Chapter 20

9 2 0
                                    

Agad akong umiwas ng tingin sa mga kaibigan. I suddenly feel that there is a sudden lump on my throat. I admit, tama nga sila. Walang emosyon ang ginawa kong performance kanina. Sino naman kasi ang nasa matinong pag-iisip na titingin sa taong kinamumuhian mo ng may halong lihim na pagtingin at pagmahal?

Sure ka? Kinamumuhian mo? Parang kanina lang... Bumilis tibok ng puso mo ah? Kinamumuhian nga ba o baka naman kinahuhumalingan? I shrugged at my silly thoughts.

"This is bad" bulong ko sa sarili.

"Bad talaga. Bad performance" napaigtad ako sa gulat ng biglang nagsalita si Lovely na siyang nasa tabi ko na pala.

"Kanina ka pa diyan?" Tanong ko rito.

"Whay do you think?" Balik tanong nito. Napayuko nalang ako.

"What happened Sydney? Ilang araw ng wala ka sa sarili mo. Is there something bothering you?" hindi ako umimik.

"Is it Terrence, all along?" Dagdag pa nito.

"Can't you do the, 'forgive and forget' tactics?" Malumanay ang pagkakasabi nito.

"Hindi ganon kadali" maikling sagot ko.

"How may months had passed?" Tanong niya.

"Too many months had passe-"

"But you can't still forget?" Napayuko nalang ako.

"Syd, mukha namang nagsisisi na iyung tao-"

"You don't know anything" mapait kong sabi. Tumango ito.

"You're right, but-"

"Ano na?" Naputol ang pag-uusap namin ng dumating si Rjay.

"Ooopps. Did I interrupt something?" Palipat-lipat ang tingin nito sa aming dalawa ni Lovely.

"Just like what I am saying Sydney. Let go all of your inhibitions. At least for now. And focus while practicing. Remember, this is for the fans.... And to all the people who supported us along the way" pag-iiba ni Lovely ng usapan saka siya umalis.

"Okay lang kayo?" Tanong ulit ni Rjay. Pilit akong ngumiti rito.

"Yeah. Bakit naman sana hindi" nagkamot nalang ito ng ulo saka siya tuluyang lumapit kay Lovely at Terrence na nag-uusap.

Pinanood ko lang sila ng ilang minuto. Feeling ko tuloy, wala na ako sa mood magpractice.

"Syd?" Tawag ni Lovely.

"Hmm?" Hindi man bukal sa puso pero sa huli ay nilapitan ko nalang ang mga ito.

"You guys remember ha? Emotions. The song is all about a gilrl and a boy who secretly fell in love #$$"_&+(!_+($;($-$(!$+($(#(;+$;$($" marami pang sinabi si Lovely pero hindi na ako nakinig. Bagkus ay nakatitig lang ako kay Terrence, who is currently listening intently.

"Okay.... So try ulit natin?" Wala sa sariling napatango nalang ako rito.

"Great" nagpagilid na ulit sina Rjay at Lovely. Bumalik naman na ako sa starting point ng puwesto ko.

Siguro nga tama si Lovely, I have to let go all of my inhibitions in life. That way mas magagawa ko ng mabuti ang performance. And maybe mas mapapabuti rin ang takbo ng buhay ko. Maybe it's time to let go...... And start a new one.

With a new goal set on my mind.... Matiwasay naming natapos ang duo performance namin ni Terrence.

Ilang sandali pa ay natapos narin namin ang pre-rehearsal. Nag-aayos na ako ng gamit ko ng may biglang lumapit aa akin.

Invisible TearsWhere stories live. Discover now