Píso

Chapter 7

A.L's POV

'Here I am at my room reminiscing of what happened earlier. It's already 10:00 in the evening but I can't sleep in my comfortable bed coz I'm thinking on how I can solve this one.'

My mind's still upset because of that. Kung ang iniisip nyo ay napakadali ng problemang iyon then think again. Hindi babasta ito kahit hindi ko pa naman nalalaman ang dahilan.

Fuck! Nasundan ako ng ganon lang kadali? Ang mas nakakainis pa ay ilang araw pa lang ako dito sa Pilipinas, tapos nahanap ako agad.

I sighed. At the same time, na guilty din ako sa mga pinagsasabi ko kanina kay Vana. She doesn't deserve it, peste kasi tong bunanganga ko, iba pag nagngangalit.

"Anong gagawin ko?" I murmured to myself.

I close my eyes and many ideas flushes in my mind but not one of them is the right thing of what I could do.

Paano ko ba sisimulan ulit ang bago kong pamumuhay dito sa Pilipinas kung patuloy na humahabol sa akin ang kamalasan na nais kong iwasan. Gusto kong maging mapayapa naman ang buhay ko, ayoko ng palaging problemado kasi sawang sawa na ako. Kaya nga ako umalis diba, para magbagong buhay kami ni Vana. Gusto kong mag-umpisa ng wala sila.

I don't want this to go further until I collapse, coz I know hospital's ready for me.

Ganito naman talaga ang real life situations, meron ngang mas mahirap pa sa nararanasan ko ngayon kaya... Bahala na.

Until then...I know this problem ends. Babalikan ko pa ang mga dapat kong balikan na kahit na mahirap kinakaya ko para sa kanila.

Indeed, I don't know what I should do but for now I want silence until I wake up not minding this fuck up problem.

"I miss you all" I murmured before I fell asleep deeper.

PAGKAGISING ko ay agad akong nagbihis at umalis ng bahay kahit madaling araw pa lamang. Alas kwatro ng umaga.

Gusto ko lang mag jogging para marelax ko din naman ang utak at katawan ko. Magmuni-muni sa mga problemang di ko matustusan.

Habang tumatakbo ay naramdaman kong parang may nagmamasid sa akin. Hindi ko pinahalata na
nagmamasid din ako sa kanya. I don't know it's gender. Takip na takip kasi ang mukha niya at saka nakatago siya sa likod ng puno na hindi basta mapapansin kung di malakas ang pakiramdam mo.

I am here in complex, malapit lang ito sa bahay. A 10 minutes drive way kaya mabilis lng akong nakapunta. I searched it on the internet at maganda daw ditong mag jogging. It's true naman kase sobrang payapa at saka kakaunti lang ang tao ngayon, mabibilang sa kamay.

Pagkatapos kong tumakbo sa oval ay pumunta na'ko kung nasaan ang aking mga gamit. I drink one bottle of a water saka ko binuhat ang aking gamit upang tuluyan ng umalis. Mag-jogging lang naman talaga ang ipinunta ko dito at wala ng iba.

Paalis na sana ako ng may bigla akong naalala.

"Something's creepy," bulong ko sa sarili na nakakapag-taka kasi nawala na ung taong nagmamasid saken kanina.

Napapailing na lang ako at tuluyan ng umalis doon. My car is near the big stadium kaya doon ako dumiretso.

Sasakay na sana ako ng biglang tumunog ang aking cellphone, dala ko ito kanina habang nagpapatugtog using my earphones.

'Vana's calling'.....

When I saw the caller I answered it immediately. Ano kayang kailangan nito. I know puro kadaldalan na naman ukol sa kaniyang ginawang kasalanan or she's just worried about myself.