fight for my girl

➸7 ~ De vriendin

''Sean, alsjeblieft?'' vroeg Brooklyn met een pruillip.

''Brook, je weet dat dat niet bij mij werkt'' zei Sean.

''alsjeblieft, ik wil heel graag'' zei Brooklyn. Brooklyn was Sean nu al 10 minuten hem proberen over te halen om op in het reuzenrad te gaan.

''voor de laatste keer Brook, nee'' zei Sean.

''fijn, dan ga ik alleen'' zei Brooklyn en liet zijn arm los. Ze begon richting de rij van het reuzenrad te lopen. Ze kon Sean haar roepen maar ze negeerde het. Als hij niet met haar het reuzenrad in gaat, dan gaat ze alleen. Ze weet dat Sean hoogtevrees heeft, maar ze wilt hem laten zien dat het niet heel eng is. De kermis bij hun had de kermis altijd een hele lange rij, en de enige keer dat de kermis er was, is alleen voor carnaval of Valentijnsdag, en dus gingen ze nooit.

Sean zuchtte en liep achter haar aan en ging naast haar in de rij staan. Toen Brooklyn Sean naast haar voelde staan, kreeg ze een lach. Ze wist dat hij haar nooit alleen zou laten gaan.

''ik wist dat je zou komen'' zei Brooklyn en leunde haar hood op zijn borst. Voor ze het wisten was hun beurt en gingen ze zitten. Sean werd gespannen zodra ze omhoog gingen, maar Brooklyn pakte zijn hand vast en keek hem aan met een lieve lach.

''dankje'' zei Brooklyn opeens. Ze waren nu halverwege maar Sean dacht daar niet aan. Hij dacht aan hoe Brooklyn hier was met hem in het reuzenrad, met haar hand in die van hem en haar hoofd op zijn schouder.

''voor wat?'' vroeg Sean.

''voor alles, voor het niet lang boos zijn op mij, voor het vergeven, maar vooral voor het terugkomen in mijn leven'' zei Brooklyn.

''alsjeblieft Brook, maar ik moet jou dan ook bedanken want jij was het beste dat in m'n leven, en toen jij weg ging, nam je een stuk van mij mee'' zei Sean. het brak Brooklyn's hart om dat te horen. Om te horen hoe erg het was voor Sean.

''laten we nu niet verdrietig doen, hoe gaat het met je ouders?" vroeg Brooklyn en Sean werd meteen gespannen.

''ik wil het niet over hun hebben'' snauwde Sean.

''waarom niet?'' vroeg Brooklyn. Ze snapte niet waarom hij het niet over hun wou hebben, hij en z'n ouders hadden de beste relatie. Waarom zou hij het niet over hun willen hebben.

''Brooklyn, ik wil het er niet over hebben dus stop'' zei Sean en Brooklyn hield meteen haar mond. Na 5 minuten stilte brak Sean het. ''luister Brook, ik wou niet zo op je snauwen maar m'n ouders zijn een gevoelig onderwerp'' zei Sean.

''geeft niet Sean, ik vergeef het je'' zei ze.Ze wou meer vragen, maar protesteerde er tegen. Ze wou niet dat Sean weer boos werd, maar ze was wel erg nieuwsgierig. Ze wou vragen waarom het een gevoelig onderwerp was, zijn z'n ouders dood? Hebben ze een ongeluk? Hebben ze hem uit huis gestuurd? Dat is wat ze wou weten. Dean en Lili waren net haar tweede ouders, ze houden zoveel van Brooklyn. Ze voelde zich altijd thuis bij de familie Anderson.

''Brooklyn, je moet voor Lara invallen ze is ziek'' zei Jack m'n baas.

''tuurlijk, waar en wie'' zei ik. Het was een maand sinds ik Sean heb gezien en ik vraag me af waarom. Sean heeft geen enkele manier met mij contact op genomen en het doet me denken of hij me verwijd.

''de CEO van Anderson inc. heeft nieuwe foto's nodig, hij komt in de magazine van jongste bachelor van Amerika'' zei Jack. ''je moet er over 30 minuten zijn'' zei Jack en liep haar kantoor uit. Anderson inc. dat is toch Sean's bedrijf?

Binnen 30 minuten was ze op de bestemming en Sean was nog nergens te bekennen. Ze vroeg aan een van de mannen die de lampen instelde of hij weet waar Sean was, en hij zei in de make-up.