Θανατηφόρο βλέμμα

.11.

     Η βραχνιασμενη του φωνή με ξάφνιασε αλλά δεν ήθελα να το κοιτάξω. Δεν μου άρεσε η αύρα που εξέπεμπε το κορμί του. Η μητέρα μου συνέχιζε να μ λέει μικρή πόσο σημαντικό είναι να μελετάς την αύρα κάποιου, από αυτήν  μπορείς να σκιαγραφησεις την προσωπικό και  τον χαρακτήρα του κατόχου της.

- Πάω στο Δωμάτιο μου εάν θες να μου μιλήσεις ξέρεις που θα με βρεις Άντριου.

Με ένταση που ήταν εμφανή στα μάτια μου κατευθύνθηκα  προς την πόρτα, χτυπώντας ελαφρά τον ώμο του.  Αν και δεν έπρεπε κοιταξα φευγαλέα το πρόσωπο του. Μεγάλο λάθος. Τα μαύρα μάτια του με κοιτούσαν υποτιμητικά και αδιάφορα. Αλλά δεν ήταν αυτό που με ξάφνιασε. Μπορεί να ήταν μικρη η επαφή μας αλλά την στιγμή που τον άγγιξα ένιωσα την καρδιά μου να χτυπάει γρήγορα. Και ήμουν σίγουρη ότι δεν την ένιωσα μόνο εγώ.

Ίσιωσα την μέση μου και βγηκα γρήγορα έξω από το δωμάτιο. Δεν ξέρω τι ήταν αυτό το συναίσθημα και ούτε που ήθελα να ξέρω. Μόνο η παρουσία του ούρλιαζε από μόνη της  ΕΠΙΚΊΝΔΥΝΟΣ.

Για της επόμενες ώρες κλείστηκα στο δωμάτιο μου προσπαθώντας να λύσω το μυστήριο γύρω από την αύρα του. Το μόνο που έβλεπα ήταν ένα σκούρο μαύρο πέπλο  να τυλίγετε γύρω από το σώμα του. Όμως  δεν ήταν στέρεο, αλλά έμοιαζε σαν να τον είχαν καλύψει  φλόγες.

Μάταια προσπαθούσα να βρω κάποια λογική εξήγηση ενώ καταβαθως ήξερα πως απλά δεν ήθελα να ξανά συναντήσω κανένα, ακόμα και τον αδερφό μου.

Είχε πάει μεσημεράκι και εγώ ακόμα πεινούσα. Δεν είχα ρπολαβει να τραφω σωστά. Άλλαξα γρήγορα ρούχα και φόρεσα ένα κολάν κ μια απλή μπλούζα για να είμαι πιο κατάλληλα ντυμένη για το κυνήγι.  Θα έβγαινα από το δασικό όριο που είχαμε για να κηνυγαμε. Θα πήγενα λιγάκι πιο μακριά ίσως στον καταρράκτη.

Κατέβηκα τις κεντρικές σκάλες και βγήκα έξω από το σπίτι τρέχοντας.
Το καλύτερο που μπορούσα να κάνω ήταν να βρω έναν ένα μεγάλο θήραμα για να παίξω μαζί του πρώτου τραφω.

Με την άκρη του ματιού μου είδα έναν μαύρο πάνθηρα να τρέχει από δίπλα μου. Έκλεισα στιγμιαία τα μάτια μου από την χαρά. Ειμασταν λίγα μέτρα μακριά από τον καταρράκτη την στιγμή που άκουσα κάποιον να τρέχει από πίσω μας. Δεν ήθελα να μου πάρει το φαγητό άλλο ζώο, οπότε γύρισα αστραπιαία προς τα πίσω βλέποντας την λυσα στα μάτια του πάνθηρα. Μια γρήγορη κίνηση από τα δεξιά μου, με αποσυντονησε . Έβγαλα κατευθείαν τους κυνοδοντες μου και ορμησα στον πάνθηρα.

Το μόνο σίγουρο ήταν πως δεν ειμουν η μόνη που το έκανε.

Ξαφνικά βρέθηκα αντιμέτωπη με δύο γνώριμα πια, μαύρα μάτια να με κοιτάζουν νευριασμενα. Ανατρίχιασα. Όλες οι τρίχες στο κορμί μου σηκώθηκαν. Το βλέμμα του που τόσο φοβόμουν αλλά και με ελκυε την ίδια στιγμή με έκανε να αισθάνομαι το ποιος υπερτερεί σε δύναμη.

Τα δόντια μου είχαν ήδη καρφώσει στο κρέας όπως και τα δικά του. Δεν υπήρχε περίπτωση να κάνω πίσω και να παραδώσω το θήραμα μου και άρχισα να τρέφομαι όσο πιο γρήγορα μπορούσα. Αν και οι δύο μας τρεφομασταν από το ίδιο ζώο κανένας μας δεν έκανε τίποτα άλλο από το να κοιτιομαστε έντονα και να τρεφομαστε.

Όταν ένιωσα πως η τροφή μου τελείωσε, σηκώθηκα, του γρυλισα και έτρεξα προς το σπίτι μου.

Όλη την διαδρομη προς το σπίτι μου σκευτομουν τι είχε γίνει μόλις τώρα.

Μπήκα γρήγορα στο σπίτι όπου ενημερώθηκα για το τραπέζι που ήταν έτοιμο. Ήξερα πως δεν μπορούσα να μην πάω. Μπήκα αθόρυβα στο δωμάτιο και καθησα στην θέση μου δίπλα από τον αδερφό μου και την Αννι. Ο μόνος που με πρόσεξε ήταν η Αννι.

- που εισουν τόση ώρα;

- Για κυνήγι. Είπα χαμηλωφωνα.

Κοίταξα γύρω μου και όλη συζητούσαν μεταξύ τους. Ο μπαμπάς μου είχε αρχίσει να κουβεντιαζει νοητικά με τον τον αρχηγό της άλλης οικογένειας. Μόνο ένας έλειπε. Και πριν ολοκλήρωσω την σκέψη μου η κεντρική ξύλινη πόρτα ανοίγει με θόρυβο, καθώς μπαίνει στο δωμάτιο αυτός.

- Αν και άργησες παιδί μου, κάτσε για να σας ανακοινωσουμε ποιες αποφάσεις πήραμε με τον πατέρα της Εβελιν.

Ανέκφραστος κι χωρίς καμία ένδειξη ζωντάνιας έκατσε απέναντι μου.

- Ξέρω πως θα σας είναι απότομο όλο αυτό που θα ανακοινωσουμε αλλά το σκευτηκα με πολύ καλά για να καταφέρουμε να επιβιώσουμε.

-Όπως όλοι μας γνωρίζουμε, έρχονται δύσκολοι καιροί και μόνο εμείς έχουμε μείνει από την Βασιλική οικογένεια. Για αυτό αποφασίσαμε να ενώσουμε τις οικογένειες μας.

- Μπαμπα δεν καταλαβαίνω τι λες ακριβώς..  είπα μπερδεμένη

- Εβελιν.. Θα παντρευτείς τον Νταμιεν.