2

32 7 0
                                    

@evlenmedenolmaz: Günaydııın

Görüldü

@evlenmedenolmaz: Hadi ama!

@evlenmedenolmaz: Çok inatçısın

@evlenmedenolmaz: Neyse, kahvaltı yapmadan çıkma evden

Görüldü

Sabahın köründe ısrarla mesaj atan kişiye gözlerimi devirerek yatakta doğruldum. Dün gece de bir kaç şey yazmıştı ama umrumda değildi. Sırf meraktan tanımadığım, gizliden yazan birisine cevap verecek kadar delirmemiştim.

Yataktan çıkıp kendimi banyoya attım. İşlerimi hallettikten sonra mutfağa annemin yanına gittim. Çoktan kahvaltıyı hazırlamıştı. Yanağına günaydın öpücüğümü bıraktıktan sonra çayları doldurup masaya geçtim.

"Abim nerede? Hala uyuyor mu?" Ağzı dolu olduğu için kafasını sallayarak onay verdi. Şaşırmamıştım. Zaten öğrenci milletinden başka kim, niye bu saatte kalksındı ki?

"Saye'lerle mi gideceksin?" Kafamı olumsuz anlamda salladım.

"Sevgilisi bırakacakmış bugün onu. Yani bana otobüs yolu göründü." Son kısmı kendimi acındırarak söylemiştim. Gülerek kafasını salladı.

"Otobüsle gittiğine dua et sen. Biz yürüyerek gidiyorduk." Omuz silktim.

"Sen teyzemle beraber yürüyordun en azından. Benim bana eşlik edecek bir kardeşim yok." Bir ablam bir de abim vardı ama ikisi de benden yaşça büyüklerdi. Ben sonradan doğan çocuktum.

"Yeliz Teyzeni bilmiyorsun sanki yol boyunca hiç rahat durmazdı. Nerede çamur, nerede su birikintisi var kendini de, beni de ıslatırdı. Onunla gideceğime kendim gitmeyi tercih ederdim." Kıkırdayarak yemeğime döndüm. Annem'ler 4 kardeşti. 2 teyzem, bir de dayım vardı. Zeynep Teyzem de aynı benim gibi sonradan doğan çocuktu. O yüzden annemlerle arasında 9-10 yaş vardı. En gençleri oydu. Yeliz Teyzem ailenin en komik ve hareketli insanıydı. Dayım'ı çok tanımıyordum. Sadece düğünlerde falan karşılaşıyorduk. Yengem yüzünden kardeşleriyle görüşmüyordu.

Babam'larda 4 kardeşti. 2 amcam, 1 tane de halam vardı. Onları da genel olarak tanımıyordum. Amcamları yine bir nebze tanısamda, halamla daha bir kaç yıl önce tanışmıştım. Amcamları tanıdığım kadarıyla da sevmiyordum zaten. Aşırı yapmacık insanlardı.

Kahvaltımı yaptıktan sonra odama gidip üstümü değiştirdim. Siyah dar pantalon üstüne, düz siyah bir sweat giydim. Okul kıyafetimiz de siyah olduğu için böyle giyinmemize karışmıyorlardı.

Çantamı ve telefonumu alıp çıktım evden. Annem de geri sıcak yatağına dönmüştü. Siteden çıkar çıkmaz durağa yaklaşan otobüsü görünce koşmaya başladım. Durağa geldiğim de otobüs de gelmişti. Öğrenci kartımı okutup boş olan yere oturdum. Sabahın körü olmasına rağmen yine teyze ve amcalarla doluydu otobüs. Nereye gidiyorlardı acaba?

Hemen okulun önünde ki durakta indiğimde benimle beraber otobüsün yarısı inmişti. Bu saatte öğrenci ve yaşlılar dışında pek bu otobüsü kullanan yoktu. Yaşlılar önemli bir detaydı. Her gün nereye gittiklerini asla anlayamıyordunuz.

Öğrenci kartımı okutup, okulun bahçesine girdim. Kartımı evde unuttuğum için az geri dönmemiştim bu kapıdan. Sinir adam bizi tanımasına rağmen almıyordu içeri. Koşa koşa eve dönüp kartımızı alıp geri geliyorduk. Devamsızlığımızın 5'i geçmemesi lazımdı ve 1 ders yok yazıldığımız da bile yarım gün yokmuşuz sayılıyorduk.

Çardaklardan birinde oturan bizim kızları görünce hemen yanlarına gittim. Saye daha gelmemişti. Yüksek ihtimalle zil çalana kadar da gelmezdi. Erim'le geldiği zamanlar asla zil çalmadan gelmiyordu. Tuana telefondan magazin haberlerine baktığı için geldiğimi fark etmemişti. Zümra desen uyuyordu. Aramızda tek sevgilisi olan Saye'ydi. Erim de bizden 2 yaş büyük olduğu için üniversitedeydi. 2 yıllık bir ilişkileri vardı ve çok da güzel yürütüyorlardı.

Tuana sonunda geldiğimi fark ederek telefonu masaya bıraktı.

"Günaydın." Yine bir şeye morali bozulduğu belli oluyordu. Acaba hangi sevdiği ünlü sevgili yapmıştı?

"Kim ve kiminle?" Dudaklarını büzerek cevap verdi.

"Harry Styles ve Olivia Wilde." Şokla gözlerim açıldı. Beraber bir filmleri çıkacaktı en son, hangi ara sevgili olmuşlardı? Zümra duyduğu isimlerle beraber kafasını kaldırdı.

"Yok artık. Ciddi misin?" Tuana hüzünle kafasını salladı. Elini kalbine götürüp kafasını yana eğdi.

"Minik kalbim bu acıya dayanamaz." Gülerek telefonumu elime aldım. Gülüyordum falan ama bende üzülmüştüm. Gelen bildirimle İnstagram'a girdim. Yine şu saçma isimli hesaptandı.

@evlenmedenolmaz: Daha ne kadar cevap vermeyeceksin?

@evlenmedenolmaz: Bugün yine çok güzel olmuşsun

@evlenmedenolmaz: Tuana da çok değişmiş

@evlenmedenolmaz: İkinizin yakın arkadaş olacağınız hiç aklıma gelmezdi

@evlenmedenolmaz: Mesajları okuduğunu görebiliyorum

Kafamı kaldırıp etrafıma bakındım. Dikkatimi çeken birisi yoktu. Gelen bildirimle geri telefonuma döndüm.

@evlenmedenolmaz: Boşuna bakma, beni göremezsin

@evlenmedenolmaz: Ve artık bir cevap mı versen güzelim?

Görüldü atıp, telefonu masanın üzerine bıraktım. Tuana üzgün bakışlarını etrafta gezdirirken birden gözleri şokla açıldı. Baktığı yöne baktığımda bir şey görememiştim. Geri ona döndüğüm de hala o tarafa bakıyordu. Zümra da ne olduğunu anlamayarak etrafa bakınıyordu. Dayanamayıp sordum.

"Nereye bakıyorsun öyle far görmüş tavşan gibi." Gözlerini bize çevirip konuşmaya çalıştı.

"Hani biz ortaokuldayken bir çocuk vardı, Poyraz. 6. Sınıftayken mi ne ailesinin tayini çıktığı için gitmişlerdi. Onu gördüm sanırım ama emin değilim. Eğer oysa gerçekten baya evrim geçirmiş." Ad ve tip olarak hatırlamasam da öyle biri olduğunu hatırlıyordum. Dönüp yeniden baktım ama kimden bahsettiğini hala anlamamıştım. Zümra zaten tanımadığı için geri kafasını masaya koymuştu.

"Bak Atatürk Heykeli'nin yanında duran grup var ya." Gözlerim hızla onları bulduğun da kafamı salladım.

"Şu en uzun ve esmer olanları. Onun dışındakileri tanıyorum ama onu ilk kez görüyorum yanlarında. Sanırım yeni falan geldi. Adını öğrenirsem Poyraz olup olmadığını anlarım." Bir süre çocuğa bakıp hatırlamaya çalıştım ama yine hatırlamamıştım. Omuz silkerek önüme döndüm. Çok da önemli bir olay değildi.

Koşarak yanımıza gelen Saye'yle kaşlarım çatıldı. Yine ne bok yemişti acaba?

.......................

Kısa bölüm yazacağım diyerek yine uzun yazan bir Sude bırakıyorum buraya. Sadece konuşma olarak bir şeyler yazmayı planlıyordum ama yapamadım ÖAŞDJSLDJWLFNSF. Şaşırmadım da açıkçası. Direkt konuşmaları bırakırsam da hiç şaşırmam ÖAŞDNWLDJWLFJEKDJEKDJ

Çok BekledimHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin