My Husband wants a Divorce

Prologue

"Sign it." My husband place a paper above my study table.

"W-what is this?" I stuttered while picking up the paper. My eyes widen when i read what is this paper all about.

"W-hy?" I shed a tears while asking him.

" I WANT A DIVORCE! AND JUST DON'T FUCKING ASK ANYTHING AND SIGN THAT FUCKING DIVORCE PAPER NOW!" I was taken aback by his sudden anger.

I look at him with sorrowful eyes.

"N-no! I will not sign that." I retorted.

He was looking at me like a lion gawking it's prey.

"Sign it or else I will make your life living in  hell!" He was holding my arm tightly. My tears continue flowing in my checks but still I don't sign the divorce paper.

"W-hy did you do this?" I was calm while saying that line. He's just avoiding his gaze to me and let go of my hand.

"Hindi mo na ba ako gusto? May pagkukulang ba ako sayo? May nagawa ba akong mali? Please sabihin mo naman sa akin para naman mapupunan ko ang mga yun! Please wag naman ganito mahal. Hindi ko kaya, please." Lumuhud ako sa harap niya at hinawakan ang mga kamay niya. Winaksi niya ito at tumingin siya sa akin nang masama.

"Pirmahan mo na yan para matapos na to!" Galit na saad niya.

"No, ayaw ko mahal. Please sabihin mo naman sa akin, ano bang nagawa ko? Okay naman tayo ah? Wala naman tayong problema, okay naman ang takbo nang kompanya. Please naman mahal wag mong gawin sa akin ito...sa amin." Naka luhod parin ako sa harap niya habang umiiyak.

"W-what did you say?" Tumingin ako sa kanya at kinuha ang pregnancy test sa bulsa ko. May balak sana akong e-surprise siya kanina pero ito ang nangyari.

Nilahad ko sa kanya ang pregnancy test at agad naman niya itong kinuha. Parang nabuhayan ako nang loob nang makita ko ang gulat sa mata niya pero napalitan agad yun nang galit.

"You fucking whore! Sinong ama niyan!" Hindi ako makapaniwalang tumingin sa kanya.

"What do you mean?" tumayo ako at hinarap siya. "Syempre ikaw ang ama mahal. Magkaanak na tayo gaya nang pinangarap natin noon." Ngumiti ako sa kanya pero galit lang na tingin ang ginanti niya sa akin.

"Hindi ako ang ama niyan, kung ako man ang ama nang batang dinala mo, mas mabuting mag pa abort ka dahil hindi ko papanagutan ang batang yan!" Sinampal ko siya nang malakas. Kumulo ang dugo ko sa mga sinasabi niya, una pinag dudahan niya ako na iba ang ama nang batang dinadala ko at ngayon ipapa abort niya dahil hindi niya ito pananagutan?

"Napaka sama mo! Wala kang puso! Ano bang nangyayari sayo Aidan!" Tinawag ko na siya sa pangalan niya, kahit noon ayaw niyang tawagin ko siya sa pangalan niya, dapat mahal daw ang itawag ko sa kanya total mag-asawa naman daw kami.

"Tell me honestly." Lumunok ako dahil parang natutuyo ang lalamunan ko. "Is there someone else?" Matagal pa bago siya kumibo pero parang dinurog  naman ang puso ko sa sagot niya.

"Yes." Napahagulhul na ako nang iyak.

Anong pagkukulang ko? Ginawa ko naman ang lahat na maging mabuting  asawa niya. Wala naman kaming naging problema after three years nang aming kasal. Kung may problema man sinulusyunan namin agad. Walang matutulog kung hindi pa nagkaayos.

"Bakit gin---ginawa mo sa a-akin ito?" halos mawalan na ako nang hininga sa kakaiyak. "B-ba-bakit?" nanghihina akong napaluhod sa harap niya.

"Mahal naman eh." Pinunasan ko ang luha ko at tumingala sa kanya. "Kailan pa?" May panibagong luha na naman ang lumabas sa mga mata ko. Agad ko itong pinunasan pero parang ilog naman ang mga Ito agos nang agos.

Kinuha niya ang divorce paper sa ibabaw nang table at kumuha nang ballpen sa bulsa niya.

"Here, pirmahan mo na." Casual lang ang pagkasabi niya nun na para bang wala lang sa kanya ang lahat nang ito.

"Sabihin mo muna sa akin kung kailan pa Aidan." Nag-iwas siya nang tingin sa akin. Mas lalo pang bumuhos ang mga luha ko, parang hindi nauubos ang mga Ito.

"Six months ago." Saad niyang hindi nakatingin sa akin.

So matagal-tagal rin pala niya akong niloloko? Nitong nakaraang buwan, ang pinakita niya pala sa akin ay peke? Pekeng pagmamahal at pekeng kasayahan ang binigay niya sa akin?

Hindi ako nagdalawang isip at pinirmahan ang divorce paper. Pagkatapos kung pirmahan yun, naglakad na ako paakyat sa hagdan. Pumasok ako sa kwarto at sinara ang pintu. Sumandal ako sa likod nito at napa-upong humagulhul nang iyak. Hinawakan ko ang sinapupunan ko at dinama ito.

"Pasensya ka na anak ha, kung nahihirapan ka diyan ngayon. Promise ni mommy na gagawin ang lahat para mapalaki ka nang maayos."

Sana panaginip lang ang lahat nang Ito. Na sana pagkagising ko andito parin ang asawa ko na nakangiting naghihintay sa akin na magising.

Unti-unting dumilim ang paningin ko and the next thing i knew i lost my consciousness.....

A/N

I hope you will support my second story which is this "My Husband wants a Divorce". THANK YOU!!!😘

❗ PLAGIARISM IS A CRIME❗

Ryo_Jy♥️