BADE

-2

Güzelliğim ön planda olsun diye çok ağır bir makyaj yapmamıştım. Siyah göz kalemi sürüp yine siyah olan bir rimel kullanmıştım. Dudağımda ise rengi neredeyse hiç belli olmayan ten rengi bir ruj vardı. Üzerime uzun kollu, geniş yakalı ve dar siyah elbise giyinmiştim. Aslında siyah benim için hep hüznü, acıyı çağrıştırırdı. Niye bu kadar siyah giyindiğime bende şu an anlam veremiyordum. Aslında rengarenk giyinmem gerekirdi çünkü evliliğimizin beşinci ayını kutlamak için hazırlanmıştım. Belki de olacakları hissederek böyle giyinmişimdir, bilemiyorum. 

     Yine gözlerimin dolduğunu hissedince hızlı hızlı gözlerimi kırpıştırarak ve derin bir nefes alarak kendime gelmeye çalıştım. Aynanın sağ tarafındaki dolabın kapağını açtım. Bir sürü yan yana dizilmiş şişeleri karıştırarak makyaj temizleme kremimi buldum. Şişenin yanındaki kutudan yetecek kadar pamuk aldım ve pamuğa biraz damlattım. Yavaşça yüzümün her yerine yayılan makyajımı silmeye başladım.

   Tahminen beş dakika sürdü yüzümü temizlemem. Sonra yüzümü suyla yıkadım, kenarda asılı duran havluyu narin hareketlerle yüzümün ıslak yerlerine hafifçe bastırarak kuruladım. Havluyu yerine astım, ışığı söndürdüm ve kapıyı kapatarak çıktım. Yine antredeydim. Bir an saatin kaç olduğunu merak ettim. Karşı duvarda asılı duran saate gözlerimi biraz kısarak baktım. 05:56’ydı. Ne kadar da zaman geçmiş diye düşünürken, neredeyse her odanın ışığının açık kaldığını fark ettim. İlk önce oturma odasının, sonra mutfağın ışığını kapattım. Açık kalan balkonun kapısını ise kapatıp, kilitledim. Geri dönüp antrenin ışığını söndürdüm ve o karanlıkta düşmemek için duvarlara tutunarak minik adımlarla ve sol ayağımın üstüne basmamaya çalışarak ilerledim. Nihayet yatak odasına gelmiştim. Elimi duvarda gezdirerek düğmenin yerini buldum ve hafifçe bastım. Oda bir anda aydınlandı. Odanın aydınlanmasıyla birlikte sanki bu gece benim için tekrar yaşandı. Anılar birden bire üzerime hücum ettiler sanki. Daha fazla ayakta kalmaya dayanamayacağımı düşünerek kendimi usulca yatağa bıraktım. Kendimi her çaresiz hissettiğimde yaptığım gibi bacaklarımı karnıma doğru çektim ve kollarımla bacaklarıma sarıldım. Gözlerimi kapattım ve elimde olmadan yine hatırlamaya başladım…