BDSM SOCIETY: His Precious Possession

CHAPTER 28

I needed to calm myself in order for me to think clear. Kailangan kong makawala sa kanila.

"Anong nangyari?"

"May sumusunod sa atin." Lumingon ako sa likuran at nakita ang sasakyan ni kuya.

"Magmaneho ka lang nang diretso. Bilisan mo. Kailangan madala natin nang walang aberya ang anak ni Madame sa Tagaytay," mariing utos ni Marcus. Sinunod naman siya ng driver at mas lalong binilisan ang pagmamaneho.

"If I were you, I wouldn't do this. Hindi niyo gustong malaman kung ano ang kayang gawin ng asawa ko kapag nahuli kayo."

"Kaya lang hindi ikaw kami, Ma'am. At mas lalong hindi namin gustong maranasan ang gagawin ng mommy mo kapag pumalpak kami rito. Kaya, pasensya na, Ma'am. Trabaho lang," magaspang na tugon ni Marcus sakin saka binalik ang paningin sa daan. It's late at night now. Wala na masyadong traffic. Nang nakalabas kami sa highway ay madilim na ang lugar na dinadaanan namin.

I almost lost my hope but the car screaked.

"Anak ng—!" Tumingin ako sa harapan at nakitang may nakaharang na kotse sa daan.

"Ilabas niyo ang kapatid ko, Marcus!" Sa sobrang lakas ng boses niya ay rinig na rinig ko ang galit niyang tono. He seemed like a real man. Nawala iyong lambot sa pananalita niya.

"Kuya? Kuya, help me!"

"Marcus!" Galit na kinatok ni kuya ang bintana. Hindi ko siya maaninag masyado but to what I saw it, may hawak siyang baril.

"Tangina! I-lock mo lang ang pinto at bintana. Huwag kayong lumabas. Lalo na ang anak ni Madame," mariing bilin ni Marcus saka lumabas at hinarap si kuya. I didn't hear what they're talking about but kuya was in wroth and collared the brute butler. Sinuntok niya ito at hindi naman nanlaban ang lalaki.

Next thing I knew, someone pulled a trigger somewhere. Hindi iyon mula sa tauhan ni mommy neither it was kuya. The guys inside the car were cursing. They readied their guns out and went outside one by one.

"Duress?!" Lumapit si kuya sa sasakyan at binuksan ang pinto. "Duress! Let's get out of here!"

"Anong nangyari?" takot kong tanong nang nagputukan na ng mga baril ang mga tao.

He untied my hand and feet. "It's an ambush from mom's enemy! Let's go!"

Tinulungan niya akong lumabas. But when we already got out from the SUV, someone shoot us. The bullet was supposedly for me but kuya took the bullet. He covered himself to me. Hindi ako nakagalaw sa nangyari.

"Kuya? Kuya Von!" Sunod-sunod ang putok ng baril sa kaniya. "Kuya Von!"

"Run, Duress! Ikaw ang gusto nilang patayin!" Umiling ako.

"No. I won't leave you here! Kuya, please!" Sinubukan ko siyang itayo pero sumuka na siya ng dugo. Mas lalo akong umiyak nang nakita siyang nahihirapan. He tried to push me away even if he was struggling to breath.

"Go...on... Duress... Think of your....daugh-ter." Patuloy pa rin ang pagpapalitan ng putok. I shook my head while sniveling. Mahigpit ang hawak niya sa kamay ko. "I...am proud o-of...what you h-have be-c-come. G-Go!" nahihirapang huminga niyang sinabi. Tumayo na ako upang umalis but the SUV beside me blown-up. Tumalsik ako sa gilid ng daan at nabagok ang ulo sa kahoy. My head was bleeding and an armed man went to check on me. Ginalaw ako nito gamit ang paa. I couldn't see the man properly 'cause my vision went blurry.

"The heiress is dead. Let's go!" Nagmadali silang umalis and that's it. Everything went black.

"Duress!" I wanted to move but it felt like I was bound. A man's voice was calling me but I couldn't familiarize it because it's unclear. "Duress, wake up!"