fight for my girl

➸4 ~ Uitleg

➸4 ~ Uitleg

''Lucas, ik ga even weg'' riep Brooklyn van de hal. Niet veel later kwam Lucas de keuken uit rennen.

''is goed, waar ga je naartoe?'' vroeg hij en hield haar hand vast en speelde met de ring dat om haar vinger zat.

''uhm, Jenna sms'te me en zei dat ze me wou spreken'' zei Brooklyn en keek omlaag zodat hij haar niet aankeek en weet dat ze loog.

''zo laat?'' vroeg hij met nog een lach op z'n gezicht.

''ja ze zei dat het een noodgeval was'' zei Brooklyn en wou zo graag dat hij stopte met vragen want ze wilt niet meer liegen.

''okay, okay, bel me als je onderweg naar hier bent'' zei hij.

''okay'' zei Brooklyn met een lach en hij gaf haar een snelle kus en liep weer terug naar de keuken. Brooklyn liet een adem uit, waarvan ze niet wist dat ze inhield. Ze pakte haar jas van de kapstok en liep naar buiten.

Ze keek op het blaadje en herkende het appartement waar hij was. Het was maar een 10 minuten van haar vandaan. Dat kan ze wel lopen.

Aangekomen bij het appartement deed iemand de deur voor haar open.

''goeienavond mevrouw'' zei de man.

''goeienavond'' zei Brooklyn terug en liep door naar de lift totdat iemand haar stopte.

''ehm mevrouw, waar wilt u naartoe gaan?'' vroeg iemand. Brooklyn draaide zich om en keek naar de man achter de receptie.

''ehm ja, Sean Anderson vroeg of ik hem kwam bezoeken?'' zei Brooklyn.

''weet u dat zeker, ik bel meneer Anderson eerst'' zei hij. Brooklyn knikt. ''hallo meneer Anderson, er is hier een vrouw die beweert dat ze een afspraak heeft met u'' zei de meneer. ''ja, okay, ehm mevrouw hoe heet u?'' vroeg de man aan Brooklyn.

''Brooklyn'' zei Brooklyn en de man ging weer terug aan de telefoon.

''okay, ik stuur d'r naar boven'' zei de man achter de receptie en hing op. ''u heeft gelijk, neem de lift naar PH, meneer Anderson wacht daar voor u'' zei de man achter de receptie en deed de lift open voor haar.

''dankje'' zei Brooklyn en stapte in de lift. Niet veel later ging de liftdeuren weer open en zag ze Sean staan midden in de kamer met z'n armen gekruist. Hij had een los grijs shirt aan met een joggingsbroek en alleen sokken aan. Zelf als hij er zo uitziet ziet hij er nog steeds sexy uit.

''Brooklyn'' zei Sean.

''Sean'' zei Brooklyn en keek hem ook aan. Na een tijdje schraapte hij z'n keel en brak de oogcontact.

''ehm ja, leg je jas maar daar'' zei Sean en krapte achter z'n nek en ging op de bank zitten. Brooklyn deed haar jas uit en legde het over de bank heen en ging tegenover hem zitten.

''dus?'' vroeg Brooklyn om de stilte te verbreken. ''Sean, je bent veel verandert'' zei ze.

''jij ook Brooklyn, maar daarvoor ben je hier niet, ik wil de waarheid'' zei Sean en keek naar haar met fronsende wenkbrauwen maar als je in z'n ogen kijkt, dan zag je niks. Je keek dan alleen in z'n bruine ogen.

''ehm ja tuurlijk, wat wil je weten?'' vroeg Brooklyn. Sean was blij dat Brooklyn weer voor hem was, maar niet onder deze omstandigheden, niet nu dat ze verloofd is. Nee, dat wou hij niet, hij had deze dag duizenden keren in z'n hoofd bedacht, maar hij is nooit uitgekomen dat zij verloofd is. Hij weet dat hij z'n hoop niet op had moeten laten, maar hij hoopte zo erg dat ze op hem zou wachten, dat hij haar zou vinden, of omgekeerd. Maar nee, zij is verloofd.

'' waarom ben je weggegaan, waarom zei je me geen gedag?'' zei Sean en keek haar in de ogen.

''Sean, het was niet mijn keuze om weg te gaan'' zei Brooklyn en brak het oogcontact en keek naar de grond.

''ja, dat was het wel, ik weet waarom jullie weg moesten Brooklyn, maar het was jou keuze om een jaar eerder weg te gaan'' zei Sean en schoof een beetje meer haar kant op.

''Sean, je moet begrijpen hoe hard het was om daar te wonen, pap die huilde zich elke avond in slaap, wanneer hij denkt dat ik het niet hoor doet hij dat, of dan praat hij tegen een foto van mam, en soms, dan praat hij naar m'n broertje of zusje'' zei Brooklyn en keek nu naar het plafond, zodat haar tranen niet over haar wangen gingen rollen.

''je moeder was zwanger voordat, dat-'' zei Sean maar maakte niet zijn zin af, omdat hij weet hoe veel het haar pijn deed.

''ja, ongelofelijk hé, ik hoorde het van pap, voordat hij me vertelde dat, dat-'' zei Brooklyn maar ze kreeg de woorden niet uit haar mond voordat ze in tranen uitbarstte. Niet veel later voelde ze Sean's armen om haar heen gaan en z'n hand op en neer haar arm. Ze was vergeten hoe goed het voelde om in Sean's armen te zijn. Ze kreeg er kippenvel van, ze kreeg er kippenvel van toen hij zijn hand op en neer haar arm ging, de manier waarop hij ssh zei in haar oor, hoe zijn adem op haar nek haar haren liet opstaan. De manier waarop hij haar vast hield, liet haar terug denken aan hun alle eerste keer.

''je hoeft het niet te zeggen'' zei Sean.

''dankje'' zei Brooklyn en veegde haar tranen weg. ''wow, ik wist dat ik zou gaan huilen, maar niet zo snel'' zei ze lachend.

''het spijt me Brook, ik wou je niet laten huilen dat weet je'' zei Sean en trok haar dichterbij hem.

''nou laten we verder gaan, wat wou je verder weten'' zei Brooklyn en schoof van hem weg. Ze hoort niet zo close met hem te zijn, ze is verloofd. Ze probeerde de pijnlijke blik van Sean te negeren, maar zodra ze in zijn ogen keek, kreeg ze een slecht gevoel in mijn maag.

''ehm ja, waarom zei je geen gedag?'' zei Sean en keek omlaag, proberen om dat gevoel kwijt te raken.

''omdat ik wist, dat als ik een keer in je ogen zou kijken, dat ik niet met m'n vader mee wou en met jou wou blijven'' zei Brooklyn eerlijk.

''waarom is dat zo slecht?'' zei Sean.

''nee, nee, dat is niet slecht'' zei Brooklyn en pakte zijn handen vast en deed hun vingers in elkaar. Hun handen paste nog net zo goed bij elkaar als de vorige keer. ''ik wou m'n vader nier alleen laten, hij was m'n moeder al kwijt en was kapot gegaan, laat staan als ik hem zou verlaten'' zei Brooklyn.

''het spijt me Brooklyn'' zei Sean.

''geeft niet Sean, vrienden?'' vroeg Brooklyn en keek in z'n ogen. Sean kreeg een steek in z'n hart, dat is alles wat hij zal zijn voor Brooklyn, haar vriend.

''nee'' zei Sean en keek haar aan. Brooklyn werd verdrietig, ze hoopte dat dit hun kans was op een tweede kans.

''wat, waarom niet?'' vroeg Brooklyn.

''nee laat me uitpraten, geen vrienden, beste vrienden'' zei Sean met een grote lach. Brooklyn tackelde hem meteen in een knuffel dat hij achterover op de bank viel.

''ik heb je zoveel gemist'' zei ze en nestelde haar in zijn nek. Sean's hand ging op haar rug en wreef op en neer.

''ik heb je ook veel gemist Brook'' zei Sean, ze zou nooit weten hoeveel.

**~**~**

Nieuw hoofdstuk, sorry dat het zo kort was maar ik had geen hoofdstuk klaar staan en wou wel wat updaten.

Songs for the chapter:
Lost boy - ruth b
LA girl - Janoskians
Beautifull - Akon

Teaser: ontmoet de verloofde (de Fiancé)

Update: waarschijnlijk woensdag, niet zeker

xoxo Punky-Py