章 14

228 12 2
                                    


"How's your first flight?" 


I asked him before I eat my carbonara. We are having a dinner today at an Italian Restaurant Along Taft Avenue, babalik niya lang din kasi at halos katatapos lang din ng shift ko. Nakapag-antay pa siya kahit pagod, sabi ko dumeretso na siya sa pag-uwi pero ayaw niya. Edi, sige. Diba?


"It's okay, just little malamig sa airplane. Pero, getting used to it naman na." Sagot niya naman sa akin bago rin kainin 'yong nakaikot na spagetti sa tinidor niya. "First flight 'yon, kaya memorable. Ang dami ko hawak na lives ng people kaya todo pray ako." Dagdag naman niya habang may laman pa ang bunganga.


"Don't talk when your mouth is full." Sagot ko naman sa kaniya. "I'm proud of you. Ang galing galing mo." Ngiti ko naman sa kaniya. "Sana soon, makasakay din ako sayo." I nodded.


"Hoy, your mouth!" 


"Huh? Anong mouth?" Tanong ko.


"Anong makasakay din sayo? Ang bastos mo!" Sabi niya naman sa akin.


"No! No! I mean, jusko ka. I mean, sa eroplanong ikaw 'yong nagpapalipad. Kung ano ano kasi iniisip." Sagot ko sa kaniya.


"Kinabahan ako don ah." Sabi niya at uminom ng tubig, nakahawak pa sa dibdib niya. "Anyways, scheduled flight lang naman ako. May mga bakante pa rin akong days, like rest ganon. But if need naman ng papalit sa absent na piloto, kailangan kong pumalit." Dagdag niya.


"Okay. okay." Tumango na lang ako. 


Lumipas ang ilang linggo na ganon lang kami. Minsan, sinusundo niya 'ko after ng flight niya. Minsan, nagkikita na lang din kami nang kusa. Pagkatapos namin kumain, umuwi na rin ako ka-agad para makapagpahinga. Kinabukasan naman ay trabaho ulit kaya wala naman ibang nangyayari kung hindi trabaho lang. 


"Uy, may bisita ka." Siniko ako ni Kat habang tinitingnan ko ang mga checks dito sa station namin. "Umamin ka nga, kayo ba?" Tanong niya bigla.


Pagkatingin ko sa entrance si Atlas, may dala dalang boquet ng bulaklak. Nakakahiya! "Hindi! Hindi kami!" Agad kong sagot sa kaniya, dahil hindi naman talaga e.


"Hindi, pero may pa flowers. Sana all." Nakangiti na sabi ni Kat atsaka siya bumalik sa ginagawa niya. "Oh siya, bahala ka na riyan." Dagdag niya at bumalik na nga siya sa trabaho niya.


Lumapit si Atlas sa akin at inilapag niya ang boquet na hawak niya sa may front desk, tiningnan ko lang siya at tumingin din ako sa paligid namin. Baka may makakita e, paniguradong meron naman talaga. Pagtingin ko sa right side ko, may dalawang staff na nagchichikahan habang nakatingin samin. Nung tingnan sila ni Atlas, umiwas din agad.


"Don't mind them." Mahinang sabi naman ni Atlas sakin. "Flowers for you!" Maligaya niyang sabi habang tinutulak palapit sa akin 'yong bulaklak.


"Ano meron?" Tanong ko sa kaniya.


Along Taft AvenueTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon