Sebastian Michaelis İle Hayal Et✨

Ne Olursa Olsun

Etrafını umutsuzluk ve siyah gölgeler bürümüştü. Dizlerinin üstüne çökmüş bir şekilde korku ve şaşkınlık içinde olanları izliyordun. Sonunda kendinde o gücü buldun ve konuşmaya başladın.

"N-Neler oluyor burda?"

Biraz ürkek ve sessiz bir şekilde sormuştun bu soruyu. Ciel de seni bekletmeden hemen yanıt verdi

"Öğrendiklerini kimseye anlatmayacaksın. Bizden uzak durursan kendine iyilik etmiş olursun". O kadar ruhsuz ve donuk bir şekilde söylemişti ki bunu ondan beklemiyordun. O bildiğin iyi Ciel gitmiş yerine kalpsiz ve ruhsuz biri gelmiş gibiydi.

"Uzak durmak mı?"

"Evet"

Bu sözler seni o kadar etkilemişti ki. Bunları söyleyen gerçekten Ciel miydi bilemiyordun sadece her şeyin eskisi gibi olmasını istiyordun.

"Hayır"

"Ha"

Yavaşça ayağa kalktın ve bağırarak konuşmaya başladın.
"Hayır dedim Hayır Hayır Reddediyorum Sizden Uzak Durmayı Reddediyorum Çünkü Çünkü Ben Sebastian'ı Seviyorum!

Bunu dediğin zaman Sebastian normale döndü etraftaki kara bulutlar gitti ve sana hüzünlü gözler ile bakmaya başladı. Ciel ise her şeyi yeni öğrendiği için şaşırmış bir şekilde sana bakıyordu.

"Başka Kimseye Bu Kadar Bağlanmadım. Onu İlk Gördüğüm Anda Sevdim Ben Ondan Vazgeçemem. İblismiş Melekmiş Umrumda Değil. Ben Onu Kahya Hali İle Çok Seviyorum. Onun Kibarlığını Güler Yüzünü İyi Kalbini Nazik Davranışlarını Seviyorum. Böyle Bir Olay İçin Ondan Ayrılamam  Ben, İstemiyorum..."

Bunu söyledikten sonra gözlerinden yaşlar gelmeye başladı. Başını eğdin ve elinle göz yaşlarını sildin. Sonra bir anda sarsıldın ve gözlerini açtın. Sebastian sana sarılmıştı. O sana sarıldığı zaman sen de ilk baş duraksayıp gülümsedin ve sarılmasına karşılık verdin.

"Ben de seni seviyorum S/A."

Bunu duyunca gözyaşların mutluluk gözyaşına dönmüştü. Sebastianın beline sıkı sıkı sarılıyordun o da bir elini beline bir elini de kafana koymuş seni kendine yaslıyordu. Kafana ufak bir öpücük kondurdu. Kendini şimdi çok mutlu ve huzurlu hissediyordun çünkü sevdiğin adamın kollarındayın.

Ciel ise karşıda gözlerini dikmiş size bakıyordu.

"Neler oluyor?" Bunu duyunca Sebastian ve sen birbirinizden hemen ayrıldınız ve Ciel'e baktınız.

"A, şey aslında Sebastian ve benn.." sözünü bitiremeden Sebastian elini beline koyup seni kendine çekti. Ciddi bir duruş sergiledi

"Lordum ben S/A yı seviyorum"

Bunu duyan Ciel'in ifadesinde değişiklik olmuştu şimdi hem şaşkın hem de utanmış bir şekilde bakıyordu. Kafasını başka yöne çevirdi.

"Yaa demek öyle. Bunu seninle sonra konuşacağız sebastian" (Sebastian'ın ölüm fermanı dndmdkdjdk)

Ciel'in bu sevimli halleri çok hoşuna gitmişti onu bir daha o donuk ve ruhsuz hali ile görmek istemiyordun. Yavaşça Sebastian'dan ayrılıp Ciel'in yanına gittin. Onun elini tuttun.

"Ciel bu arada bizden uzak dur lafını içten söylemediğini biliyorum. Lütfen duygularını belli etmekten çekinme ve insanları kendinden uzak tutmaya çalışma. Hem sen ne kadar benden uzaklaşırsan ben o kadar sana yaklaşacak ve seni hiç bırakmayacağım çünkü biz arkadaşız. Bu sırrını da saklayacağıma emin olabilirsin asla kimseye söylemeyeceğim."