#0533***; Esmer kaban
#0533***; Buldum seni! (09.00)
Mahur; pardon kimsiniz? ( 10.04)
Mahur; can sen misin yoksa?
Mahur; bak o kıvırcık saçlarını yollarım.
Çevirim içi
Yazıyor
#0533***; can kim lan?
#0533***; ben can falan değilim! Hem bu can da kim...
Karşımda şuan tam olarak bir Koreli duruyordu. Evet! Evet! Doğru duydun Koreli. lan neyin içine düştüm ben! Ben ağzım açık ona bakıyordum. Duydukları iki yana kıvrılınca bende bir yutkunma zorluğu oldu.
Beynimin içine, unuttuğum şey düşünce hızlıca ondan ayrıldım.
Müzekker alarmı!
" Apartman içinde koşulur mu be!"
" Hem insan bir önüne bakar!"
" gözlerin havada mı yürüyorsun"
" Onca emek verdiğim kekim peki ya! Ona birşey olsa seni boğardım." Oh be içim rahatladı! Oda dikkat etseydi canım, benim bu minnoş çenem açılmazdı o zaman. Yüzüne baktığımda bana şaşkın ördek gibi bakıyordu.
Yalnız rabbim sen affet ama hep filimlerde, dizilerde gördüğüm Koreli yakışıklı adam karşımda. Bir de takım elbise giymiş. Kesin sevdiceğine gidiyor.
Kendine gelen Koreli bir şey hatırlamış gibi, gözleri tekrar saatine gitti. Ve ağzından yine o kelime çıkacak sanmış ayağına basmaya hazırlanmıştım ki ayağım havada kaldı.
" Özür dilerim kek'e birşey olmadı, acelem var." Keki elime bırakıp son kez bana baktıktan sonra ardında şaşkın bir ben bırakarak uzaklaştı. Ne yaşadım ben! Eminim değil mi? o bir Koreliye benziyordu.
Salak salak o genç adamın arkasından bakmayı kesip yoluma devam ettim. Allahtan keke birşey olmamıştı. Teyzemin tarif ettiği kata gelince zile bastım. İçeriden gelen seslerden sonra kapı açıldı.
" Yudum!"
" Mahur!" İkimizde birbirimize thor görmüş gibi davranıyorduk. Lan thoru gerçekte görsem heyecandan düşüp bayılırdım. Neyse sonuç itibariyle yudum bu, thor değil!
" Sahra teyzeye bakmıştım ben" harbi geçen yudum ile onun poşetleri taşırken nasıl fark etmedim bu onun eviydi.
" Kızı olarak ben ilgileneyim efendim. Tabi ilk önce eve buyrun" kapının kenarında eli ile 'buyrun efendim' işareti yaptı.
" Yok ben rahatsızlık vermeyeyim. Kek yapmıştım. Teyzem sahra teyzenede götür dedi"
" Çok ayıp ne rahatsızlığı duymamış olayım. Annem ve ben tek evdeyiz gel hadi!" Daha fazla kapıda durmayıp teklifi kabul ettim. İçeri adım atınca yudum önüme bir çift terlik koydu. Bazen bu terliklerden korkuyordum. Nede olsa Anne silahı bunlar.
Yudum'un öncülüğünde oturma odasına geçtik. Sahra teyze olduğunu düşündüğüm beyaz tülbent takmış, bana sıcak tebessümünü yollayan bayana bende gülümsedim.
" Hoş buldum sahra teyze, tanıştığıma memnun oldum. Kek getirmiştim." Gülümseyerek keki aldı kucağımdan aklıma Koreli gelmişti az kaldı gidiyordu canım kek! Yudum oturduğu koltuğa beni de çekince yanına çöktüm.
" Ya ne güzel oldu buraya geldiğin." Hı hı bide bana sor yumuş koltuğumdan ayırdılar beni. Bu sırada bir acıklı şarkı please.
" Aynen canım. Eee nasılsın?"
" Ev işte ne yapalım" sahra teyze mutfaktan çıkınca yanımıza gelip oturdu.
" Ben artık kalkayım. Vakit geç zaten teyzem yalnız kalmasın"
" Olur mu kızım biraz daha kalsaydın" ah be yapmayın işte şunu, hayır diyemiyorum.
" Başka bir zamana inşallah sahra teyze" bu kez ben kazanmış olmalıyım ki "peki" dedi. " Yine bekleriz ama" tabi canım yan apartman gelirim ya! İnşallah...
Gülümseyerek ayağa kalktım. Sahra teyze ve yudum ile vedalaşıp soluğu evimde aldım. Yumuşak koltuğum karşıdan bana 'hadi gel' mesajı veriyordu. Geldim bebeğim hemen! Koltuğa kendimi atınca teyzem tek kaşı havada bana bakmaya başladı.
" Görev tamamlandı kaptan!" Oda karşı koltuğa geçince öpücük attım. Gülümseyen teyzem bu kez îma ile baktı bana.
