fight for my girl

➸ 17 ~ Verassing

''Nee Marcus, ik heb een belangrijke vergadering vandaag en kom laat thuis, dus ik ga niet mee naar de bar'' zei Sean tegen Marcus.

''ben je nog steeds aan het mopperen over Brooklyn, man je moet worden genaaid'' zei Marcus.

''nee Marcus en dat is de laatste keer'' zei Sean. Marcus knikte en liet een adem uit.

''maar je bent dus pas laat thuis?'' vroeg Marcus.

''ik ben waarschijnlijk rond 9 uur thuis, waarom vraag je dat?'' vroeg Sean. Marcus was hier in New York op bezoek, en sinds hij Sean kent dacht ervan om te logeren bij Sean.

''dan weet ik wanneer mijn dame en ik mijn kamer in moeten'' zei Marcus met een grijns en bewoog zijn wenkbrauwen.

''teveel info!'' zei Sean en gooide zijn kamer deur dicht.

''jij vroeg waarom!" riep Marcus door de deur.

''is voor 9 niet een beetje vroeg om naar een bar te gaan?'' vroeg Sean en opende de deur weer.

''het is nooit te vroeg voor bier'' zei Marcus lachend.

''Ik ga vandaag naar hem toe'' zei Brooklyn tegen haarzelf in de spiegel. ''vandaag ga ik met hem praten'' zei ze.

''en wat ga je dan tegen hem zeggen'' zei een stem opeens en Brooklyn keek in de spiegel en zag Jenna tegen de deurpost leunen.

''ik kreeg een hartaanval van je Jenna'' zei Brooklyn en draaide haar om.

''sorry, dat was mijn idee'' zei een andere stem en opeens kwam Olivia tevoorschijn.

''Liv, wat doe je hier? Ik heb je 2 weken lang niet gezien!'' zei Brooklyn en trok Olivia in een knuffel.

''ik was gewoon hier in New York, Sean heeft mijn bakkerij een beetje gepromoot waardoor het nu een heel stuk drukker was'' zei Olivia.

''gefeliciteerd'' zei Brooklyn.

''dankje, maar dat is niet waarvoor ik hier ben'' zei Olivia.

''ik heb haar gebeld, je zegt al sinds gister dat je met Sean gaat praten'' zei Jenna.

''dus belde Jenna mij om je wat meer zelf vertrouwen te geven en je prachtig te maken voor het geval dat er iets gaat gebeuren'' zei Olivia.

''dankje, maar dat is niet nodig. Maar ik ga want Sean zou nu aan het avondeten zijn en als hij net heeft gegeten word hij niet zo snel boos'' zei Brooklyn en liep de deur uit.

''heb je onze hulp echt niet nodig?'' vroeg Olivia.

''nee, het lukt me wel'' zei Brooklyn met een lach en liep de trap af met Olivia en Jenna die haar volgen.

''als hij niet wil luisteren moet je me maar bellen, ik geef hem een hoek'' zei Jenna.

''dankje Jenna, maar ik denk niet dat dat nodig is'' zei Brooklyn lachend. ''ik bel wel als ik laat kom'' zei ze nog voordat ze de voor deur dicht deed en in haar auto stapte.

''wacht, weet je zeker dat hij al thuis is?'' vroeg Jenna en keek op haar horloge om te zien dat het kwart voor 9 was.

''ja hoezo?'' vroeg Brooklyn.

''tja hij kan ook over werken'' zei Olivia.

''hij haat overwerken geloof me'' zei Brooklyn en reed weg.

Na 10 minuten rijden kwam Brooklyn bij het appartement aan. Ze stapte de auto uit en ze kon haar zenuwen niet weg duwen. Ze ging met de lift naar boven. Zodra ze voor zijn deur stond was ze nog meer nerveus.