Θανατηφόρο βλέμμα

~9~

Ξύπνησα με  μάτια πρησμένα και έναν εκνευριστικό πονοκέφαλο που δεν έλεγε να σταματήσει. Σηκώθηκα απο το κρεβάτι  και εκανα ενα γρήγορο ντουζακι .

Δεν μπορούσα να μυρίσω τιποτα περιεργο στον αέρα.  Ξύπνησα με μια ελπίδα πως ο πατέρας μ θα με άκουγε για πρώτη φορά και θα έκανε αυτό που ήθελα. Η συμπεριφορά του χθες με ξάφνιασε.  Δεν περίμενα να μου ανοιγόταν με τέτοια ευκολία.  Βέβαια υπάρχουν πολλά κενά στην ιστορία του που θα ήθελα να μ τα αναπληρώσει ο αδερφός μ.

Ένας πόνος στον λαιμό με έκανε να τα ξεχάσω όλα και να επικεντρωθώ στο πόσο ξεχασιαρα ειμουν που ξέχασα να φάω..
Αναστέναξα και κατέβηκα στην κουζίνα  για ενα σακουλάκι αίμα. 

Αν και ο πατερας μου τρεφοταν κανονικά απο ανθρώπους χωρις βέβαια αυτο να σημαίνει πως τους σκοτώνει απλά τους χάριζε μια στιγμιαία ευχαρίστηση , εγώ αντίθετα τρεφόμουν απο σακουλάκια της αιμοδοσίας. Δεν ήταν το ίδιο βέβαια με το πραγματικό αίμα μα έκανε την δουλειά του .

- Ο πατέρας μου είπε πως ζητησες να με δεις.

Η φωνή του ακούστηκε τοσο περίεργη στα αυτιά μου που το σακουλάκι στα χέρια μου έπεσα, με αποτέλεσμα να πέσουν λίγες σταγόνες αίματος στο πάτωμα .

Γύρισα με φόρα και τον κοίταξα. Τα μάτια του με κοιτούσαν με προσμονή, περίμενε να του πω κατι . Ξανθός  ,ψηλός και με πράσινα μάτια , αυτός ήταν ο Αντριαν.  Ίδιος  η μαμά . 

Το βλέμμα μ ομως έπεσε πάνω και σε κάποιον άλλον.  Η μυρωδιά του μου ήταν άγνωστη.  Μαύρα  μακριά μαλλιά εως τους ώμους,  ψηλο και γυμνασμένο σωμα και έντονα μαύρα μάτια που με κοίταζαν έντονα και επίμονα  σε σημείο που με έκανε  να νιωθω αμήχανια. Η αύρα του μου τραβουσε το ενδιαφερον ολο και πολυ . Δεν μπορούσα να ξεκολλήσω το βλεμα μου απο πανω του. Με ελκύε.

- Ποιός ειναι αυτός Αντριαν ;  τα ματια μ δεν εφυγαν απο πανω του καθως μιλουσα στον Αντριαν

- Αυτος είναι ο Νταμιεν Βελιγκορ .