Selamlar, normalde bu bölümü bir süre daha atmayacaktım oy ve yorum sayısının düşüklüğü sebebiyle ancak son anda bekletmemeye karar verdim ve buradayım.
İyi okumalar herkese :) Satır arası yorumları unutmayın lütfen 🙏🏽
Amcasının yardımıyla eve girmelerinin üzerinden bir saat geçmişti. Dün gecenin pisliğini üzerinden atmak isteyen kız vakit kaybetmeden duşa attı kendini. Sıcak su vücudundan aktıkça temizlendiğini ve rahatladığını hissediyordu. Saatlerce burada kalsam tüm acılarım geçer mi diye düşündü bir an. Güldü bu düşündüğü şeye çünkü ne olursa olsun geçmeyeceğini biliyordu.
Gözlerini kapatıp birkaç dakika suyun vücudundan akıp gitmesini bekledi Karaca. Zihni tamamen rahatlamıştı şimdi. Tam bu sırada birden bütün düşüncelerini kapladı dün gece gördüğü adam.
Sesini ilk duyduğunda mekanda varlığını hissettirmeye çalışan para babalarından sanmıştı adamı. Oysa yüzüne bir kez baktığında anlaşılıyordu herkesten farklı olduğu. Duruşu, konuşması, hareketleri...
Bu zamana kadar bu işlerin içinde olan çok fazla adam görmüştü ama hiçbirinin bu adam gibi olmadığına yemin edebilirdi.
Zihni adamın görüntüsüyle dolduğunda ufak bir gülümseme oluştu yüzünde. Ancak çok geçmeden çalan kapının sesiyle irkildi Karaca, dağıldı düşünceleri.
''Karaca iyi misin?'' diyen Akşın'ı duydu.
Akşın'ın uyanmasıyla duşta çok kaldığını fark eden Karaca hızla duruladı saçlarını. Bornozunu üzerine geçirerek odasından çıktığında Akşın kapıdan ona bakıyordu.
''Günaydın'' dedi enerjik olmasını umduğu ses tonuyla.
Akşın bir süre şüpheyle baktı kıza. Karaca'nın hiç sabah erken saatlerde uyanıp duşa girdiğini görmemişti ve bu şüphesi de bakışlarından belli oluyordu.
''Gece çok terlemişim.'' diyerek kızın yanından geçti Karaca.
Akşın'ın şüphesi geçmese de onaylayan birkaç cümle mırıldandı banyoya girerken.
Kızın odadan çıkmasını fırsat bilen Karaca hızla giyindi üzerini. Saçlarını taramak için masaya oturduğunda Akşın da banyodaki işlerini halletmiş bir şekilde girdi odaya.
Ayaklarını yere sürterek dolaba doğru ilerledi. Pijamasını değiştirmek için dolabı açtığında işi biten Karaca tarağı masaya bırakarak kalktı ayağa. Yatağının üzerindeki hırkayı giyerek dolabın önündeki kıza döndü.
''Ben bir Akın'a bakayım...'' diye kısa bir açıklama yaptı kıza. Akşın sadece başını sallamakla yetindiğinde Karaca beklemeden çıktı odadan.
Kimseye görünmeden abisinin odasına ulaştığında elinden geldiğince sessiz bir şekilde tıklattı kapıyı. Akın gelmesi için bir şeyler mırıldandığında son kez etrafını kontrol ederek girdi içeri.
''Günaydın Karaca hanım, nasıl iyi uyudunuz mu dün gece?'' diye neşeli bir tonda konuştu Akın.
Abisinin bu tavrı karşısında gözlerini devirdi Karaca. Yorgun bir şekilde yatağa oturarak dirseklerini dizlerine yasladı. Kardeşinin bu yorgun halini fark eden Akın mahcubiyetle yaklaştı kızın yanına. Dizlerinin üzerine çöktüğünde kızın çenesinden tutarak kendine bakmasını sağladı.
''Günlerdir peşimdesin, uykusuz kaldın günlerdir... Yordum dimi seni?'' dedi kızın yanağını okşarken.
Karaca kendisinde konuşacak gücü bile bulamazken usulca salladı başını. Akın birazcık doğrularak minik bir öpücük kondurdu kardeşinin alnına.
