fight for my girl

➸1 ~ verleden

➸1 ~ verleden

12 jaar geleden

''Brooklyn!'' riep de twaalf jaar oude Sean heel hard door de tuin. Sean was op zoek naar Brooklyn want ze spelen verstoppertje, maar Sean zoekt Brooklyn nu al 10 minuten en kan haar niet vinden.

''Brooklyn, kom op laat je zien. Ik kan je niet vinden en ik vindt het niet meer leuk!'' riep Sean nog een keer. Hij werd nu bezorgt want het begon donker te worden.

Wat hij niet wist is dat Brooklyn in een boom zit en niet meer naar beneden durft. Ze weet ook niet meer in welke boom en hoe ver het was van huis. Maar toen zag Brooklyn, Sean opeens lopen.

''Sean!'' riep Brooklyn. Sean keek om zich heen maar wist niet waar hij dat hoorde. ''hier boven!'' riep Brooklyn en toen keek Sean omhoog.

''wat doe je daar?'' vroeg Sean.

''ik klom omhoog om hier te verstoppen, maar durf niet meer naar beneden!'' riep Brooklyn.

''alleen jij weer hé Brook?'' zei Sean lachend.

''zit daar niet te lachen, help me beter!'' riep Brooklyn boos.

''okay, sorry. Ik haal papa wel'' zei Sean en begon weg te lopen maar Brooklyn stopte hem.

''nee! Niet weg gaan, het wordt donker en ik wil niet alleen zijn'' zei Brooklyn nu bang.

''maar wat moet ik anders doen?'' vroeg hij.

''zoek een oplossing, snel. Ik begin het erg eng te vinden'' zei Brooklyn.

''uhm...okay. Je ziet niet erg hoor, spring maar gewoon omlaag, ik vang je'' zei Sean.

''Wat! Ben je gek geworden, ik spring niet!'' riep ze .

''hoe wil je anders naar beneden komen? Kom op, je kan me vertrouwen'' zei hij. Sean wou zo graag dat ze naar beneden zou springen anders blijft Brooklyn daar nog lang, en het begint al erg donker te worden. Brooklyn was aan het aarzelen.

''je vertrouwt me toch?'' vroeg Sean en Brooklyn knikte en sprong omlaag. Brooklyn lande perfect in zijn armen maar uiteindelijk vielen ze toch op de grond.

''oef, wat ben jij zwaar'' zei Sean lachend.

''hé, jij was diegene die zei dat ik moest springen'' zei Brooklyn.

''weet ik'' zei hij met een grijns. Brooklyn ging van hem af en ging tegen de boom zitten en Sean daarnaast, Ze weten dat hun ouders hun straks gaan zoeken maar ze willen even de zonsondergang kijken met z'n tweeën. Brooklyn deed haar hoofd op Seans schouder en Sean deed zijn hoofd op die van haar.

''Sean?'' vroeg Brooklyn.

''ja?'' antwoorde Sean.

''beloof je dat we voor altijd vrienden zullen blijven?'' vroeg Brooklyn.

''waarom vraag je dat?'' vroeg Sean.

''gewoon, ik wil weten of je altijd mijn beste vriend blijft?'' zei Brooklyn.

''natuurlijk blijf ik altijd je beste vriend, zo lang jij altijd mijn beste vriendin blijft'' zei Sean.

''natuurlijk, beloof je dat?'' vroeg ze.

''ik beloof het'' zei hij.

''ook als ik opeens moet gaan verhuizen, of als middelbare school ons uit elkaar houd?'' vroeg ze. Sean vond het raar waarom ze dit opeens vroeg, alsof ze wist dat er iets zou gebeuren.

''altijd'' zei hij.

''pinky promise?'' vroeg Brooklyn en hield haar pink uit. Sean moest even lachen, en zag dat Brooklyn begon te blozen.