☞︎︎ Tamamlandı
ꨄ︎Millie, hiç beklemediği bir anda oyunculuk teklifi almıştı. Ancak bu teklifin hayatında ve duygularında ne gibi bir değişiklik oluşturacağını hiç düşünmemişti. ꨄ︎
Millie Bobby Brown ve Louis Partridge
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
᪥
Odanın içinde sakin bir müzik çalmaya başladığında herkes ortadan dağılmıştı. Yanımda dikilen Louis'in omzuna başımı koymuş, etrafı seyrediyordum. Buraya geleli bir saat olmuştu ve çoktan yorulmuş hissediyordum. Sanırım bu elbiseyle dans etmek büyük bir hataydı.
Etrafa göz göz gezdirirken diğerlerini arıyordum. Hep beraber gelmiştik ama müzik başladığında herkes farklı ortamlara dağılmıştı.
Gözüm Richard'a iliştiğinde ani bir kararla bardağımı masaya bıraktım ve Louis'e birazdan geleceğimi söylerek Richard'ın yanına adımladım.
Yanındaki adamla konuşan Richard'ın yanına geldiğimde adamdan izin alarak bana dönmüştü.
"Elbisen yakışmış, Millie."
"Teşekkür ederim. Ben sadece teşekkür etmek etmeye gelmiştim."
O hayatımın yoluna girmesinde en etkili kişiydi bana göre. Hayalini gerçekleştirmeme yardımcı olmuştu.
"Seni bir oyuncu olarak da değil de, çocuğum gibi gördüğümü biliyorsun Millie. Hem teşekkür etmen gereken kişiyi biliyorsun. Sonuçta onun sayesinde seni tanıdım."
Parmağıyla arkamı gösterdi. Arkamı döndüğümde Elena ile sohbet eden Aaron'u gördüm.
"Sana çok değer veriyor, Millie. Aaron ne zaman senin ile kavga etse yanıma gelirdi. Onu defalarca ağlarken gördüm ve ondan nefret ettiğini söylerdi. Aranızın artık iyi olması güzel."
Aaron ona baktığımı fark etmiş olmalı ki bana dönmüştü. Elena'ya bir şeyler söyledikten sonra yanıma gelmişti.
"Bu elbiseyi alman gerektiğini söylemiştim. Geçrekten çok yakışmış."
"Teşekkür ederim her şey için."
Ani itirafım karşısında şaşırmıştı ama bozuntuya vermeden omuz silkti.
"Hadi git, Elena'yı yalnız bırakma."
Ancak gitmesine izin vermeyerek kollarımı beline sardım ve küçük bir çocuk gibi başımı göğsüne gömdüm.
Anında kollarını bana sardığında gülümsemeden edemedim. Bir süre öyle kaldıktan sonra ayrılmıştık.
"Eğer biraz daha burada durursan Louis sıkıntıdan patlayacak."
Gözlerim Louis'i bulduğunda gerçekten de sıkıldığını gördüm. Aaron'a son bir kez daha baktım ve vedalaştıktan sonra Louis'in yanına gittim.
Onu nereye götüreceğimi biliyordum.
Yanına geldiğimi fark ettiğinde elinden tuttum ve onu peşimden sürükledim. Hiçbir itirazda bulunmadan onu peşimden sürüklememe izin vermişti.
