Eski Eş- Dicbar 🍪

"Sizi Seviyorum"

Dicle aldığı cevaptan sonra delirmiş gibiydi bağırıp her yeri dağıtıyordu. Ozan onu sakinleştirmeye çalışsada hiç bir taktirde işe yaramıyordu. En sonunda olaya doktorlar müdehale etti ve Dicle'ye bir sakinleştirici yapıp baygınlaştırdılar.

Akşam 20:08

Ozan kimseye haber vermemişti. Dicle bu durumdayken onu daha çok zor duruma sokmak istemiyordu. Ama internetten dicle ile barışın kavga ettiği videoyu bulmuştu. Gördüğü gibi sildirip yayın yasağı koydurmuştu. Yinede Dicle'nin Barışın yüzünden bu halde olması canını yakıyordu. Dayanamadı ve telefonunu alıp barışı aradı.

Barış: Efendim Ozan?

Ozan: Senden nefret ediyorum.

**

Barış hızla Dicle'nin odasına girdi hala uyuyordu.

Barış: Dic-

Ozan barışın yakalarına yapıştı ve onu duvara fırlatıp yakalarını daha sıkı tuttu

Ozan: Seni öldürücem lan! Dicle senin yüzünden bu halde şerefsiz!

Barış: Ozan-

Ozan: KES LAN!

Ozan Dicle'ye bakıp Barışa döndü ve sesini alçaltarak konuştu.

Ozan: Ben sana gelme demedim mi?

Barış: Bebeğini kaybetti dedin! O bebek benim bebeğim olabilir.

Ozan: Olabilir değil senin bebeğin! Dicle senden başka kimseyle birlikte olmadı gerizekalı!

Barış şaşkınca bakıyordu ve Ozan duvara vurdu 2 kez

Ozan: Senin bebeğindi! Dicle'ye o çirkin lafları etmeseydin o bebek yaşıyor olacaktı! Dicle beyin kanaması geçirmeyecekti.

Barış üzgünce bakıyordu

Barış: Ama annen-

Barış o sıra her şeyin farkına varmıştı. O video ve fotoğraflar gözenin önüne gelmişti. Çiller yoktu. Dicle olmadığını o an anladı.

Barış: Has siktir!

Ozan: Ne annen!

Dicle: Ozan

Ozan ve Barış Dicle'ye döndü

Dicle: B-ben bebeğimi kaybetmedim dimi? Rüya gördüm ben ya rüya gördüm kesin.

Ozan Dicle'nin yanıma geldi ve ellerini tuttu

Ozan: Dicle..

Dicle: Ozan hayır.

Ozan: Rüya değildi..

Dicle: OZAN KES SESİNİ!

Dicle ellerini kafasına götürdü ve olduğu yerde sallanmaya başladı yalnızca"bebeğim ölmedi" diye sayıklıyordu

Ozan: Dicle, bebeğim yapma aşkım yapma lütfen! 

Barış üzgünce bakıyordu Dicle'ye

Barış: Ozan çık dışarı.

Ozan: Barış-

Barış: OZAN ÇIK!

Ozan Dicle'nin odasından çıktı ve Barış Dicle'nin yanına oturup Dicle'nin yanına uzandı ve onu göğsüne yatırdı.

Barış: Özür dilerim..

Dicle biraz sakinlemişti ama sayıklamaya devam ediyordu.Barışsa sessizce göz yaşı döküyordu.