Sana'y ako na nga....

Chapter 16

AN - MAIKLI LANG ITO!

ARROW

Minulat ko ang mata ko. Babangon sana ako pero nung tatayo ako, parang hindi ko.makayang bumangon!

My gosh... sakit ng buong katawan ko para akong binugbog ng isang daang sumo wrestler!

I looked around..
Oh... nasa room ko na pala ako sa Villa. Madilim ang kwarto dahil nakasarado ang makakapal na kurtina. Hindi ko alam kung gabi pa din o umaga na. On how many hours I slept, I have no idea. Hindi ko man lang din kasi namalayan ang iba pang mga pangyayari.

What happened? Ang huli kong naalala ay nung ni-rescue ako ni Ryu sa kweba. He carried me out of the cave, despite of my protest na kaya ko namang maglakad. But I guess, hindi ko na nga kayang maglakad for I passed out somewhere along the way out of exhaustion. So I guess we made it out dahil nandito na ako.

Ryu...

Kung hindi dahil sa kanya, baka naliligaw pa ako sa cave. Sobrang laki na ng utang na loob ko sa kanya. I'm just grateful that he didn't gave up looking for me. Ayoko ng isipin ang what what if's na yan. ang mahalaga, nakalabas ako sa madilim na kwebang iyon!

Something is holding my right hand. Itinaas ko ito... huh? Naka-dextrose ako? I blinked a few times.. Nasaan ba talaga ako? Nasa villa ba o nasa ospital? Is my mind playing tricks on me? I close my eyes and gather my strength. I need to get up, I have to go to the toilet...

Nung bumangon ako, parang nagtunugan kahat ng mga buto ko!! Napapikit na lang ako   a para bang sa ginawa kong iyon ay mawawala ang sakit ng buong katawan ko.

"Awwwww...." mahinang sabi ko at napahawak ako sa balikat ko kung saan ito ang pinakamasakit sa lahat.

Pinilit kong tumayo kahit ang bigat-bigat ng pakiramdam ko, mahilo-hilo pa ako. I took the IV and did what I have to do in the toilet. Pansin ko lang... Sino ang nagpalit sa akin ng damit? Last thing I remembered wearing is yung suot ko pa sa falls, pero ngayon, I'm already wearing a pair of pajamas...

Namula ng bonggang bonnga ang mukha... Malilintikan ko sila kung malaman kung lalake ang nagpalit sa akin!!! Kahit na doktor si Archie.. hindi pa din pwede!!!!

Para akong binuhusan ng malamig na tubig at nabuhay ang dugo ko!

"AAAAARRRGGGG!" I covered my face with my hands.. Naku Arrow! Kasalanan mo lahat ng ito e!! DELETE DELETE DELETE DELETE...

Isipin ko na lang, comfortable ang damit ko ngayon... kunwari, nagsleepwalk ako, naligo at nagbihis ng pantulog...

Hayyy nako Arrow!!! Tumayo ako bitbit ang IV, kahit na mahilo-hilo pa ako, need ko lang talagang CR. Paglabas ko ng toilet, ganon din ang pagpasok naman ni Archie.

"You're awake..." Tumingin sya sa relos nya. "hmmm you're not auppose to wake up for another 5 hours."

Halos gumapang ako papuntang kama.. bumabalik na naman kasi ang pagka-groge ko at bumibigat na naman ang pakiramdam ko.

"Ilang oras na ba akong tulog, bakit kailangan ko pang matulog pa ng limang oras?"

Humikab ako at medyo gumewang ng konti. Before pa magregister sa utak ko, nabuhat na ako ni Archie at hiniga sa kama. Medyo inayos nya ang dextrose ko, parang nag-backward kasi, ang hirap naman kasi ng nakatali ng ganon! Super hassle!

"Why this? Alam mo naman na alergic na ako sa ganyan."

"I have no choice. Sobrang dehydrated ka nung makita ka ni Ryu, You passed out, so walang way para maka-intake ka ng fluids.."

"Aaaa ok.. that makes ssence... Pero bakit ganito ang pakiramdam ko, sabi mo 12 hrs na akong tulog.. bakit parang nilalamon pa ako ng antok?"

"Sorry about that, but I need to sedate you... "

"Huh? bakit?"

"you keep on tossing and turning, it's as if you are always having a bad dream. Hindi makakarecover agad ang katawan mo, kung sobrang active ng utak mo. Tignan mo ngayon, nagising ka, when you shouldn't have. Medyo tataasan ko ng konti ang dosage mo a. Kunin ko lang sa kwarto ko yung gamot."

I waved him out. Hindi ko na makuhang iangat ang ulo ko at na'g'groge na naman ako at pagkumpas na lang ng kamay ko ang kaya kong gawing gesture.

Naramdaman kong lumundo ang bahagi ng kama ko. Ang bilis namang nakabalik ni Archie?

Hinaplo-haplos nya ang buhok ko.

Huh? Kelan pa sya naging affectionate?

"Why should you drug me when I'm already sleepy?"

"Because you're stubborn and hard headed."

Napadilat ako.

"RY?"

"shhh.. just sleep.. nandito lang ako."

Paano pa ako makakatulog?

Napangiti ako... iti na ata qng pinakamagandang panaghinip ko, puro nightmares kasi nung nakaraan. Akala ko siguro hindi qko affected nung pagkakaligaw ko sa kweba, pero may takot din pala ako.

Kinuha ko ang kamay ni Ryu, panaghinip lang naman ito, lalakasan ko na loob ko.

"Ryu... thank you. I never would have made it out without you. "

"And I would never have forgiven myself if I didn't find you."

If this is really a dream, sana wag na akong magising!

Pinikit ko ang mga mata ko, pero hinigpitan ko ang pagkapit ko sa kamay nya.

Sana dito ka na lang palagi...

I've been drifting on and off. I can no longer distinguish what is real and what is not.. all I know is, andyan lang si Ryu sa tabi ko and I feel safe enough to have a dreamless dream.

"Just.., don't do that again." Mahinang sabi ni Ryu... like almost a silent wispher......... 

"I just don't know what I'll do if I loose you.............. Not now........... or ever............... Sparrow........... " 

Now I know I'm dreaming..... He called me by my real name.....