Θανατηφόρο βλέμμα

~1~

Ανοιξα τα ματια μου αργα .Οι ηλιαχτίδες που έμπαιναν μεσα απο την κουρτίνα έδιναν λιγο φως στο μικρο μου δωματιο στην Λουιζιάνα. Κοιταξα το ρολόι στο κομοδινο μου και η ωρα είχε παει ήδη 11 .Ουτε που καταλαβα πως ειχαν περασει τοσες ωρες απο την στιγμη που ηρθα στο σπίτι τις Αννι,της κολλητής μου. Ηξερα πως επρεπε να παω στο σαλονι γιατι οπου να ναι θα εκανε έφοδο στον προσωπικο μου χώρο τσηρίζοντας μεσα στα μουτρα μου πως εχουμε αργήσει για την καθημερινή μας ρουτίνα.
Πηγα στην κουζινα ετοιμάζοντας καφέ και για τις δυο μας. Ευτυχώς ή δυστυχώς δεν ειχα κανει ακομα την εμφάνιση της κατι πολυ περιεργο για την ιδια αφου υποστήριζε πως ο πολυ ύπνος ήταν χάσιμο χρονου. Αναρωτήθηκε που είναι και για αυτό πήγα στο δωμάτιο της ανοίγοντας την πόρτα με φόρα χωρίς να χτυπήσω και το θέαμα με άφησε άφωνη ..
Κατευθείαν εκλεισα με φορα τα .ατια μ ντροπιασμενη απο αυτο που έβλεπα.

- Θεε μου Εβελιν που πηγαν οι τροποι σου!; Η τσιριδα της με επανέφερε πίσω και με φορα εκλεισα την πορτα και πηγα στο σαλόνι

Ήξερα πώς είχε βγει το προηγούμενο βράδυ αλλα δεν πίστευα πως θα είχε και παρέα μαζι της καθως επέστρεφε στο σπίτι μας..

Έβαλα μια κουπα καφε και πηγα στο δωματιο μ να ετοιμαστώ για την δουλειά μου. Στην πραγματικοτητα δεν δούλευα ακριβως αλλα ειμουν εθελόντρια σε εναν σύλλογο που το θεμα του ηταν οι άστεγοι .Εκει του φροντιζαμε και τους διναμε ζεστο φαγητο και καθαρο νερό. Καποιες φορες μαλιστα ειχαμε και καποιους επιστεπτες πιο εκλεκτους ,τα αδεσποτα σκυλάκια και γατάκια, και αυτα τα ταΐζαμε και τα φροντίζαμε .
Ειχα αφιερώσει την ζωη μου σε πολλα εθελοντικές πράξεις. Η ψυχη μου μονο τοτε μπορουσε να γαληνέψει εστω και λιγο απο το τι ειχα κανει μεχρι να βρω τον σωστο δρομο .