Sana'y ako na nga....

Chapter 20

Chapter 20

"I don't think I can follow... Pwedeng pakiulit?" Sabi ni RJ. Nakaupo ako sa living room at nakapaligid ang mga housemates ko sa akin. Seryoso sya ngayon, parang bigla syang nagtransform from being a happy go lucky makulit na boy next door, to being a serious no none sense dude. Kapag pala ganito ang mood nya, medyo nakakatakot sya. Bipolar pala itong taong to.

Napabuntong hininga ako. Hindi ko alam kung paano ko pa ulit ma-e-explain ang lahat. I did my best on the first round pero dahil mataas ang adrenaline ko.. hindi ko alam kung may pinatunguhan ang pinagsasasabi ko. I think I just bubbled out all my frustration at kung ano ano ang lumabas sa bibig ko... actually mismong ako wala din akong naintindihan sa mga pinagsasaabi ko! When I looked at them after my mind boggling rant, they all looked blank. My bad, kapag ganito kasing mga pagkakataon, may sariling utak ang bibig ko at hindi maka-catch up sa utak ko. 

I let out a frustrated sigh... then I tried again.

On the second round of explation, masyado naman akong naging technical na even si Kane, well... na-gets nya... but not quite. Paano ko ba naman kasi maipapaliwanag ang biglang pag-appear ni Thea sa kwarto ko, who is currently dead asleep in my room? Madali lang sana i-explain ang power surge, pero paano naman yung mala araw na liwanag na lumabas sa kwarto ko?

At first they we're worried, as usual. Pero when they asked me kung ano ba talaga ang nangyari, ayun na... medyo nagpanic na ako.  Hindi din naman sila maniniwala na hindi ko alam kung paanong napunta doon si Thea, dahil na din siguro hindi ko na din magawang mag-poker face at halata na sa mukha ko na hindi ako inosente.  Paano ko pa din naman magagawang magpaka-inosente? Right now, hindi ko din naman alam kung anong iisipin ko... Si Thea..... Tinuring kong parang kapatid, my only girl confidant.... Anong ginagawa nya sa Genesis? Paano sya naging associated sa kompanyang pinanggalingan ko at ngayon ay hina-hunting ako? Was it  just aconsidence? 

COINSIDENCE MY FACE! 

Walang ganong coinsidence! Kilala nya kaya ako at ang tunay kong pagkatao! Was she just pretending to be friends all this time? Naguguluhan din ako... Pero higit doon... Dumating na din ang panahon na kinatatakutan ko. Ryu and guys became suspicious and from the looks on their faces... well.... I can just say that it's as if they're seeing me for the first time. Mapapabuntong hininga ka na lang talaga dahil hindi na talaga ako pwedeng lumusot pa. 

I looked at Ryu at the far side of the living room. Kanina pa sya tahimik at hindi kumikibo dahilan kung bakit mas lalo akong kinakabahan. Nakatingin lang sya at blangko ang mukha. I would give a million bucks just to know he is thinking right now.

"When did you learn all these things?" Sabi ni Kane. "Bakit pakiramdam ko mas may alam ka ba sa cyberworld kesa sa akin? The things you said.. I havent't encountered some of them before, and to think that I already see myself as a cyber god!"

Nanahimik muna ako. Parang hindi ko na din kasi alam kung ano pa ang sasabihin ko. The more I opened my mouth, the more I sounded like a girl who's sane enough not to have amnesia.

Nagbuntong hininga na naman ako. Inisa-isa ko silang tignan. My heart is sinking. Nanliliit ako. Na-gi-guilty na ako sa pagpapamggap ko. But I guess I have to come clean now. Mabuti na nga din siguro ito, I can now clear my concience. Sipain na nila ako sa bahay na ito kung sisipain nila... I'll accept that... Kasalanan ko naman talaga kung mawalan na sila ng tiwala sa akin ng tuluyan. Oh well.... wala e... ganon talaga. 

Tinipon ko ang lahat ng lakas ng loob ko.
"Ummmm I.. ummm... " nag s stutter na ako sa sobrang kaba. Alam ko kasi na magbabago na ang tingin nila sa akin pagkatapos kong ipagtapat ang lahat sa kanila.

"Ummmm Rj,...... Archie... Kane... " Tinignan ko si Ryu... "Ry.... I'm ... ummmm Sorry..."

Niyuko ko ang mukha ko. Feeling ko kasi wala na akong mukhang maihaharap sa kanila..