ေသခ်ာ စီထည့္အပီးမွာလက္ဆြဲအိတ္ေလးကို ဇစ္ဆြဲပိတ္လိုက္သည္။ ျပည့္ျပည့္တင္းတင္း ျဖစ္ေနတဲ့ အိတ္ကေလးက အကိုႀကီးေကာင္းမူ ့ ျဖင့္ အေတာ္ေလး မ်ားေနေပမဲ့ ယူသြားစရာဒါေလးပဲရွိသည္မို ့ ေတာ္ေသးသည္။ ေနာက္ဆံုးအႀကိမ္ အခန္းေဟာင္းေလးကို တခ်က္ေဝ့ႀကည့္ပီး အခန္းအျပင္ထြက္လိုက္ေတာ့ အန္တီေရႊမိက လက္ပိုက္ပီးႀကည့္ေန၏။
" ဘယ္လိုလဲ ခုေတာ့… ေျခစံုကန္ပီေပါ့ ေက်ြးရႀကိဳးနပ္လိုက္တာ… ဒါေႀကာင့္ ေျခနွစ္ေခ်ာင္းမကယ္ေကာင္းဘူးေျပာတာ …
အရြယ္ေလးေရာက္လာေတာ့ခိုင္းစားရမလားမွတ္တယ္ … အလကားဆန္ကုန္ေျမေလးေတြ "
မဲ့ရြဲ ့ေျပာေနတဲ့ အန္တီေရႊမိေႀကာင့္ အိတ္ကေလးကို လက္နွစ္ဖက္နဲ ့ ဆြဲကိုင္ပီး
လူကေလး ေခါင္းငံု ့နားေထာင္ေနလိုက္၏။ အေဆာင္သြားေနေတာ့မယ္ဆိုကတည္း က ျပသနာရွာတာ ဦးေက်ာ္နဲ ့ရန္ျဖစ္ရသည္အထိပဲ။ မခြဲခ်င္လို ့ေတာ့ မဟုတ္ေပ။ထမင္းအိုးေခ်ာင္နဲ ့ ရွိသမ်ွအိမ္အလုပ္ ကို …လူကေလးမရွိရင္ သူလုပ္ရမွာစိုးလို ့ပင္။
"အဲ့ဒါ …ဘာလုပ္ေနတာလဲ ? ငါေစာင့္ေနတာႀကာပီ ။ ေပး …အဲ့အိတ္ငါသယ္မယ္။"
ကူကယ္ရာမဲ့ေနတုန္း အကိုႀကီးအသံေႀကာင့္ လူကေလးေမာ့ႀကည့္လိုက္မိေတာ့
ရူ ့တည္တည္နဲ ့ လက္ကမ္းေပးေနတာေႀကာင့္ ကေယာင္ကတမ္း လက္ထဲအိတ္ကိုထည့္ေပးလိုက္သည္။
ဒီေန ့အေဆာင္သြားမဲ့ေန ့မို ့ လာေခၚေပးတဲ့ အကိုႀကီးက …ကားေပၚက ေစာင့္မေနပဲ ဘာလို ့အိမ္ေပၚတက္လာတာလဲ။
"လာေလ …ဘာလုပ္ေနတာလဲ "
မာဆတ္ဆတ္အသံက ဟိန္းကနဲ ထြက္လာတာမို ့… အန္တီေရႊမိပါ…
ေႀကာက္ပီး မ်က္နွာေႀကာ… ေလ်ာ့သြား၏။
"ဟို …မင္းကဘယ္သူလဲ။ လူကေလးနဲ ့ ဘယ္လို သိတာလဲ "
ဝတ္ထားတဲ့ အဝတ္စားက သန္ ့ျပန္ ့ေနသည့္အျပင္ လူပံုကလဲ ကိုရီးယားမင္းသားေတြအတိုင္းမို ့ ေဒၚေရႊမိ စိတ္ဝင္တစားေမးလိုက္သည္။ လူကေလး ကဒီလို အဆင့္အတန္းမ်ိဳးနဲ ့ ခင္မင္ေနတာကိုေစာေစာက မေျပာဘူး။ သူ ့တူမ ေရႊရည္
နဲ ့အေစာကသိရင္ေအာင္သြယ္ေပးလို ့ ရနိုင္သည္မို ့လား။
KAMU SEDANG MEMBACA
ဇ ( Completed)
Romansaစာအေရးအသားအရမ္းနုပါတယ္ အရမ္းစာဖတ္သက္တမ္းႀကာသူ စာေရြးသူမ်ား ဖတ္ဖို ့စဥ္းစားေစခ်င္ပါသည္။ စာအရေးအသားအရမ်းနုပါတယ် အရမ်းစာဖတ်သက်တမ်းကြာသူ စာရွေးသူများ ဖတ်ဖို့ စဉ်းစားစေချင်ပါသည်။
