Θανατηφόρο βλέμμα

~4~

Το να τηλεφωνήσω στον πατερα μου για ενα τετοιο ζητημα ηταν αρκετα δύσκολο. Ηξερα πως μονο που θα ανέφερα την λεξη οραμα θα γινοταν αυτοματα υπερπροστατευτικός και θα εστελνε την φρουρα του για να με φερει κοντα του .

- Μπαμπα .. η Αννι ειδε ενα οραμα σημερα το πρωι και ξερω πως θα ανχωθεις χωρις λογο , άρχισα να λεω λεω με ηρεμο τονο οταν διέκοψε

- Η Αννι ειδε όραμα ;! Να μην ανχωθω χωρις λογο ;! Τι ειναι αυτα που μου λες ; ουριαλε στο τηλέφωνο

Εβρισα απο μεσα μου ..το ηξερα πως επρπε απλα να παμε στο σπιτι του χωρις να τον παρω τηλεφωνο .

- Σε δύο ώρες το τζετ μου θα είναι εκεί . Έρχεστε σπίτι !

Και ετσι απλά μου το έκλεισε στα μούτρα αδιαφορώντας άλλη μια φορά για το τι ήθελα εγώ ή έστω για το τι ήθελα να του πω .

Άφησα το τηλέφωνο κάτω απογοητευμένη.

- Αννι μάζεψε τα πράγματα σου . Σε δύο ώρες πετάμε για Μεξικό , της είπα άτομα.

Η διαμονή μας στο Μεξικό θα κρατούσε μήνες ή όταν το Θέμα ειχε λήξη. Έφαγα το πρωινό μου γρήγορα χωρίς να φεύγει η σκέψη του οράματος .

Γιατί ειμουν εγώ μέσα στο όραμα ; Τι δουλειά είχα ; Πολλά ερωτήματα και καμιά απάντηση .

Έφτιαξα την βαλίτσα μου προσπαθώντας να βάλω τα βασικά αν και δεν ειχα ποτέ μου πολλα Προσωπικά πράγματα . Έπειτα έστειλα μήνυμα και στον σύλλογο πως έπρεπε να φύγω για κάποιους μήνες στο εξωτερικό βρίσκοντας μια γελοία δικαιολογία .

Όλα είχαν τακτοποιηθεί . Πήγα προς το δωμάτιο της Αννι και χαμογέλασα. Είχε απλώσει ολα τα ρούχα της στο κρεβάτι και προσπαθούσε να αποφασίσει ποία συνολακια θα επερνε στο ταξίδι μαζί της.

- Αννι πάρε μόνο τα βασικά δεν χρειάζεται να τα πάρεις ολα .. θα ξανά έρθουμε

- Ναι σε 1 χρόνο μάλλον..

- κοίτα δεν νομίζω να είναι τόσο το διάστημα που θα λείπουμε.. της ειπα αναστεναζοντας

- Εβελιν δε θέλω να πάω στο Μεξικό... μου είπε με ένα παράπονο

- Δεν θα περάσουμε και άσχημα .

- Ναι καλά , θυμάμαι την προηγούμενη φορά είπε κάνοντας μια γκριμάτσα

Την πλησίασα και την πήρα μια αγκαλιά

- Όλα θα πάνε μια χαρά , θα είμαστε προστατευμένες , ξέρεις καλά πως ο πατέρας μου δε θα αφήσει κανέναν να μας πειραξει .

Η Αννι ήταν πολύ σπάνιο πλάσμα ηταν μισή μάγισσα και μισή ξωτικό για αυτό και η προστασία που της παρείχαμε σαν οικογένεια ήταν μεγάλη . Ποτέ δεν είχε πληγωθεί αλλα πάντα στο μυαλό της επικρατούσε ο φόβος.

Η οικογένεια μου ήταν μια απο τις τρείς αρχαίες οικογένειες βρικολακων που κινούσαν τα νήματα για τα πάντα. Το όνομα μας εμπλακοταν παντού απο παράνομες δουλειές εως και απλές πιτσαρίες .

Ο πατέρας μου με λάτρευε και προσπαθούσε συνέχεια να με προστατεύει μεχρι που  του ζήτησα πως θέλω να μάθω να μάχομαι η ίδια για τον εαυτό μου. Πάντα ήταν δίπλα μου να με στηρίζει σε όλες τις αποφάσεις της ζωής μου ακόμα και αν δεν συμφωνούσε εκτός βέβαια εαν παραβίαζα τους νόμους του για την προστασία μου .

Ενώ απο την άλλη , η μητέρα μου απουσα απο τα πρώτα χρόνια της ζωής μου , ήξερα πως δεν αγαπούσε τον πατέρα μου, αλλα  τον παντρεύτηκε εξαιτίας των γονιών της που ήθελαν οπωσδήποτε να παντρευτεί έναν γαλαζοαίματο,ούτε και εμένα ,γι αυτό το έσκασε απο το σπιτι καθορίζοντας έτσι τον θάνατο της.

Δε ξέρω πόσα λεπτά είμασταν αγκαλιά και εγώ σκεφτόμουν την ζωή μου αλλα μου άρεσε που κάποιος με αγκάλιαζε. Κοιταξα το ρολόι και αναφώνησα .

- Όπου να ναι το τζετ θα είναι εδώ Αννι για αυτό τελείωνε. Της είπα γρήγορα πηγαίνοντας  στον καναπέ και παρατηρώντας την καθώς έφτιαχνε την βαλίτσα της .