အကိုႀကီးေျပာေပးတဲ့ ကိတ္ဆိုင္မွာ အလုပ္ေနတာ နွစ္ရက္ေတာင္ရွိေနပီ။
ဆိုင္မွာရွိတဲ့ ဝန္ထမ္းေတြႀကားထဲမွာ လူကေလးက အငယ္ဆံုးေလးမို ့ အကုန္ေဖးေဖးမမ။
အရင္ေနခဲ့ရတဲ့ ပတ္ဝန္းက်င္နဲ ့မတူစြာ
လူေနမူ ့အဆင့္အတန္းေရာ အလုပ္ကိုင္ေရာ ေျပာင္းလဲစြာ လူကေလးကေတာ့ေနရာသစ္မွာျပံဳးလို ့ေပ်ာ္လို ့ ။
အေဆာင္နဲ ့ ့လဲ သိပ္မေဝးတာေႀကာင့္ Bus စီးပီးျပန္လဲရသလို ေျခခ်င္သြားလဲ အဆင္ေျပသည္။ ခုရက္ပိုင္းေတာ့ အကိုႀကီးက အသြားအျပန္ လိုက္ပို ့ေပးေနသည္မို ့ မက်ြမ္းက်င္တဲ့ လမ္းေတြကို ေတာင္ လူကေလး သိေနပီျဖစ္၏။
"ျပန္ေတာ့မွာလား ညီေလး "
ဆိုင္မွာ မုန္ ့ဖုတ္တဲ့ အကိုႀကီးက နွုတ္ဆက္လာတာေႀကာင့္ ……
"ဟုတ္ကဲ့ အကို … ျပန္ေတာ့မွာပါ ခင္ဗ် "
ရုိရုိေသေသ ျပန္နုတ္ဆက္လိုက္ေတာ့ သေဘာက်သြားသလို ျပံဳး၏။
ဒါတမင္လုပ္ယူတာမဟုတ္တဲ့ လူကေလးရဲ့ အားသာခ်က္။
တဖက္လူကို ရုိေသတယ္။ ကိုယ့္ကိုကိုယ္နိမ့္ခ်တယ္ စိတ္ထားျဖဴတယ္။
ဒါဟာ
တျခားလူ တစ္ေယာက္နဲ ့ အလြယ္တကူရင္းနွီးနိုင္မဲ့ အေနထားမ်ိဳ းပင္။
"ဟုတ္ပါပီကြာ လာႀကိဳမွာ မို ့ လား …
ဒါဆိုျပန္နွင့္ပီ "
ေျပာပီးျပန္သြားတဲ့ မုန္ ့ဖုတ္ တဲ့ အကိုႀကီးကိုေငးျပီး ေသခ်ာရင္းနွီးေအာင္ ေပါင္းထားဖို ့ လူကေလးေတြးလိုက္သည္။
ခုတေလာ ကိတ္မုန္ ့လုပ္တာ ကို လူကေလး ဝါသနာပါေန၏။
အစက မေရရာခဲ့တဲ့ ဝါသနာဆိုတဲ့အရာက ဆင္းရဲျခင္းဆိုတဲ့ဖိနွိပ္မူ ့ေအာက္ တိမ္ျမဳပ္ေနျပီးေနာက္မွာ
ေက်ာင္းတက္ဖို ့ ပိုက္ဆံရွာရမယ္ဆိုတဲ့ အသိနဲ ့ ေမ ့ေနခဲ့၏။
ခုေတာ့ လူကေလးလုပ္ခ်င္တာေတြ အကုန္လံုးျဖည္းျဖည္းျခင္းတခုပီးတခု လုပ္သြားေတာ့မည္။
"တီ တီ "
ဆိုင္ေရွ ့က ဟြန္းသံေႀကာင့္ လူကေလးအေျပးေလးသြားလိုက္၏။ ဆိုင္က ည ဆယ္နာရီမွ ပိတ္တာမို ့ လူကေလးတို ့လို အခ်ိန္ပိုင္းဝန္ထမ္းေတြေရာ တေနကုန္ လုပ္တဲ့ ဝန္ထမ္းေတြေရာ အေယာက္နွစ္ဆယ္ေလာက္ရွိသည့္ အေတာ္ႀကီးသည့္ဆိုင္ျဖစ္သည္။
YOU ARE READING
ဇ ( Completed)
Romanceစာအေရးအသားအရမ္းနုပါတယ္ အရမ္းစာဖတ္သက္တမ္းႀကာသူ စာေရြးသူမ်ား ဖတ္ဖို ့စဥ္းစားေစခ်င္ပါသည္။ စာအရေးအသားအရမ်းနုပါတယ် အရမ်းစာဖတ်သက်တမ်းကြာသူ စာရွေးသူများ ဖတ်ဖို့ စဉ်းစားစေချင်ပါသည်။
