His Deceitful Delinquent (Art of Love #1) On going

CHAPTER 1

I was peacefully eating my midnight snacks while chilling in my room's veranda, when the current television news caught my attention. My gaze immediately returned to the television I had left earlier.

Death Of The Most Wanted Mob Leader

The news anchor did not even showed a single photo of the known outlaw, as he started to disclosed the information for that news.

"Today, we had known the death of one of the most prominent name on the FBI's watch list. Odette Romano, who's known for leading the country's biggest mob group, El Mayo cartel. Not long ago, on 24th day of December, 2020. It was reported that the woman allegedly jumped off this very high tower of the Valentino's. But that only left a big mystery to everyone, when the authorities never found traces of it's corpse, nor confirmed the death of the woman to this day. But only yesterday, when a gardener found the remains of a woman miles away from where the building was located and it was soon confirmed to be-"

Agad kong pinatay ang telebisyon nang marinig ang sunod-sunod na katok na nagmumula sa pintuan ng aking silid.

Hindi ko pa nagagawang sagutin ang nauna nang makita ko na ang pagbukas ng pintuan sa aking silid, kasunod nito ang pagpasok ng isang napaka pamilyar na bulto ng isang lalaki.

"Hello there, Miss Preggy."

Biglang sumama ang templa ng pakiramdam ko nang marinig ang boses ng aking matalik na kaibigan. Kunot ang aking noo habang tinatanaw ang lalaking naglalakad at papalapit sa akin. Dala pa nito ang isang roba na nakasampay sa kaniyang braso habang bitbit ang isang supot na alam kong naglalaman ng mga gamot at vitamins.

"Where's George?" I rudely asked. Naiinis ako sa tuwing nakikita ko ang mukha ni Grey, sa hindi malamang dahilan.

"I thought you're not feeling well" Sa halip ay iyon ang natanggap ko mula sa kaniya.

Kumunot ang noo ko. "Why are you here?" I spat.

"Why is a pregnant woman out here? During this night and eating..." diin nito at natigilan nang bumaba ang kaniyang tingin sa kinakain ko. Nakita ko ang pag-iisang linya ng mga kilay ni Grey. "...What was that you're eating?" patuloy niya sa kaniyang litanya.

Nanlaki ang mga mata ko nang bigla niya na lang dukotin ang bowl ng chocolate chips at tasa ng kape na nakalapag sa harapan ko. "Hey! I just had a sip of that, my chips..." I trailed off when I saw his pointed look.

Now he looked deadly serious. Tuwid akong napaupo, tila nakalimutan ko na ang hindi maipaliwanag na nararamdaman.

"What are this for? Chocolates? Caffeine? God, do you know that these food and beverage needs to be avoided for you. Do you understand that, Odette?" He exclaimed, frustrated. Nagulo na ang kaniyang maayos na buhok nang sabunotan niya iyon.

"Grey!" tinawag ko siya nang magsimula siyang humakbang paalis ng silid. Hindi siya nakinig sa akin. He looks mad. Bigla akong na konsensya. Nakagat ko ang mga labi dahil sa ginawa.

Alam kong pagod na siya galing sa ospital at pumunta pa siya rito sa gitna ng gabi para lang kamustahin ako, tapos nagmamatigas pa ako sa kaniya.

Masama talaga ang pakiramdam ko. Gusto ko lang ibaling sa ibang bagay ang atensyon ko dahil hindi na ako masiyadong nakakatulog sa mga nagdaang araw at ngayon ay hindi pa rin ako makatulog at parang ramdam ko pang masmaaga pa sa naitakdang petsa ang due ko.

"Grey..." I softly called.

"Lewayne..." no response.

"Lewayne Grey," sambit ko sa buong pangalan niya.