Kız kardeşlerine karşı duydukları pişmanlık duygusu ve kadın kahramanın yavaş yavaş kalplerini fethetmesi benim oyuna dalmam için yeterliydi.
Bir zamanlar oyunu öylesine oynamaya başlamış ben, şimdi oyunun bağımlısı olmuştum. Bu tür bir oyunu ilk kez oynamama rağmen sona ulaşmak kolaydı. Eğlenceliydi, buna katılıyorum, ancak normal mod benim gibi yeni başlayanlar için bile çok kolaydı. Başından beri, tüm erkeklerin kadın başrole olan aşk yüzdesi % 30 ile başladı.
Normal mod değil, kolay mod olarak adlandırılabilecek bir derecedeydi. Her karakterin sonunu 3 saat içinde gördüm. Sonra ekrana kilitli bir çizim ile 'Gizli Son' yazan bir kart çıktı.
Bir yü, yüz dolar mı? Deli mi bunlar? Neden bu kadar pahalı?"
Gizli sonunu görmek için ya çılgın bir yüksek ödül ödemeniz ya da her karakterin zor modlarını bitirmeniz gerekiyordu.
"Kahretsin... Yine de gece yarısı oldu."
Sabah erken saatte olan dersimi düşündüm. Ancak bu uzun sürmedi.
"Ah, her neyse! Hadi halledelim! "
Oyun tarafından kontrol edildiğim için deliydim. Genelde böyle bir şey yapmazdım.
Parmaklarım heyecanla sert mod düğmesine tıkladı.
Farklı bir giriş videosu bu sefer yüksek sesli arka plan müziği ile oynatıldı.
"Ooh. Kahraman ona dönüştü. "
Bu modda kahramanın değişmesi beklenmedikti.
Normal moddaki kötü kadındı, o dük ailesinin sahte kızıydı.
Hikaye, normal modun kahramanı ortaya çıkmadan önce başlamıştı, bu yüzden farklı bir oyundan tamamen farklı bir hikaye gibi geldi.
"Belki de bu oyunun bu kadar popüler olmasının nedeni budur."
Zor moddaki kadın kahramanın ayrıntılı çizimi, ekranımda belirdi ve bu beni uyandırdı. Bu oyunun benzersiz sistemi diğer oyunlara benzemiyordu. Bu, bu uygulamayla daha fazla ilgilenmemi sağladı.
Melek benzeri kadın kahramana kötü davranan kötü karakter, şimdi kesinlikle aralarında aşk bariyeri olan erkek baş rollerin kalbini kazanan kişiydi. Bu bana tam olarak açıklayamadığım heyecan ve kalp çarpıntısı verdi. Zor modun ana hikayesine geçtim. Tüm normal mod rotalarını bitirdiğimden beri bu konuda kendime fazlasıyla güveniyordum. Zor mod olarak adlandırılsa da, çizgi seçimlerinin seçim yapmanın biraz daha zor olacağını bekliyordum.
Ancak, bu sadece benim yanlış tahminimdi.
"Ack! Ack! Neden tekrar öldüm! "
Zor mod son öldürücü derece zordu.
İlk etapta kötülük yapan kadın kahraman. Karakterlerin ilgisini artırmanın çok zor olduğu belirlendi. Sadece bu değildi. Sıkı çalışmamla ortaya çıkan ilgi alanları, en küçük bir hatadan sonra 'game over' olarak düştü.
Sadece normal bir oyun değil, aynı zamanda kahramanın çok rahatsız edici 'ölümü'.
"Bunun neden bu kadar aşırı olması gerekiyordu ki?"
Örnek aynı zamanda çok gerçekçi ve acımasızdı.
Veliaht prens tarafından boynu kesilen kadın kahramanın resmine bakıp kaşlarını çattım.
"Bu çılgın oyun ..."
Oyunda içtenlikle yaptığım zor seçimler nedeniyle birkaç kez öldüm. Bu korkunç sistemde hayal kırıklığı kalbimi doldurdu.
Yapımcı ne düşünüyordu da zorluğu bu şekilde ayarlıyordu?
O kadar çok öldüm ki bunu oynarken stresi en üst seviyede hissetmeye başladım.
"Lütfen bir kez yaşamama izin verin, lütfen!"
Amacım 'Gizli Son'un kilidini açmaktı, ancak bu hedef unutulalı çok olmuştu. Bu zavallı mı zavallı kötünün ölmediğini görmek ve erkek baş rollerden en az biriyle mutlu bir şekilde yaşamak zorundaydım.
'Kötüyü suçlu yapan nedir? Dürüst olmak gerekirse, onu kötü kadın yapan yazardı! '
Ne seçim yaparsa yapsın herkesin sevgisini kazanan normal moddaki kahramanın aksine, sevgi için ne kadar yalvarsa da sadece istismara uğrayan ve kötü muamele gören kötü karakter bana önceki hayatımı hatırlattı.
"Ne olursa olsun bunun sonunu görüyorum."
Piç abiler yüzünden yine öldürüldüm. Odamda dişlerimi gıcırdattığım ses duyuldu. Şimdi burada ne kadar öldüğümü hatırlamıyorum. Isınan telefonumu sıkan iki elim titredi.Bunun için fazla duygusallaştığımı düşündüm, ancak parmaklarımın sıfırlama düğmesine tıklamaktan alıkoyamadım.
Her şeye baştan başladım.
Çizgileri seçtim, ilgilerini yavaşça yükselttim ve yeni rotayı açmak için şöhret, ihtişam ve para kazandım.
"Ack! Neden! Neden!"
Ama yine öldüm.
Sadece parayı kullanarak faiz almayı düşündüğüm noktaya sinirlenmiştim. Yapımcının amacı lanet şeyi satın aldırtmaksa, o zaman çok başarılı oldular.
Ben ki kimsenin yapmadığı kadar paraya değer veren biriyim ama ben bile buna para vermeyi düşünmüştüm,
Paramı son ana kadar kullanmadım ama en az bir karakterin sonunu görmek için bütün gece yanıyordum.
Öl ve baştan başla.
Tekrar öl ve baştan başla.
Öl,
Öl,
Ve tekrar öl.
Gün doğumuna kadar sadece öldüm. Ancak o zamana kadar hiçbirinin sonunu göremedim.
"Siktir ...... Tekrar ......."
Sıfırlama düğmesine tekrar basacakken elimde telefonumla uykuya dalmaktan bayıldığım için artık devam edemedim.
Ve gözlerimi açtığımda.
"Penelope Eckart."
"Aşk Yüzdesi 0%" yazan parlak harflerle, üzerinde boş bir gösterge çubuğu olan adam dedi.
"Bir süre için 'Eckart' ismimizi sizden geri alacağız."
Sonunu hiç göremediğim oyunda kötü karakter olmuştum.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Death İs The Only Ending For The Villainess [Türkçe Çeviri]
RomantizmTers harem oyununun kötü kadını ve Eckart Dükünün tek üvey kızı olan Penelope Eckart'a reenkarne oldum. Ama zorluk derecesi böyle olmak zorunda mıydı? Yaptığım her hareket beni sadece ölüme götürecek. Dük ailesinin 'gerçek kızı' ortaya çıkmadan önc...