THAMUZ SERIES 1: He's back |COMPLETED|

chapter 11

Aida's POV

Tahimik akong nakaupo sa front seat ngayon. Pabalik na kami ni Terizla sa hospital. Hindi ko Alam Kung Wala ba siyang shooting Kaya nagagawa niyang sumama sa'kin ngayon. If his father found out malalagot nanaman siya.

Walang gustong mag-ingay sa'ming dalawa. Naalala ko nanaman Ang nangyari. Shit! Nag-iwan siya ng hickey. Kaya nakasuot ako ng turtle neck ngayon. Nahihiya ako ipakita sakaniya Ang ginawa Niya sa leeg ko. At mas mahihiya ako Lalo kapag nakita nila mommy at daddy 'to. Kingina kasi, makakagat at sipsip naman siya akala Niya may kami pa pero ginusto mo rin. Arghhh!

Nang makarating sa hospital ay agad kong sinukbit ang bag ko at akmang bubuksan ang pinto ng kotse ng bigla siyang sumigaw.

"NOOOO!!!!" napaigtad Naman ako sa lakas ng boses niya.

"BAKIT?!" inis na tanong ko. Potek sakit sa tenga.

"You should not open that goddamn door! No! I should be the one to do that! Not you!" Kingina? -,-

"Wala akong nakikitang masama sa pagbukas ng pinto ng kotse, Terizla." Walang gana kong sagot.

"Meron! You're a queen! You should be treated like one! Don't you ever open that fvcking door! You understand me?! Wait- You should understand me!!"

Kalma, Aida. Nababaliw Lang siya. Inhale.... Exhale...

"Sige, pagbuksan mo na ako at hinihintay na tayo nila mommy." Kalmadong Saad ko at binigyan siya ng pinakamatamis na ngiti. 'yong sa sobrang tamis pati daga mapapadayo.

Bumaba naman siya agad at pinagbuksan ako. Walang gana ko siyang tinignan sa mukha bago nagsimulang maglakad. Ramdam ko Ang pagsunod Niya ngunit Hindi ko na siya nilingon pa. Sumakay kami ng elevator at nagtungo sa room ni Anatacia.

Pagkarating ay agad Kong binuksan ang pinto. Nadatnan ko Naman si mommy na kausap si Dr. Zhask at prenteng nakaupo naman sa sofa si daddy. Agad kaming nilungin Ni Doc at nagulat ako ng bigla siyang kumindat. Psh. Umupo ako sa tabi Ni daddy at hinayaan sila mommy mag-usap. Si Terizla Naman ay sumali sa usapan nila.

"Daddy, ano po pinag-uusapan nila?"

"Kapag nagising daw ang apo ko pwede na siya lumabas sa makalawa." Bulong nito.

"Talaga po?" Naiiyak Kong tanong.

"Yes, so don't cry, okay? Anatacia is fine na." Daddy said Ang hugged me. Gumanti Naman ako ng yakap.

Nang matapos sila mag-usap ay agad lumapit sa'min si mommy. Si Terizla Naman ay umupo sa gilid ng kama ni Anatacia.

"Anak, aalis na kami. Aayusin Lang namin gamit namin sa bahay para sa flight namin. Hindi na kami makakadaan pa dito. Balitaan mo kami kapag nagising na Ang apo namin, okay? Huwag Kang magpapagutom-"

"Huwag hahayaang malipasan." Putol na dugtong ko sa sinasabi niya. Nakita ko Naman siyang ngumiti at niyakap ako.

"Pasensya na Hindi ka na namin masasamahan sa pagbabantay kay Anatacia. Nandito naman si Terizla, Alam Kong kayang Kaya Niya kayong alagaan." Ayoko mang aminin pero Alam ko din pong Kaya Niya, mommy.

"Sige na po, mommy. Baka mahuli pa kayo sa flight niyo. Kaya na po Ito namin Ni Terizla..." Lumunok ako at sinulyapan si Terizla. Nakatalikod Ito sa gawi namin.

"Nagkaayos na ba Kayo, anak?" Tanong Ni daddy. Tinignan ko si mommy at nakikita ko Ang pag-asa sa mukha Niya. Bahagya Naman akong umiling.

"Hindi pa po... Hindi ko pa Kaya...pero Alam ko po sa susunod magkakaayos Rin kami." Saad ko Lang.