" နာနေသေးလားဟင် မသက်သာရင်ကျွန်တော် dr ခေါ်လိုက်မယ် "
ခရမ်းရင့်ရောင်ကုတင်ပေါ်ဝယ် အဝတ်ကင်းမဲ့နေသော ခန္ဓာကိုယ်နှစ်ခု
တစ်ယောက်ရဲ့ကျောပြင်အားထိုသူ၏ရင်ခွင်ကျယ်ကြီးဖြင့် ပူးကပ်ထားပြီး ခါးကနေ ဖတ်ထားတဲ့ ထိုယောကျာ်း၏အသံသည် စိုးရိမ်နေပုံ..
" ဟင့်အင် သိပ်မနာတော့ဘူး အဆင်ပြေတယ်"
စက်ခွန်ပြောသာပြောရတယ် ကျောပေးကာ လှဲအိပ်နေပေမဲ့ မျက်နှာတစ်ခုလုံးနီမြန်းနေမည်ဆိုတာ အပူဟပ်နေရုံတင်သိသာနေသည်။
" အင်း မထနဲ့အုံး ဒီလိုလေးနေချင်သေးလို့"
စက်ခွန်အဖြေပြန်မပေးမိပေမဲ့လို့ သူငြိမ်နေလိုက်ပါသည်။
ဆောင်အောက်က အဝတ်ကင်းမဲ့နေသော အစ်ကို ့ရဲ့ ဗိုက်သားတွေကို ပွတ်သပ်နေရင်း
" ဒီနေ့ရော ကျွန်တော့ကို တစ်ယောက်ထဲထားခဲ့အုံးမို့လား "
ရင်ခွင်ထဲက အစ်ကို့ရဲ့ သက်ပျင်းသဲ့သဲ့ ချလိုက်တဲ့အသံကြားလိုက်၏။
" ဘာလို့ အဲ့လိုပြောရတာလဲ ညနေလောက်မှ ပြန်မှာပါ ဟိုကောင်တွေ စိတ်ပူနေလိမ့်မယ် ငါမပြန်ရင် "
" ဒါဆို ကျွန်တော် စိတ်ပူမှာကြ အစ်ကိုမစိုးရိမ်ဘူးလား "
စက်ခွန် တချက်ပြုံးမိသွားရင်း
ဒီခလေးစိုးကြီးက သဝန်တိုစရာမရှိ သူငယ်ချင်းတွေနဲ့ လာသဝန်တိုနေရတယ်လို့ တယ်ခက်ပါရဲ့
မှိုင်းခဘက်သို့ မျက်နှာချင်းဆိုင် အနေထား လှဲအိပ်လိုက်ပြီး ညီ့ရဲ့ မျက်နှာမသစ်ခင် မျက်နှာ ချောချောအား လက်လေးဖြင့် ထိကိုင်လိုက်သည်။
" စိုးရိမ်တယ်ဒါပေမဲ့ မနက်ဖြန်ကြလည်းတွေ့ရမှာပဲဟာ ခလေးလို စိုးနေပြန်ပြီ မစိုးနဲ့တော့နော် "
ပါးအားလိမ်ဆွဲကာ ချော့ပြောတော့မှ မှိုင်းခ ပြုံးရယ်သန်းကာ စက်ခွန် ရဲ့ နဖူးလေးအားတယုတယ ဖြင့် နမ်းလေ သည်
" ရေချိုးကြရအောင် "
" ဟွန် ဘာမှလဲမဆိုင်ဘူး "
မှိုင်းခ ခပ်ဟဟရယ်လိုက်ပြီး
" အတူတူချိုးချင်တယ် ခွင့်ပြုမယ် မလား "
YOU ARE READING
DIRECTION OF TĤĒ MINĐ ❌❌
Horrorလေးကြိမ်မြောက်ရေးသားခြင်း။ Psycho BL Fiction 🚫🚷🚫🚫 သစ္စာတရားကိုမျက်ကွယ်ပြုထားတက်ရင်တော့လည်း ပစ်ဒဏ်တစ်ခုတော့ ပြန်ရလိမ့်မယ် ဘယ်သူမှ မင်းအပေါ် အပစ်မချမှတ်ခင် ကိုယ်ကိုတိုင် မင်းကိုစီရင်ပေးပါရစေ သိပ်ချစ်လို့ပါ ငယ်.... အတ္တကြီးတက်တဲ့ကိုယ်က ငါမှအပိုင်မရ...
