Sana'y ako na nga....

Chapter 17

Arrow/Aurora

Its a lazy sunday afternoon. After a very busy week at work, the guys are now fooling around the pool here at "our" boarding house... hehehehe.. boarding house daw. Well it seems like it.. Mapapataas ka na lang ng kilay at iisipin kung talaga bang may breed itong mga lalakeng ito. Nasa kabilang dako ako ng pool at ayokong makigulo sa kanila. Masyadong pisikal! Hagisan ng hagisan sa pool. They're suppose to be playing tag, pero bakit parang nagiging pool wrestling with matching habulan underwater with no breathing??? My gosh.. mga tao ba ang mga ito o mga piranha?

After almost an hour and a half of goofing and foolong around at ubusan ng lakas... Medyo nanahimik sila sandali at naupo sa gilid ng pool, opposite to where I am lounging...

Napapangiti na lang ako...

Ang ganda kasi ng view grabe! Yung mga ordinaryong babae siguro lumuwa na ang mga mata kung makakita ng ganitong mga tanawin... hehehehe...

Pero chill lang ako....

CHILL LANG TALAGA A!!! E hindi mo nga maalis ang mata mo mas lalo na kay RYU! SINONG NILOKO MO???!!!

Ohhh geezzzz... Me and my overreacting subconcious!

Bakit ba? Hindi ba pwedeng tumingin??? May mata kaya ako?!

I have my very dark sunglasses kaya hindi naman nila napapansin ang pagka-intense ng tingin ko sa kanila...

I rolled my eyes.

Hay nako.. tigilan ko na nga ito! I feel so pathetic!

Kinuha ko sa table ang cellphone ko at nag-scan na lang ako ng mga bagay-bagay sa facebook. Para maalis sa paningin ko ang mga lalaking ito, at baka magkasala pa ako!!!

Nasaan ba si Thea? Nung nakaraan, halos araw-araw nya akong dinadalaw. Na-mi-miss ko na ang kaingayan nung babaeng yon.

Going out of the house is out of the question again. Matindi pa sa total lockdown ang peg ko. Feeling kasi nila accident prone area ako. Come to think of it, parang ganon na nga ang nangyayari sa akin simula nung dumating ako sa Pinas. Hindi naman ako dating ganito, ang tibay ko nga sa sakit at hindi ako na o ospital.. pero ngayon humabol naman ako sa quota! Haaayyyy!!! Mabuti na lang at pinayagan ni Ryu na dumalaw si Thea. Pero bago pumayag ang kumag, muntik na akong lumuhod at magmakaawa na payagan nyang pumunta si Thea! Mabuti na lang hindi na umabot sa ganon. I just need to have a girl friend whom I can relate to.

At first medyo aloof yung mga guys kay Thea. Lumalabas pa ang mga pagkasuplado ng mga feeling gwapo.. Pero paki lang ni Thea, hindi naman sya affected sa ganong mga kadramahan.

Nahanap ko din si Thea. Nasa event pala sya.. Launching ng isang gadget and she's the guest of honor. Tignan mo nga naman.. napaka happy go lucky pero nag-guest of honor ng isang kilalang brand ang peg nitong bruhang ito. Haaaayyy.. I'm a bit of jealous.. She can do what she wants to do, she can go where she wants to go and still be herself... unlike me... I'm here pretending to be a person that I'm not.. fooling the people who has shown me nothing but kindness..

Ibinaba ko ang cellphone ko at huminga ng malalim...Ok.. sige... I will tell them the truth.. hahanap lang ako ng tyempo.

Nabaling ang tingin ko kay Ryu na nakaupo sa gilid ng pool, at umalik ang isip ko nung nasa resort kami. I swear.. I heard him say my real name. Ang problema, sobrang lutang ako non.. or tulog ba ako at nananaghinip? Nag-hahalucinate? Is my subconcious playing tricks on me? O Baka naman tinutulak na talaga ako ng konsensya ko na sabihin sa kanila ang totoo kong pagkatao.

Hayyyy Ryu... What am I suppose to do? I'm getting anxious na din talaga...

These past few weeks I've come to the conclusion na I'm no longer attracted to him.., Na-f-fall na talaga ako sa kanya.. I mean.. who would not? It's really driving me crazy!! Nahihirapan na din akong magtago ng nararamdaman ko.. Everytime that he gets close to me.. sobrang self contious ako.. e kasi naman.. hindi ko din mawari kung anong nararamdaman.. Masaya na mapapangiti ka na lang.. pero gusto mong lumayo dahil hindi normal ang pakitamdam mo.. Pero kapag lumayo ka naman,,, nagnanakaw naman ako ng tingin!! Sobrang late bloomer ba ako?  Bakit hindi ko man lang naramdaman ito nung teen ager man lang.. Hindi ako prepared sa mga ganitong sitwasyon...