers te spelen. Opeens pakte Lucas, Brooklyn's hand.

''wees niet zenuwachtig'' zei hij.

''hoe weet je dat ik zenuwachtig ben?'' vroeg Brooklyn.

''je bent met je vingers aan het spelen, dat doe je altijd als je zenuwachtig bent'' zei hij en kreeg een lach op z'n gezicht. Lucas kent haar zo goed, maar toch heeft ze een gevoel dat ze een verkeerde keuze heeft gemaakt door ja te zeggen.

''je kent me zo goed'' zei Brooklyn en gaf hem een kleine lach. ''maar vertel me is over meneer Anderson'' zei Brooklyn. Ze deed alsof ze nog nooit van hem heeft gehoord, want ze heeft Lucas nooit verteld waarom ze zo verdrietig was toen ze elkaar ontmoete.

''nou meneer Anderson, of te wel Sean, is half Spaans van wat ik heb gehoord, hij kan overkomen als iemand die altijd boos is en geen hart heeft, beetje zoals die gast uit dat seks boek dat je leest'' zegt Lucas. Brooklyn's mond viel open en sloeg zijn schouder.

''het is geen seks boek, fifty shades is een heel romantisch verhaal vind ik, ja er zit erotica in maar het kan ook erg romantisch zijn'' zei ze lachend.

''wat je maar wilt babe, ik heb je kunnen kalmeren'' zei hij en kuste de achterkant van haar hand.

''maar dus, Sean kan dus overkomen als boos, overwerkende man, maar is dus ook een dominant zonder dat iemand het weet'' zei ik met een grijns.

''wat! Nee dat is niet wat ik bedoelde'' zei Lucas lachend.

''maar je zei dat hij kan overkomen als Christian Grey uit fifty shades'' zei Brooklyn lachend.

''ja, nee, je haalt me de woorden uit de mond Brooklyn, ik bedoelde met het werk kan hij over komen als die gast, maar met het seks gedeelte, ik denk het niet. Sean is nog nooit gezien met een vrouw, ja z'n persoonlijke assistente wel maar zij is iets in de 30 en is getrouwd'' zei Lucas.

''okay'' zei Brooklyn lachend.

''we zijn er'' zei Lucas en deed haar deur open. Brooklyn stapte uit en keek naar het grote gebouw voor haar. Het gebouw had minstens 20 à 30 verdiepingen en van buiten leek het alsof het alleen uit glas bestond. ''kom'' zei Lucas en stak z'n hand naar die van haar uit. Brooklyn nam het aan, en samen liepen ze naar het gebouw.